In bepaalde gevallen kan ik niet lang wachten met een Week Spot. Zie in dat geval Terri Bryant en The Valdons. Soms probeer ik een Week Spot juist zo lang mogelijk uit te stellen. 'Naughty Boy' van Jackie Day is daarvan een voorbeeld, maar ook 'One Moment' van Sheryl Swope. Met deze van The Pioneers heb ik meteen het idee om deze Week Spot te laten worden als de lente officieel is begonnen. Dat zou dus volgende week moeten zijn, maar gezien het weer van het moment kan ik niet langer wachten. Waar Marboo vorig jaar mijn lente kleurde met 'What About Love', daar is op dit moment hetzelfde aan de hand met 'Broken Man' van The Pioneers. Eveneens een single uit de midden jaren zeventig met een even zonnig karakter. Een 'feelgood'-nummer bij uitstek. Bij deze vroege lente-uitbarsting kan het niet langer wachten en moet 'Broken Man' van The Pioneers (1976) deze week de Week Spot zijn.
Natuurlijk is The Pioneers een bekende naam, maar zelf heb ik de link nog niet zo snel gelegd als ik het voor het eerst hoor en een paar minuten later een exemplaar op Discogs koop. Pas als ik mijn aankoop kenbaar maak in een Facebook-groep wordt het al snel bevestigd door deez' en gene: Dit is inderdaad de Jamaicaanse Pioneers van de reggae-hits 'Let Your Yeah Be Yeah' en 'Long Shot Kick De Bucket'. Dat maakt het schrijven van een berichtje bij de kersverse Week Spot een stuk eenvoudiger, want over The Pioneers is genoeg geschreven. Voor het uiterste begin verplaatsen we ons naar Jamaica en naar het jaar 1962. De broers Sydney en Derrick Crooks vormen met hun vriend Winston Hewitt de eerste bezetting van The Pioneers. De gebroeders Crooks worden financieel ondersteund door hun moeder als The Pioneers de Treasure Isle-studio in gaan om hun twee eerste opnames te maken: 'Good Nanny' en 'I'll Never Come Running Back To You'. De plaatjes verschijnen op het Caltone-label, maar niemand die weet precies wanneer. Feit is dat Hewitt in 1966 naar Canada emigreert en dat The Pioneers dan al een flinke reeks singles heeft gemaakt zonder enig succes. Voor het volgende jaar mengt Glen Adams van The Heptones zich bij de groep ter vervanging van Hewitt. In de zomer van 1967 valt het doek aanvankelijk als Sydney concerten gaat promoten en Derrick werk buiten de muziek aanvaardt.
Sydney wordt werkzaam in de platenzaak van Joe Gibbs en is hierdoor al snel weer in de studio te vinden. In 1968 wil Sydney 'Give Me Little Loving' opnemen en ziet dan opeens een knaapje voor de studio zitten. Hij vraagt hem of hij kan zingen als blijkt dat het ventje geknipt is voor het nummer wordt hij ter plekke aangenomen als leadzanger van The Pioneers. Zijn naam is Jackie Robinson. The Pioneers opereert tijdelijk als duo en heeft daarmee wel haar eerste succes. Ze werken samen met de legendarische Lee 'Scratch' Perry en deze schrijft 'Longshot' voor The Pioneers: Een eerbetoon aan een renpaard. Het dier is jarenlang actief, maar is zó ongelukkig dat het een legende op zichzelf wordt. Toch is het niet gemakkelijk werken met Gibbs. Eerst vertrekt Perry en vervolgens ook The Pioneers. De laatste vindt onderdak bij Leslie Kong. Dat zal voor The Pioneers de ommezwaai worden.
Kong werkt ook met Desmond Dekker en het is wellicht hierdoor dat The Pioneers kennis maakt met George Agard, de halfbroer van Desmond. Hij maakt het trio compleet. In 1969 wordt bekend dat Longshot, het renpaard, tijdens zijn 203e race is overleden en Kong wil dat The Pioneers zo snel mogelijk met een vervolg op 'Longshot' komt. Dat resulteert in 'Long Shot Kick De Bucket'. In Engeland steekt de skinhead-beweging juist van wal en daar wordt 'Long Shot Kick De Bucket' warm onthaald. Het bereikt de Engelse hitparade en tijdens een tournee besluiten de leden zich in Engeland te vestigen. In 1971 scoort de band een Engelse top vijf-hit met 'Let Your Yeah Be Yeah' (een bescheiden nummer 34 in ons land) en heeft The Pioneers een derde Engelse hit met 'Give And Take' in 1972. Hoewel de hits opgedroogd zijn, blijft de groep onverminderd populair. Het is in 1975 de eerste reggae-band dat op tournee gaat door Japan. Bij thuiskomst dient zich een nieuwe producer aan: Eddy Grant.
Eddy is in de jaren daarvoor de leadzanger van The Equals. Hoewel het her en der grenst aan soul en reggae, is de muziek van The Equals vooral 'gestamp' van het niveau Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich. Eddy wordt in 1976 de nieuwe producer, maar geeft opeens de voorkeur om The Pioneers te benaderen als zijnde een soul-groep. Omdat 'Give And Take' alweer drie jaar geleden is, besluit The Pioneers het over deze boeg te gooien. De elpee 'Feel The Rhythm' levert drie singles af, waarvan 'Broken Man'zonder meer de beste is. Hoewel de critici best te spreken zijn over deze gedaantewisseling slaagt The Pioneers er niet in om een verkoopsucces te behalen. Kort daarop valt de groep uiteen. Sydney gaat in eerste instantie produceren en zoekt zijn broer op in The Slickers. Van 1979 tot en met 1989 is het trio terug en beleeft in dat decennium een tweede hitnotering voor 'Long Shot Kick De Bucket' alsook de opname van hun benefietsingle 'Starvation' in 1985. In 1989 valt de groep wederom uiteen, maar is sinds 1999 weer van de partij.
'Broken Man' zit in Engeland in een lastig parket: De 'Wigan-soulies' moeten hier helemaal niks van weten, maar in progressievere kringen wordt het wel gewaardeerd, zeker nadat het jaren een 'cover-up' is geweest. Sinds de laatste maanden zit de plaat weer in de lift, evenals Marboo. Met die laatste kan ik een invloed zijn geweest, in het geval van The Pioneers kan ik alleen nog proberen om het nóg groter te maken dan het al is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten