Singles round-up: mei 3

Het heerlijke avondje is gekomen. Nee, geen onverwacht bezoek op het dak met een schimmel en een goedheiligman, maar wel een pakket met singles van Mark. Buiten een flink aantal reguliere 'Five A Day'-selecties bevat dit pakket ook het resultaat van de '5-4-3-2-1'. Tot een paar jaar geleden gebeurde dit altijd op tweede kerstdag maar dit jaar moeten we tot het begin van 2023 wachten. Omdat ik destijds niet heb genoteerd welke platen ik heb besteld, is dat nu een verrassing. Totaal zijn het 46 singles en die ga ik per negen doen. Na vijf afleveringen heb ik dan nog eentje over maar hoop tegen die tijd ook de Zweedse singles binnen te hebben en wellicht nog meer. Ik heb eerst nog het idee om één aflevering van tien te doen in verband met twee platen van dezelfde artiest, maar dat wordt weer lastig voor de foto. Ik ga vanavond in ieder geval met de eerste negen aftrappen. De kersverse Week Spot moet ergens in de zesenveertig verstopt zijn. Zesenveertig plus de Zweedse bestellingen maken een volledige 'Do The 45' deze zaterdag. Ik ga nu met de eerste negen singles beginnen.

* The Rance Allen Group- Security (US, Stax, 1978)
Eigenlijk de b-kant van de 'issue' van 'Smile'. Die heb ik al in de promo met 'Smile' in zowel de stereo- als mono-versie. Ik ben me trouwens helemaal niet bewust dat ik 'Smile' heb gekocht want Mark lijkt hier 'Security' aan te prijzen. Vreemd want 'Smile' is een erg goed nummer! Stiekem hoop ik op iets meer een gospel-boodschap dan 'Smile' want alleen een 'Praise Of The Week' lijkt te ontbreken. Het is in ieder geval een steviger nummer dan het ietwat iel klinkende 'Smile'. Een lekkere volle productie en, ja, ik denk dat hij zingt over de geborgenheid van een hemelse god. 'Praise' is dus bij deze geregeld.

* Average White Band- One Look Over My Shoulder (UK, RCA Victor, 1978)
Met bands als Average White Band probeer ik zuinig te blijven maar zo'n 'One Look Over My Shoulder' is opnieuw een voorbeeld van heerlijke soul. De band probeert nu eens niet te klinken als Earth, Wind & Fire en brengt een heerlijke groove met smaakvolle blazers. Dit smaakt naar meer! De b-kant heet 'Big City Lights' is meer het funky werk van de groep.

* Butch Baker- The Fat Man (US, St. Lawrence, 1966)
Ben ik vergeten deze te noteren in de boekhouding of...? Tot zover ik kan nagaan, is dit geen bootleg. De waarde van de plaat op 45cat maakt dat die onmogelijk in de '5-4-3-2-1' heeft gezeten. Op het kartonnen hoesje staat verder geen prijs. 'The Fat Man' is de b-kant maar een nummer dat ik nog ken van de 'Northern Soul Jukebox' waar ik in 2012 en 2013 dagelijks naar luister. Het is een kneiter van een Northern Soul-hit en eentje die me gek genoeg nog altijd goed smaakt hoewel ik dit punt inmiddels al lang ben gepasseerd. Op de a-kant staat 'Working At The Go Go' en dat is de instrumentale versie. Nee, ik hou het dan toch bij de gezongen uitvoering.

* Archie Bell & The Drells- Here I Go Again (UK, Atlantic, 1969, re: 1972)
In 2021 neem ik een aantal singles af van Rarenorthernsoul via Discogs. Het bevat ook een zéér goedkoop exemplaar van deze single maar als de plaat binnenkomt, blijkt dat de prijs bedrieglijk is geweest. Hij klinkt voor geen meter. Een paar weken later vraag ik Mark of hij hem wel eens tegenkomt. Hij biedt me dan deze aan voor zes pond. Een paar weken geleden staat die op 'Five A Day' en ik vraag hem of hij mijn exemplaar apart heeft gelegd. Welk ander exemplaar? Het blijkt deze te zijn. Ja, deze klinkt een stuk beter en oogt het ook. Over Northern Soul-'hits' gesproken: Deze bereikt in 1972 zelfs nog de Engelse hitparade! Op de b-kant staat 'A World Without Music', een compositie van Gamble en Huff. Dat klinkt op zichzelf niet onaardig maar het vinyl heeft aan deze kant zijn beste tijd gehad.

* Ed Boze- Lonely (US, Avco, 1973)
Mark denkt aanvankelijk dat ik deze al heb, maar nee... Ik heb 'Mister Soul Singer' met Vivian Verdree en ben al een tijdje op zoek naar ander werk van Ed Boze. 'Lonely' is een prachtig voorbeeld van Ed's kunnen. Wat is dit een onweerstaanbaar lekkere plaat! Ik heb opeens ook weer zin om 'Mister Soul Singer' te horen want die heb ik al een tijdje niet meer gedraaid.  'Lonely' is een demo en dus met de mono-versie op de andere kant.

* Sharon Cash- Chains On Your Soul (US, Playboy, 1973)
Van sommige platen kan ik me herinneren dat ik ze heb gereserveerd, maar weet niet meer precies wat ik heb gedacht. Sharon Cash doet soul in de traditie van Aretha Franklin maar dan zonder de hoge uithalen. 'Chains On Your Soul' is een heerlijke 'shuffle' en je zou zweren dat Carolyn en Erma Franklin in het achtergrondkoortje zitten. Hee wacht, wat gebeurt daar? Nu weet ik het weer! De brug in het nummer is opeens erg uptempo en dan keert het weer terug naar de gospel-achtige setting. Erg curieus plaatje! 'Gentleness' op de andere kant zit meteen al in het 'hoog' en daar kan het styreen niet zo goed tegen. Ik hou het dus maar bij 'Chains'.

* The Checkmates Ltd.- Love Is All I Have To Give (UK, A&M, 1969)
De eerste single waarvan ik zeker weet dat die uit de '5-4-3-2-1' komt. De eerste single is vijf pond, de tweede vier en de vijfde één pond. Bij afname van meer dan tien wordt het echt aantrekkelijk. Ik heb twaalf of dertien voor tweeëndertig pond. The Checkmates zijn op deze a-kant vooral op de Righteous Brothers-toer met opnieuw de overdreven strijkers van Phil Spector. Hij kan er best mee door voor de soul maar het is geen 'Black Pearl'. De b-kant heet 'Never Should Have Lied' en dat klinkt heel erg lekker! Ja, dit is definitief de betere kant. Het is meer upbeat met lekkere blazers. Hoewel Phil's naam nog altijd groot op het label staat, heeft dit een andere producent. Dat verschil is te horen!

* Cornelius Brothers & Sister Rose- Treat Her Like A Lady (US, United Artists, 1972)
Bij de Zweedse dealer had ik bijna de Duitse persing gekocht. De extra single zorgt voor fors hogere verzendkosten en dus laat ik deze weg. Nu heb ik hem dan de Amerikaanse in een erg fijne staat met een 'vroeg' United Artists-label. Het is niet de perfecte crossover van 'Too Late To Turn Back Now' maar de gebroeders Cornelius en hun zusje hebben gewoon geen slechte platen gemaakt. De b-kant heet 'Over At My Place' en dat is hetzelfde uptempo werk. Ik geef de voorkeur aan een iets lager tempo bij de groep, maar iedere gek zijn of haar gebrek.

* Creme D'Cocoa- Leading Lady (US, Venture, 1979)
Venture is in 1979 het geesteskind van de nieuwe vrouw van Isaac Hayes en de laatste zal in de midden jaren tachtig failliet worden verklaard na dit avontuur. 'Leading Lady' zou zomaar een hit kunnen zijn geweest, daar ligt het hem niet aan. Maar ja, het is weggestopt op de b-kant. De a-kant heet 'Mr. Me & Mrs. You' en is een pure ballade. Het is zeker geen slechte kant maar ik vind 'Leading Lady' niet iets meer aansprekend. Het is zonder meer de reden geweest waarom ik de plaat heb gereserveerd.