De pakketbezorger heeft vanmiddag de single afgeleverd die ik 48 uur geleden heb besteld. Ik heb zojuist de beide kanten gedraaid en hoewel die verschillend zijn, heb ik voor de Week Spot vooral mijn oog laten vallen op de a-kant. 'Een van de mooiste liefdesliedjes die we ooit hebben gehoord', stelt het team van Melodies International, het platenlabel dat ervoor heeft gezorgd dat ik de plaat op de draaitafel kan leggen. Het origineel is namelijk onvindbaar. De achtergrondinformatie van de plaat is ook erg beknopt. Veel mogelijke aanknopingspunten zijn verloren gegaan in een overstroming en de plaatselijke universiteit mag dan het meeste werk van de producent in de bibliotheek hebben, maar ook deze weten niet alle antwoorden te geven op de prangende vragen. Er is een vraag die wel is beantwoord en dat is de vraag of iemand zit te wachten op een heruitgave van deze single. De single kwam vorige week nieuw binnen in de Engelse vinyl singles top 40 en dat is ook hoe ik het heb ontdekt. De Week Spot van deze week is 'I'll Show You How' van Cinnamon Soulettes. Ergens in de jaren zeventig op de band gezet en deze heruitgave is twee of drie weken geleden verschenen.
Op de donderdagavond en vroege vrijdagochtend doe ik 'Afterglow' op de radio. In een grijs verleden is het begonnen als 'Floorfillers' maar in 2016 heb ik het helemaal gehad met de moderne dansmuziek en kies ervoor om een 'algemene' show te maken. Het zal in 2018 of 2019 zijn geweest als ik eens op de pagina ben van Officialcharts.com en ik voor de aardigheid door de 'alternatieve' lijsten blader. Official Charts houdt naast de reguliere Engelse Top 40 en Top 100 ook meer specifieke lijsten bij. Denk aan de Ierse Top 40, een 'urban' Top 40, een 'indie' Top 40 en een fysieke Top 40. Het bevat eveneens een Top 40 van zowel de vinyl albums als de singles en ik besluit eens 'zomaar' een show te doen met deze twee lijsten. Ik kom direct al aangename verrassingen tegen die ik anders niet zou hebben ontdekt en dus besluit ik om iedere laatste donderdag van de maand door beide lijsten te gaan. Door de vele 'limited editions' verandert de lijst van week tot week zeer ingrijpend. De albumlijst heeft enkele 'evergreens' zoals 'Rumours' van Fleetwood Mac, 'Dark Side Of The Moon' van Pink Floyd en 'Back To Black' van Amy Winehouse. In de singles Top 40 doen momenteel vooral de platen van Joy Division en New Order het erg goed.
Het is pas 'Record Store Day' geweest en daar merken we nog steeds de naweeën van, hoewel de meeste alweer uit de lijst zijn verdwenen. Ik heb erg veel muziek te danken aan deze lijsten. Ik denk dat driekwart van 'Hier en nu' uit de lijst komt maar ook op het gebied van de Blauwe Bak. Zo hoor ik 'Since I Don't Have You Anymore' van Kelly Finnigan voor het eerst in de singles-lijst in februari 2020. Afgelopen donderdag heb ik de lijst gedaan van april en daarbij springt de nummer 8 in het oog. Zeer obscure heruitgaven van dit kaliber bereiken wel vaker de Top 40 maar komen nooit verder dan 20 of 30. Cinnamon Soulettes debuteert op nummer acht. Ik hoef niet na te kijken of die er nog in staat want dat antwoord kan ik raden. Het is in een gelimiteerde oplage en ze zijn via het label op Bandcamp uitverkocht. Dat heeft gezorgd voor de nummer acht en nu is de plaat verder 'op'.
Resteert me nog het kleine beetje informatie dat we wél hebben. Cinnamon Soulettes heeft ergens in de jaren zeventig deze single in eigen beheer uitgebracht. De 'legendarische producent' (volgens Melodies International) Kearney Barton uit Seattle maakt de plaatopname mogelijk. Beide kanten van de single zijn geschreven door 'J. Leavy' en Melodies tast nog altijd in het duister wie of wat deze 'J. Leavy' is. Zoals gezegd is veel informatie verloren gegaan in een overstroming, maar weet de universiteit noch muziekverzamelaars uit de omgeving van Seattle met de aanvullende puzzelstukjes te komen. De keerzijde is het meer uptempo 'Wishing On A Wishing Well' dat lekker 'lo-fi' klinkt maar desondanks verbleekt bij de naakte schoonheid van 'I'll Show You How'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten