,,Zou ze wiskunde hebben gegeven?". Die losse flodder haal ik niet ergens van internet af, hiervoor hoef ik slechts terug te bladeren naar 21 januari 2015. De eerste vangst uit Chicago van het jaar is dan pas binnengekomen en ik kan eerst niet helemaal hoogte krijgen van de Week Spot. Toch ben ik doorgaans erg geduldig en door steeds weer opnieuw de plaat te draaien, ben ik Candace Love gaan begrijpen. Of, beter gezegd, Eddie Sullivan, de schrijver van het werk. Met als slotconclusie dat dit plaatje met recht een aanwinst tot mijn koffers gerekend mag worden. Hij wordt eigenlijk nog steeds leuker. Vandaag zit ik in een luxe-positie want ik kan kiezen uit meerdere Week Spot-kandidaten, maar weet ook dat een keuze met dit moordend tempo toch wel een beetje definitief is. Als alles mee zit (en het pakket is vandaag op de post gegaan), dan kan ik volgende week hier The Para-Monts presenteren als kersverse Week Spot en voor de rest gaat het ook gewoon zijn gangetje. Candace Love is dus de geluksvogel die in deze dertiende week van 2015 het predikaat 'Week Spot' mag dragen met haar tweede single: 'Uh Uh Boy That's A No No' (1969).
De dertiende week betekent eveneens dat het eerste kwartaal van 2015 alweer bijna de geschiedenisboeken in kan. Ook betekent het dat ik de balans op maak van drie (in dit geval vier) maanden. Ik zou dit aanvankelijk komend weekend doen, de laatste vier dagen van maart, maar daarover ben ik nog met mezelf in conclaaf. Ik zou natuurlijk nog even op The Para-Monts en de andere Amerikaanse singles kunnen wachten. Ook komt voor het weekend nog een plaatje uit Engeland binnen. In dat geval zou ik dan de eerste vier dagen van april de Blauwe Bak Top 40 kunnen presenteren, ware het niet dat ik nog geen vaste plannen heb voor donderdag 2 april, maar ik desondanks het gevoel heb dat er een soort 'ge-Vecht tegen de drank' gaat plaatsvinden op die dag. Het weekend erna is Pasen, ik zou het dan ook kunnen doen. Maar aan de andere kant: Ik heb nu al teveel keuze en de samenstelling van de Top 40 gaat erg pijn doen, dus ik zou misschien beter vandaag de balans kunnen opmaken en jullie, zoals beloofd, zaterdag tot en met dinsdag de Top 40 te presenteren. Verder betwijfel ik of de Schijf van 5 terug komt, ik ben er eigenlijk even klaar mee en zit nog na te denken over een andere rubriek.
Tot zover de huishoudelijke mededelingen, het helpt me weer een stukje op weg om een bericht van normale lengte te publiceren. We hebben weer eens een 'obscure' Week Spot te pakken. Niet dat het nummer volslagen onbekend is, het schijnt zelfs een hit te zijn geweest. Als ik daar naar ga zoeken, kom ik opeens nog op een zéér informatieve website terecht. Volgens de schrijver daarvan heeft 'Uh Uh Boy That's A No No' inderdaad de Rhythm & Blues gehaald in de herfst van 1969. De notering kan ik niet nagaan, maar gezien mijn maat in Chicago in iedere veiling een exemplaar in de aanbieding heeft, zegt me wel dat het geen super-zeldzame plaat is. Al wat ik weet over Candace Love is dat ze als onderwijzeres heeft gewerkt voordat ze in 1969 haar eerste single opneemt voor het Aquarius-label: 'Never In A Million Years'. Aquarius is het platenlabel van Ricardo Williams, een veteraan in de muziek-scene van Chicago, en eveneens uitbater van maatschappijen als Zodiac en Criss-Cross. Fred Bridges is betrokken als producer met zijn kompanen Eaton en Knight en hij levert ons, middels een interview, een paar gegevens die elders onvindbaar zijn.
Volgens de herinnering van Bridges heeft Williams voornamelijk Aquarius opgezet om Candace Love te promoten. Dat blijkt eveneens uit de catalogus, want Love heeft van alle artiesten het meeste opgenomen. In 1969 en 1970 verschijnen maar liefst drie singles waarvan alleen 'Uh Uh Boy That's A No No' een hit is. Bridges weet niet te vertellen hoe Candace in contact is gekomen met Williams, wél dat Bridges bij ieder bezoek aan Chicago bij Candace logeert (Fred pendelt voortdurend tussen zijn thuishaven Detroit en Chicago). Bridges schrijft ook enkele nummers voor Love. De b-kant van 'Uh Uh Boy That's A No No' heet 'Wonderful Night'. Het is een felle Northern-stamper en uit de pen van Bridges, Eaton en Knight. Toch heeft het nummer al eerder op een b-kant gesierd: Ruby Andrews brengt het in 1968 als eerste uit. Helaas vermeldt het stukje geen biografische gegevens over Candace Love, het interview is min of meer een overzicht van het werk van Fred Bridges door de jaren heen. Bridges weet ons wel te vertellen dat Love is overleden aan een nierziekte. Wanneer precies weten we niet, wél dat Love in de late jaren zeventig óf vroege jaren tachtig een single heeft opgenomen als 'Woman'. Deze verschijnt bij een ander label van Williams: Shock Records.
Deze Fred Bridges haalt me bijna van deze Week Spot af, maar ik denk dat we hem binnenkort nog wel eens tegenkomen. Hij is in de vroege jaren zeventig namelijk lid van The Brothers Of Soul, waarvan ik het uitstekende 'I Can Be' op single heb. Over Candace Love valt verder helemaal niks meer te vertellen. Ik was aanvankelijk van plan om mijn licht te laten schijnen op schrijver Eddie Sullivan, later lid van The Classic Sullivans, maar dat is er niet van gekomen. De info uit de vorige alinea is dermate nieuw voor mij dat we kunnen stellen dat ik er iets van heb opgestoken. Alle dank gaat dus uit naar Candace Love en ik beloon haar met de Week Spot!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten