De herbezochte hemelse vaart

Het is in de dagen rond Hemelvaart in 2020 dat ik een paar berichten besteed aan de 'hemelse vaart'. Het voelt dan een beetje bizar aan want er wordt een traditie onderbroken. Vandaag op Hemelvaartsdag bekruipt me eigenlijk hetzelfde gevoel. Ik heb in 'Een poging tot een hemelse vaart: Rondom 10' een ritje gemaakt langs de Hemelvaartsdagen van de voorgaande tien of elf jaar. Ik weet niet of ik daarbij 2009 heb genoemd. Op zichzelf is het niet de meest memorabele dag uit het betreffende jaar, maar... het gezelschap waarin ik me verkeer op Hemelvaartsdag 2009 geeft me inmiddels kippenvel. Ik ga die middag wandelen in het bos van Staphorst met mijn beide ouders. Een jaar geleden ben ik rond de tijd van het schrijven alweer op weg naar Uffelte met de gehuurde elektrische fiets. Moeder is even daarvoor gedeeltelijk overstag gegaan en heeft toegezegd wel naar een verzorgingstehuis te willen. Deze dag gebruik ik de camera vooral om wat zaken op de foto te zetten die nog in Jutrijp zijn en die ik voor een mooie prijs bij een liefhebber wil brengen. Het betekent ook het afscheid van de knuffelbeer. Die mag dus ook op herhaling!

In eerdere jaren ben ik nog wel eens twee dagen bij mijn ouders. Vooral in de tijd dat ik zwervende ben. Toch begint de traditie pas in 2014. Ik heb dan inmiddels 'Floorfillers' op de radio en dus is het lastig om op Hemelvaartsdag naar Friesland te gaan en op vrijdag terug. Dan kom ik op een lumineus idee: Wat als ik woensdag vrij neem en dan naar Friesland kom? We kunnen dan 's ochtends Hemelvaart vieren en op de middag ga ik weer naar huis zodat ik gewoon mijn radioshow kan doen en op vrijdag aan het werk kan. In 2014 ben ik overigens vrij op de vrijdag. Moeder gaat akkoord met het idee en zo ga ik in 2014 met bus en trein naar Jutrijp. Een jaar later is het gelukkig heel laat Hemelvaart. Moeder is net ontslagen uit de revalidatie. Een paar dagen ervoor is een aangetrouwde neef nog vrij plotseling overleden. Doordat ze 'op het buurtje' wonen en mijn nicht erg trouw is in het bezoeken van mijn moeder, heeft dit een enorme impact op haar. Een paar uur voordat ik weer op de bus terug naar Nijeveen ga, bezoek ik samen met mijn moeder mijn nicht. Anno 2023 voelt het als zeer waardevol dat ik ook dit moment met moeder heb mogen delen.

In 2016 en 2017 moet de traditie tijdelijk worden onderbroken. In 2016 gaat moeder samen met mijn zus en zwager in de meivakantie naar Denemarken. Het is het jaar dat Bevrijdingsdag en Hemelvaart op dezelfde dag vallen. Ik hoef me niet te vervelen. Ik ben een week geleden over gegaan naar Uffelte en moet Nijeveen nog toonbaar maken voor de eindinspectie. Als moeder niet met vakantie was geweest, zou het nog altijd lastig zijn geworden om tijd vrij te maken. Enfin, dat heb ik later wel weer eens ingehaald? In 2017 doet de zoon van mijn oudste broer belijdenis. Mijn broer meent dat hij me dit wel even twee weken van tevoren kan melden. Die vlieger gaat niet op. Zoals ik gisteren al heb geschreven: Ik geloof dat we ieder jaar rond Hemelvaart een mailing hebben en in 2017 is ons expliciet verteld dat we geen vrij krijgen in de twee dagen na Hemelvaart. Een ritje naar Denemarken zit er voor mij niet in. In plaats daarvan fiets ik de Beilerdingspel-route. In 2018 is moeder gewoon weer thuis met Hemelvaart. Ik ga dit jaar met de Pioneer. Op woensdag is het peentjes zweten. Donderdag is het zwaar bewolkt, een beetje vochtig op momenten en een vrij stevige wind. Desondanks is het niet echt koud te noemen.

In 2019 is de Pioneer net met vervroegd pensioen gegaan en ben ik weer overgeleverd aan bus en trein. Wat maakt Hemelvaartsdag nu zo bijzonder? Het is de enige keer in het jaar buiten kerst dat ik een nacht in Jutrijp verblijf. Dat brengt het oerinstinct omhoog bij moeder. Zij mag graag 'verzorgen' en ik denk dat ze hardop staat te genieten als ze een ontbijtje mag voorbereiden. We komen nooit tekort aan gespreksstof. Vooral 's avonds wil het wel eens ontzettend laat worden. Voor de begrippen van moeder uiteraard! De laatste jaren zijn het wel veel herhalende vragen maar zolang ze nog weet dat haar zoon over de vloer is, kan ik daar wel mee leven! In 2020 en 2021 gaat het voorbij. In 2020 om een duidelijke reden. Het volgende jaar zou wél hebben gekund. Ik geloof dat het bezoek dan nog redelijk aan banden is en mijn zus heeft gezegd dat moeder van mij is op Hemelvaartsdag. Toch zit ik zelf niet echt lekker in mijn vel in 2021 en weet dat voor de telefoon altijd nog goed te verhullen. 'Je klinkt zo gelukkig', zegt ze dan. 'Als jij gelukkig bent, ben ik het ook'. Ze moest eens weten...

In 2022 is alle paniek weer uit de lucht. Niet dat ik zelf paniek heb gevoeld, maar ik wil ook geen ruzie veroorzaken in de familie. Ik huur ditmaal een elektrische fiets. Ik denk dat het dan nog nét verplicht is om een mondkapje te dragen in het openbaar vervoer en na een ervaring in februari 2022 heb ik besloten nóóit weer zo'n ding op te zetten. Ik heb mijn script een beetje voorbereid onderweg op de fiets. Als ik moeder haar gang laat gaan, dan zal ze vanaf binnenkomst iedere vijf minuten vragen wanneer ik weer naar huis ga. Kan ze niks aan doen! Als ze het de tweede keer heeft gevraagd, stel ik voor dat ze me deze vraag niet meer mag stellen voor morgenmiddag. Het blijft hangen want ik heb de vraag sindsdien nog maar drie keer gehad! Terwijl moeder haar broodnodige middagdutje geniet, bezoek ik mijn zus en zwager. Het is voor het eerst sinds kerst 2019 dat we elkaar weer zien.

Ik kan concluderen dat het in een jaar allemaal snel is gegaan, maar...? Ligt het niet een beetje in de lijn der verwachting? Moeder heeft een vorstelijke leeftijd gehaald. Ik ben zelf enorm blij dat het niet tijdens de 'Grote Paniek' is gebeurd en dat we waardig afscheid van haar hebben kunnen nemen. Toch denk ik dat Hemelvaart nooit meer helemaal hetzelfde zal voelen voor mij.