Welnu, meteen maar met het grote nieuws beginnen? Ik heb eerder vanavond 'Come Go With Me' van The Para-Monts gewonnen. Het plaatje heeft me goed in de zenuwen gehad, maar uiteindelijk was het erg eenvoudig. Ik heb gistermiddag mijn maximumbod verdubbeld naar een toch wel idiote prijs, maar de single is het waard. Vanmiddag heeft iemand alleen de prijs bijna dertig dollar de lucht in geholpen, maar nog steeds mijlenver van mijn maximumbod. In vergelijking tot het exemplaar bij John Manship is het een 'koopje'en ook is die goedkoper dan de Terri Bryant, maar nog steeds een hoop geld. Ook noemde ik de gospel-funk-platen. Ook die heb ik beide binnen gehaald en eentje daarvan is super-zeldzaam en al helemaal spotgoedkoop. Ik laat jullie binnenkort uitgebreid kennis maken met de platen, vandaag eerst de platen die ik precies vijfentwintig jaar geleden heb gekocht. Een goed gevulde aflevering, want ik koop in maart 1990 maar liefst zestien singles. Veiligheidsriemen vast en daar gaan we...
86. Joyful Resurrection-Tom Fogerty
Voor een kilometervreter als mij is Lemmer helemaal niet zo ver van Jutrijp. Ook als veertienjarige draai ik mijn hand niet om voor een middagje Leeuwarden of Heerenveen op de fiets. Toch fiets ik niet vaak naar Lemmer. De reden daarvan is dat het een lang en kaal stuk is waar de wind alle vrijheid heeft. Op deze bewuste zaterdag in maart 1990 is het eens mooi weer en onderneem ik wel die fietstocht. Natuurlijk wordt er voornamelijk gezocht naar singles en zo kom ik terecht in een muf ruikend antiek-zaakje. En, jawel, tussen het vele porselein staat ook een doosje met singles. Er zijn maar twee die aan mijn eisen voldoen, hoewel ze beide geen hoes hebben en daardoor flink beschadigd zijn. Hoewel de prijs billijk is, een kwartje per stuk, gaat de tweede in eerste instantie niet mee. Die komen we in juni opnieuw tegen in deze serie (het is 'Johnny' van Mayfly). Die andere moet meteen mee, want ik ben in de eerste maanden van 1990 helemaal 'into' Creedence Clearwater Revival. Hoewel Tom deze plaat heeft opgenomen na zijn vertrek bij Creedence, had dit zo van Creedence kunnen zijn. Niet zo gek als je bedenkt dat Tom de oorspronkelijke oprichter was van de band en met lede ogen aan zag dat zijn broertje het roer overnam.
87. Shipyard Town-Gerry Rafferty
Lemmer is ingericht voor de welgestelde boottoeristen en met name Duitsers. Het dorp kent meerdere antiekwinkeltjes, maar platen zijn een schaars goed in Lemmer. Het duurt pas tot eind 1992 als ik een heel leuk adresje ontdek, iets buiten het centrum, en daar zal ik in 1993 een schitterende partij singles kopen. Verder heeft Lemmer alleen nog een elektronica-zaak waar ze nieuwe platen en cd's verkopen. Ik heb heel in de verte wel eens iets gehoord van Gerry Rafferty en dat beviel me wel. Deze 'Shipyard Town' uit 1988 staat bij de Expert voor het wereldbedrag van 1,75 gulden in de uitverkoopbak en gaat mee in het fietstasje richting Jutrijp. Een erg leuk plaatje dat ik nog steeds met veel plezier draai.
88. I'm Just A Singer In A Rock'N'Roll Band/Isn't Life Strange-The Moody Blues
Sneek is de dichtstbijzijnde 'grote' stad. Ja, sorry IJlst, dat moest ik even benadrukken. Sneek heeft diverse 'nieuwe' platenzaken en Looper is hofleverancier aan de Louwsma's. Op singles-gebied heeft Looper een groot assortiment 'golden oldies'. Een enkele originele Amerikaanse persing uit de jaren zeventig, maar het merendeel zijn heruitgaven. In de late jaren zeventig brengt Decca een aantal oudjes opnieuw uit met een fotohoesje. 'Detroit City' van Tom Jones is daar eentje van en deze staat bij Looper. Achterop staan de overige singles uit de serie, die natúúrlijk al lang uit roulatie zijn. Toch wijs ik bij de toonbank de single aan die ik graag wil hebben: 'Nights In White Satin' op de ene kant, 'I'm Just A Singer In A Rock'N'Roll Band' op de andere. Maar... de voorkeur gaat uit naar 'I'm Just A Singer', want 'Nights In White Satin' heb ik al op single. Looper levert me vervolgens deze single en het heeft niet mooier kunnen zijn, want 'Isn't Life Strange' heb ik dan nog niet op single. Ik weet niet zo snel waar ik het geld vandaan heb gehaald, want 'nieuwe' singles liggen net een beetje buiten mijn bereik met het zakgeld.
En dan... doe ik even een kleine introductie en plaats dan de singles onder elkaar want het wordt een héél lang bericht als ik ze allemaal apart ga behandelen. Sneek heeft tweemaal per jaar een fancy-fair in de Veemarkthal. In oktober gaat deze uit van de Hervormde Kerk, in maart/april is deze ten bate van de Gereformeerde Kerk. Nu weet ik niet waar dit hem aan ligt, maar ik moet concluderen dat gereformeerden in Sneek een betere muzieksmaak hebben. De fancy-fair in het voorjaar is iets om naar uit te kijken, dat is vrijwel ieder jaar een oogst van mooie jaren zestig- en zeventig-singles. In maart 1989 is de vraagprijs een kwartje per single. De nummer 101 zit bij The Hollies in en krijg ik dus als 'bonus'. Dat is maar goed ook, want er ligt een hoek uit. Ik ga eerst de singles noemen die ik op de vrijdagmiddag heb gekocht.
89. We Will Be There-After Tea
90. Massachusetts-The Bee Gees
91. Moviestar-Harpo
92. Sorry Suzanne-The Hollies
93. Delilah-Tom Jones
94. Down By The Lazy River-The Osmonds
95. You Talk Too Much-Spooky & Sue
96. Proud Mary-Ike & Tina Turner
97. Harborlight-Windjammer
Ik kan me van deze specifieke vrijdagmiddag herinneren dat ik de lege fotohoes in handen hou van 'St. James Infirmary' van Johnny Kendall & The Heralds en dan wel de 1969-persing. Ik kan mezelf wel voor de kop slaan dat ik hem niet heb meegenomen. Is me later ook nog eens gebeurd met een hoesje van The Outsiders. Bovenstaande singles zijn een rijksdaalder. Het zijn in totaal honderden singles, allemaal jaren zestig en zeventig. Waarom specifiek Spooky & Sue en Windjammer en niet één van die, ongetwijfeld klassieke, singles uit de jaren zestig? Wel, ik doe het op dat moment op associatie. Als ik een groep of een plaat in 'Goud Van Oud' heb gehoord, zegt me dit veel over de kwaliteit. Met alle bovenstaande groepen heb ik zo'n 'link'. Op zaterdagochtend ga ik nog eenmaal terug naar de Veemarkthal en koop er dan twee.
98. L'L'L'Lucy-Mud
99. Italian Concerto-Ekseption
Het is zaterdag 31 maart 1990, want dat heb ik gisteravond nog gezien op het hoesje. Het is een prachtige dag en dus ga ik 's middags fietsen. Via It Heidenskip en langs Hindeloopen naar Koudum. Daar steek ik aan bij de elektronica-winkel waar ik eerder George Harrison en The Bee Gees heb gekocht. Daar mag ik van mezelf de nummer 100 uitzoeken. De keuze valt uiteindelijk op deze Era-uitgave.
100. Harlem Shuffle-Bob & Earl
Op de b-kant staat een nieuwere opname van 'Rhythm Of The Rain' van The Cascades, maar dat mag de pret niet drukken. Die middag besluit ik de kapotte single van Paul Anka ook een plaatsje in de kaartenbak te gunnen, dus hierbij...
101. EP I Love You, Diana-Paul Anka
Een Duitse EP met 'Diana' en 'I Love You Baby' plus beide b-kanten. Zo gezegd mist er een hap uit en dat betekent dat ik vijfentwintig jaar moet wachten op een complete 'Diana' (deze heb ik een paar weken geleden gekocht). 'I Love You Baby' vind ik al aardig snel daarna in Denemarken. Er worden deze maand geen elpees gekocht. In april wordt het proppen, want dan gaat het over 28 singles (waaronder een dubbele 127) en een dubbelelpee. Ook dan is het een introductie tot het moment van aankoop en daarna een opsomming van de singles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten