Singles round-up: maart 4

Normaal gesproken doe ik op dinsdag de 'Week Spot'. Ik heb vanmiddag de singles uit Chicago binnen gekregen en bovendien heb ik eerder vandaag in Meppel een aantal singles op de kop getikt. Ik ga jullie vandaag dus tweemaal trakteren op een Singles round-up, ook omdat ik op deze laatste dag van maart een bericht achterstand heb. Morgen stel ik de nieuwe Week Spot aan jullie voor en nee... die zit niet in de komende twee berichten. Ik begin met de singles uit Chicago. Daarbij heb ik wel even gevloekt, want het was me al opgevallen dat de dealer billijke verzendkosten hanteerde. Nu blijkt dat hij het pakket onverzekerd heeft verstuurd en heeft aangegeven dat het pakket tien dollar waard is. Gelukkig is het via Paypal betaald en krijg ik altijd mijn volledige aankoopbedrag terug, maar ik weet niet hoe scheutig dat is als er een verkeerde waarde wordt opgegeven. Enfin, het is niet de eerste en ook zeker niet de laatste keer dat ik zaken met hem doe en het is altijd nog goed gekomen. In dit vierde deel van de Singles round-up behandel ik de zeven singles uit Chicago plus eentje uit Engeland die toch heel veel met deze Ebay-handel van doen heeft...

* Andrea Davis- You Gave Me Soul (US, Chess, 1966)
Eigenlijk is 'Lonely Girl' de a-kant, maar de plaat wordt met 'You Gave Me Soul' geadverteerd en dat is vaak ook de reden van aanschaf. Achter Andrea Davis gaat niemand minder schuil dan Minnie Riperton. In de midden jaren zestig maakt Minnie deel uit van The Gems (van de Blauwe Bak-favoriet 'Love For Christmas/All Of It'). Ik heb The Gems onlangs nog behandeld, toen vanwege de Week Spot van 2012. Hoe het ook is tot een einde is gekomen met The Gems uit Chicago, zeker is dat Minnie in 1966 de groep heeft verlaten. Ze schrijft beide kantjes niet alleen, ze krijgt de hulp van Sugar Pie DeSanto. 'Lonely Girl' is een echte Chicago-ballade, maar 'You Gave Me Soul' is een stamper met pit en klasse tegelijk.

* The Dynamic Tints- Be My Lady (US, Twinight, 1971)
Ik denk dat dit het geval gaat worden bij alle singles die ik in deze eerste serie presenteer: Ik noem niet de eigenlijke a-kant, maar het zijn vooral b-kanten. The Dynamic Tints heeft in 1970 al een uitvoering van 'Be My Lady' op de plaat uitgebracht met een 'credit' aan The Pieces Of Peace Orchestra, de huisband van Twinight. Een jaar later verschijnt het als b-kant van 'Falling In Love' zonder vermelding van The Pieces Of Peace, dus ik weet niet of het een andere opname is. 'Be My Lady' is in elk geval het prijsnummer. Het is wederom een stevige Syl Johnson-productie met zang zoals ik dat van The Kaldirons en The Perfections ken. De plaat is ietsje kromgetrokken en werd ook zo geadverteerd, maar het zou voor het afspelen niet uitmaken. 'Falling In Love' heeft wel een tik gekregen van het mankement, maar 'Be My Lady' klinkt fantastisch!

* The Golden Tones- Jesus Is All The World To Me (US, Halo, 1965)
Misschien is het vanwege 'Do The 45' dat ik een zwak heb gekregen voor One-derful! Records, want het origineel van The Sharpees is op dat label uitgebracht. Een paar weken geleken kom ik bij Buydiscorecords de single van The Gospel Souls tegen en ontdek dan dat Halo een onderdeel is van One-derful! Evenals Mar-v-lus. Als ik vervolgens deze single van The Golden Tones tegenkom in de veiling moet ik wel een bod uitbrengen. Erg bescheiden, want op het eerste gehoor is het me iets te traditioneel. Welnu: Ik zit met lagen kippenvel te luisteren naar 'Jesus Is All The World To Me'. The Golden Tones is een groepje mannen met zeer diverse stemmen die elkaar complimenteren. Messcherpe harmonieën en een lekkere stevige Chicago-productie, hier word ik stil van...

* Gospel Nikias- Get My Jesus On Your Side (US, KB, 1974)
Een wonderlijk schijfje! 'Get My Jesus On Your Side' ken ik al een aantal maanden dankzij 'The Divine Chord Gospel Show' op Youtube en ik kan mijn ogen niet geloven als ik zie dat er bij een, relatief, laag bedrag niet meer wordt geboden. Ik heb hem! De a-kant is pure 'kuntrie' en vormt een contrast met 'Get My Jesus On Your Side'. Een mid-tempo funk-dingetje dat hooguit iets te lang doorgaat zonder dat het nog iets toevoegt. Er is helemaal niks bekend over deze plaat, het '1974' meen ik te herinneren ergens te hebben gelezen. De plaat is in eigen beheer uitgebracht en misschien is het eenvoudiger een kanariegele Bugatti te vinden dan een tweede exemplaar van deze single. Een pronkstuk in de groeiende gospel-verzameling.

* Myrna March- I Can Remember (US, Agape, 1971)
De eigenlijke a-kant heet 'Touch And Understand Love', maar dat is pure pop. En, ja, eigenlijk is het met 'I Can Remember' niet anders gesteld. Het klinkt héél erg als 'Early In The Morning' van Vanity Fare. De verkoper heeft het als 'crossover' beschreven en het geluidsclipje is nét niet lang genoeg om een goede indruk te krijgen. Ach vooruit, ik heb hem voor het startbedrag en de plaat is nagenoeg nieuw, maar ik zie niet in dat ik deze grijs ga draaien.

* The Para-Monts- Come Go With Me (US, Ole' Records, 1967)
Ja, als Robert het zegt... Ik heb altijd begrepen dat 'Come Go With Me' van The Para-Monts uit 1965 moest komen. Ik zie in het commentaar op 45cat dat Robert Pruter heeft gezegd dat het in januari 1967 is verschenen. Ik ken Pruter van een Facebook-pagina en hij is een autoriteit op het gebied van de Chicago-soul. Maar goed... hier hebben we hem dan: De single die me sinds september 2012 in de houdgreep heeft. Nóóit wordt een exemplaar aangeboden en dan zie ik vorige week opeens dat er nóg eentje op Ebay wordt aangeboden. Een 'VG++' in plaats van deze 'VG-'. De kale prijs ligt iets onder de mijne, maar als ik het totaal heb opgerekend met de verzendkosten (verzekerd met track-and-trace en de hele santenkraam), dan valt hij ietsje hoger uit. Geen geluidsclip en dus weten we ook niet of die écht beter is. Gegeven het feit dat deze op styreen is uitgebracht en vergelijkend met de 'rip' die op de 'Northern Soul Jukebox' staat, kan deze er helemaal bij door. Her en der wel wat vervorming in de dynamische stukken, maar ach... ik ben zo blij als een kind!

* The Salem Travelers- I've Gone Too Far (US, Checker, 1971)
Ik zit in de laatste twintig minuten van de veiling van de volgende single, waarop stevig wordt geboden. Mijn maximum is nog niet bereikt, maar het heeft er alle schijn van dat in de laatste tien seconden nog iemand er overheen gaat. Ik heb me er al mee verzoend en kijk even verder rond op Ebay. Dan zie ik deze staan en na een stukje te hebben beluisterd, ga ik overstag. Hij is goedkoop en zou prima kunnen dienen als vervanger voor die andere plaat. De grootste verrassing is nog wel dat ik een oude bekende tegenkom. Ik ben zijn 'oude' naam vergeten, maar heb eind 2011 en begin 2012 een paar keer leuk zaken met hem gedaan. Zijn winkel heet nog hetzelfde: Dr. Crypts Records, maar zijn gebruikersnaam is nieuw. Alhoewel? Hij heeft met die nieuwe naam ook alweer 2500 positieve 'feedback'-beoordelingen gescoord. De plaat is een toppertje, achteraf gezien zelfs iets beter dan de volgende. Een lekker opgewekt funky ding. Erg leuk detail: Getuige het label gebruikt Chess in de vroege jaren zeventig het roemruchte Checker-label voor 'sermons & spirituals'.

* The Salem Travelers Of Chicago- Children Of The Spirit (US, One Way, 1976)
Dezelfde groep als hierboven: Deze single is de enige die 'Of Chicago' al aanvulling heeft gekregen. Zowel deze als 'Praise The Lord' van The Voices For Christ worden beschreven als 'private pressings', maar dat is niet helemaal waar. Beide platen zijn uitgebracht op het kleine One Way-label dat, tot zover ik weet, geen landelijke distributie kent en daardoor erg lokaal is uitgebracht. Op deze single tappen de reizigers uit een bluesy vaatje, waarbij 'Children Of The Spirit' dan nog het meest interessante is. Toch vind ik hem niet halen bij de Checker-single uit 1971 en hun werk uit de jaren zestig.