Hoewel ik 'Floorfillers' in oktober 2013 een 'doorstart' heb gegeven, kan ik me de beweegreden niet meer zo goed herinneren. Ik weet nog wel dat ik een plan had om een soort van 'wisselprogramma' te doen, waaronder ook eens per maand een dance-show. Nogmaals: Ik ben Floorfillers in eerste instantie begonnen als iets van tijdelijk aard en zag mezelf niet bepaald als iemand voor een 'hippe' dance-show. Dat blijft zo tot januari 2014, dan ontdek ik plotseling dat de balans tussen nieuw en oud zeer wordt gewaardeerd door mijn luisteraars. Vanaf dat moment groeit de show tot het huidige 'format': Kersverse dance-hits van het betere soort afgewisseld met een paar disco-kneiters en een hoop cult-klassiekers uit de jaren zeventig en tachtig. Al vanaf de tweede show probeer ik wat 'nieuws' kwijt te kunnen in de show en één van mijn eerste 'ontdekkingen' krijgt prompt een plek op Soul-xotica. Als titel bedenk ik 'Van hit naar her' en sindsdien is het een zeer onregelmatige rubriek op, meestal, de vrijdag. Vandaag heb ik lopen grasduinen in de artiesten die ik in 2014 heb behandeld en heb daaruit de vijf meest opvallende gekozen.
5. Paloma Faith (14-2-14)
Ik begin meteen maar met een 'misser'. Voor een Nederlander hoeft de naam Paloma Faith niet zoveel te betekenen. Voor de publicatie van deze 'Van hit naar her' heeft Paloma een piepklein hitje gehad in de Mega Top 100, maar te laag voor een notering in de Tipparade. Ik trek het meteen door naar Engeland en presenteer Paloma daar vol trots als 'mijn nieuwe ontdekking'. Daar worden de schouders opgehaald. En terecht! In Engeland is Paloma Faith namelijk al een beroemde zangeres. Na de 'Van hit naar her' zal Paloma alsnog haar hit in Nederland krijgen, maar dan in combinatie met Sigma in het nummer 'Changing'. Hoewel ik vermoed dat dit weinig te maken zal hebben met mijn 'introductie' van deze opvallende dame. Sigma heb ik ten tijde van het uitstekende 'Changing' nog apart behandeld in een 'Van hit naar her'.
4. Wilkinson (7-2-14)
Ik het vaker gezegd in de rubriek, de Engelse hitparade is tien keer interessanter dan de Nederlandse. De Engelse lijst wordt op verschillende momenten in de week herzien en als je twee weken niet kijkt, kun je iets gemist hebben. Inhoudelijk is het ook een snoepwinkel voor mij. Het is een gegeven dat ik me nog uit mijn tijd in Engeland kan herinneren, op dat eiland kan iemand een status hebben van superster terwijl ze aan de overkant van de Noordzee er nog nóóit van hebben gehoord. Daartussen zitten ook de nodige hypes. Morgen ontdekt door New Musical Express en op de voorplaat, volgende week wordt hun cd uitgeroepen tot de beste plaat van het jaar en over een maand wordt dezelfde act uitgelachen door hetzelfde NME en de opvolger wordt totaal genegeerd. Gelukkig is dit niet het geval bij Wilkinson, die heeft in Engeland al een flinke rij hits. Ik ben van oudsher meer een 'rocker' dan een danser, maar ik raak in de zomer van 1997 enigszins in de ban van de dansmuziek. Met name de maanden in Amsterdam maak ik kennis met drum'n'bass en jungle. Engeland gaat door een drum'n'bass-revival en daar is Wilkinson een mooi voorbeeld van. In Nederland heeft het genre nooit veel betekend en dus mag het voorstellen van Wilkinson als een service-product worden bekeken.
3. John Newman (10-10-14)
Als ik in 1998 in Mossley kom wonen, ben ik even lid van de plaatselijke bibliotheek. Daar vind ik een boek waar ik de vernietigende Nederlandse recensie nog van kan herinneren. ,,Wie zit er nu op het levensverhaal van een eendagsvlieg te wachten?", is de mening van de recensent. Ja, je kunt het denken bij de voorplaat van 'World At My Feet' van Sandie Shaw, maar het verhaal zélf mag er zijn! Sandie's leven is eentje van vallen en opstaan. De zege op het Songfestival en de jaren dat ze arm als een kerkrat is, liggen niet heel ver uit elkaar. Het boek eindigt met de gunstige kritieken op haar nieuwste album en de bijbehorende tournee. Een verhaal dat niet altijd over rozen gaat, heeft bij mij de voorkeur. In de hedendaagse popmuziek zijn de verhalen talrijk van rijkeluiskinderen die een 'contest' winnen en daarna alleen maar méér prijzen in de wacht slepen. Het verhaal van John Newman is rauw en echt als het leven zelf. Armoedige komaf en een goede vriend die jong sterft, met dit in het achterhoofd wordt de muziek van John Newman alleen maar mooier. Over de stem raak ik niet uitgesproken en moet bijna een synoniemen-woordenboek erbij pakken om alle superlatieven in een bericht kwijt te kunnen.
2. Bakermat (13-8-14)
De aanhouder wint? Ik begin met 'Floorfillers' als 'Vandaag' torenhoog in de Top 40 staat. Ik bereid nog eens een show voor met zoveel mogelijk dance met samples van de beroemde rede van Dr. Martin Luther King en daar zit Bakermat uiteraard ook bij inbegrepen. De 'special' wordt hem uiteindelijk toch niet, maar Bakermat staat vanaf dat moment standaard in de speellijst en vanaf januari 2014 probeer ik het te 'pluggen' in Engeland. Ik weet dat in die tijd een Engelse luisteraars diverse dj's attent heeft gemaakt op deze plaat. Toch zie ik de plaat niet terug in de Engelse lijsten en dan opeens... is het augustus en staat 'This Day' in de Engelse Top 40. Ik ben trots als een pauw, maar... heb ik er iets mee te maken? Het is me totaal ontgaan (en blijkbaar ook de rest van Nederland) dat Bakermat een opvolger heeft en die heeft in Engeland al hoger gestaan dan 'This Day'. Nee, ik denk Bakermat dat succes aan iets anders heeft te danken, maar het was leuk geprobeerd...
1. Tove Lo (20-6-14)
Nee, ik ga mezelf en de show niet overschatten. 'Stay High' had het ook zonder mijn inbreng wel gered, maar toch ben ik de eerste in Engeland die het op de radio draait. Ik weet helaas niet meer waar ik het nummer vandaan heb gehaald. Ik ken het origineel en dat zul je niet snel verwachten op de dansvloer en dus ben ik nieuwsgierig naar de remix. Ik kan al snel concluderen dat Hippie Sabotage écht iets met het nummer heeft gedaan. Elementen uit een lied gebruiken en daar een compleet nieuw nummer uit opbouwen. Ik vind het resultaat erg mooi, maar twijfel toch even in 'Floorfillers'. Ik 'verstop' het de eerste keer tussen twee bekende oudjes in en de volgende week geef ik het een iets prominentere plaats. De reacties zijn lovend en een week later staat het in de Engelse hitparade, kort gevolgd door Nederland. 'Remember where you heard it first', maar ook niet meer dan dat. Toch kon ik afgelopen zomer een glimlach niet onderdrukken als ik het intro ergens uit een radio hoorde schallen. Haar hit 'Heroes' met Alesso is een andere 'evergreen' in de show geworden en ik kondig Tove Lo sinds maanden aan als 'de koningin van Floorfillers'. Haar solo-werk is meer poppy, maar smaakt me eveneens uitstekend.
Morgen de vijfde verjaardag van Soul-xotica en daarna weer de draad oppakken met de Week Spot, Raddraaien en andere rubrieken. Volgende week wil ik niet zomaar 'een gewone' Schijf van 5 doen, maar eentje die uitgevoerd is in goud. Vijf titels met 'goud'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten