Als ik nu het bericht van gisteren ga bewerken, verander ik daarmee de datum van publicatie en dat wil ik niet. Toch moet ik daarin even iets corrigeren: Fred Bridges is in de jaren zeventig de zanger van Brothers Of Soul. Dat klopt. Dat ik daarvan een single heb met de titel 'I Can Be' is fout. Dat is Brother Love en dat is nog altijd een 'zwart gat' waarvan ik hoopte nu een aanknopingspunt te hebben gevonden. Desondanks verwacht ik binnenkort een 'standbeeld' op te richten van Bridges, want de man heeft aan de zijlijn héél veel betekend voor de Amerikaanse rhythm & blues. In de tweede alinea van de 'Week Spot' denk ik hardop na over hoe en wanneer de Blauwe Bak Top 40 te doen. Welnu: Ik heb vanmorgen besloten het inderdaad in het Paasweekeinde te doen. Ik start ermee op Goede Vrijdag 3 april en presenteer de top tien op Paasmaandag 5 april. Dat is dus inclusief de singles die nu nog onderweg zijn. Het is een Top 40 die sowieso pijn gaat doen, ik moet uit de maanden december, januari, februari en maart tien favoriete kantjes zoeken en daarvan de Top 40 samenstellen. Het resultaat gaat wel een knal-editie worden, dat kan ik alvast beloven! Vandaag richt ik de schijnwerpers op de Week Spot van drie jaar geleden: 'I Miss You Baby' van Marv Johnson (1969).
Toen ik net mijn intrek had genomen in de Rembrandtstraat in Steenwijk, heb ik nog eenmaal getracht alle singles in alfabetisch-lexicografische volgorde neer te zetten. Niks geen aparte categorieën, gewoon een halve bak Bee Gees en nog een aantal van zulke 'grote' artiesten in mijn collectie. In 2009 heb ik even het plan om de collectie te splitsen bij het jaar 1976 en bovendien erg kritisch te kijken bij platen ná dat jaar. Na drie bakken heb ik twee singles uitgeschift die ik teneinde raad maar weer terug zet. Als ik in Nijeveen kom wonen, heb ik opeens het idee om de singles per decennium te categoriseren: De jaren zestig (feitelijk alles tot en met 1969), de jaren zeventig (1970 tot en met 1979) en de jaren tachtig (1980 en alles daarna, dus ook jaren negentig en nieuwe eeuw). Omdat ik dan bezig ben alle bakken overhoop te halen, beluister ik ook diverse singles en besluit dan dat deze in de Blauwe Bak thuishoren. De komende weken zullen een aantal van deze 'vondsten' voorbij komen in deze terugblikken op de eerste Week Spot's. Marv Johnson hoort eveneens thuis bij die 'onontdekte' parels in mijn collectie.
Tijdens vakanties in Denemarken mag ik gebruik maken van de racefiets van mijn broer. Op ongeveer dertig kilometer vanaf het huis van mijn oudste broer ligt de stad Herning en met name in 1996 en 1997 fiets ik daar geregeld naar toe. De eigenaar van een boekwinkel in Herning heeft méér dan een alleen een fascinatie voor Elvis Presley, hij heeft dan juist een Elvis-museum geopend. Omdat de man door de jaren heen een gigantische collectie platen heeft opgebouwd en daar geen ruimte meer voor heeft, verkoopt hij deze vanuit de boekwinkel. Het is een 'mixed bag', maar vooral veel Deense persingen, al dan niet met fotohoes. Ik trek in drie vakanties flink wat singles uit deze verzameling, zonder dat deze er 'leeg' uit gaat zien. In de zomer van 1997 koop ik daar eveneens deze 'I Miss You Baby' van Marv Johnson. De Engelse persing zonder fotohoes (Engelse singles hebben standaard geen fotohoes). Ik denk dat het ongeduld is geweest. De plaat begint weinig hoopgevend en ik denk dat ik tegen die tijd de single alweer van de draaitafel heb gehaald en in het hoesje heb gestopt. In maart 2012 'ontdek' ik de single alsnog, volgens mij heeft de avond met de Beatles-tribute band daar iets mee te maken. Ik ontdek daar dat 'I Miss You Baby' een 'kneiter' is en dat moest ook meteen maar 'Week Spot' worden.
Met Smokey Robinson, Marvin Gaye en Stevie Wonder als geduchte concurrenten is Marv Johnson niet bepaald een Motown-zanger die erg tot de verbeelding spreekt. Toch heeft de man een 'claim' die hem nooit meer afgepakt kan worden: Hij is de eerste die een plaatje mag opnemen voor Tamla. Het is een 'trend' onder platenlabels om dat te vernoemen naar een actuele hit en zo heeft Berry Gordy aanvankelijk het idee om het Tammy Records te noemen naar de hit van Debbie Reynolds. Hij ontdekt op het laatste moment dat er al een label is met die naam en voegt zonder enige reden 'La' achter 'Tam'. Dat is zo'n aparte combinatie dat die vast niet is gebruikt. Gordy heeft gelijk en vanaf dat moment is Tamla verbonden aan zijn label. Marv Johnson wordt op 15 oktober 1938 geboren in Detroit en zingt vanaf de midden jaren vijftig met enkele groepen. Als pianist speelt hij bij een carnaval en daar wordt hij ontdekt door Gordy. Johnson neemt in 1959 'Come To Me' op voor Tamla, maar omdat dit nieuwe label nog geen nationale distributie kent, wordt het landelijk uitgebracht door United Artists. Het bereikt een dertigste plek op de Billboard Hot 100 en Gordy's toekomst als platenlabel-eigenaar is verzekerd.
In de eerste helft van de jaren zestig kent Johnson nog enkele grote successen, vooral in 1960 met 'You Got What It Takes'. Niet alleen Australië gaat overstag voor Johnson, maar dit nummer bereikt eveneens de Engelse top tien. Dat laatste is opmerkelijk, want de hitparade is dan nog zeer blank-georiënteerd. Tussen 1961 en 1966 is het even stil rondom Johnson, maar hij zit allerminst stil. Hij werkt als songschrijver voor Motown en is ook actief op de verkoop- en promotie-afdeling van de maatschappij. In 1966 maakt hij een elpee die nog eenmaal door United Artists op de markt wordt gebracht. In 1969 heeft zijn laatste grote hit met 'I'll Pick A Rose For My Rose', dat in Engeland een tweede top tien-hit oplevert. Onze Week Spot van drie jaar geleden is definitief de laatste hit van Johnson. Het bereikt in Engeland een magere 29e plaats in de hitparade, in Amerika is men Johnson vergeten. In de jaren zeventig werkt Johnson op de achtergrond bij Motown en schrijft liedjes voor onder andere Tyrone Davis en Johnnie Taylor.
En daar hebben we opeens Ian Levine weer! Nadat zijn 'Hi-NRG' roemloos tenonder is gegaan, start hij in 1990 met Motorcity Records. Hij benadert voormalige Motown-artiesten om oude hits opnieuw in te zingen en ook nieuw-geschreven liedjes te vertolken. Marv is in 1995 te horen op het album 'The Very Best Of Motorcity Recordings'. Zelf is hij dan niet meer onder ons. Terwijl hij verblijft in Colombia in South Carolina, krijgt Johnson op 16 mei 1993 een hartaanval en overlijdt op 54-jarige leeftijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten