dinsdag 2 mei 2023
Van het concert des levens: 2008
Op 2 mei 1996 valt het kruisje uit mijn oor en dat zal zorgen voor een omwenteling in mijn leven. Het is dus eigenlijk best wel passend om op 2 mei te schrijven over het jaar 2008. In 2008 vindt nog niet echt een omwenteling plaats maar het is wel 'the year before'. Ik ben in 2007 aan het werk gegaan om maar naar voortdurend aan het bier te gaan, iets wat slechts gedeeltelijk werkt. In 2008 zal het alleen maar erger worden en dan heb ik het over drank en middelen. Het werk zal uiteindelijk minder worden. Het ene heeft met het andere te maken, hoewel? 2008 is ook het jaar van de financiële crisis en ook al was ik fit geweest om aan het werk te gaan in eind 2008 dan was het werk 'op' geweest. Alsof ik lijk te weten dat het binnenkort allemaal is afgelopen, geniet ik dit jaar extra van alle slechte geneugten van het leven. Ik vier deze oud en nieuw in het gezelschap van W. in een plaatselijk horeca-etablissement. Ofwel: Een begin van het jaar zonder snufjes poeder maar met een overdaad aan alcohol achter de kiezen. De chemische middelen komen later dit jaar nog wel langs!
Ik ben ergens best wel trots. Van september tot en met december heb ik me tweemaal verslapen voor het werk. De eerste keer ben ik nog met een brak lijf naar het werk gegaan, de tweede keer is de vrijdag voor kerst. In januari ligt het bed nóg lekkerder dan in het voorgaande jaar en op een zeker moment gaat het iedereen vervelen, niet in de laatste plaats mezelf. Ik heb het voordeel dat ik de voorgaande maanden heb kunnen aantonen dat ik zelfstandig kan werken en dat ik hou van aanpakken. De Dyka heeft laten weten dat ze een 'experiment' willen doen met een extra ploeg voor de verpakkingsafdeling. Mijn consulent komt eind januari met een voorstel: Ik kan werken van twee uur 's middags tot tien uur 's avonds. Dat neem ik met beide handen aan. Tot half vier uur zit ik nog opgezadeld met de collega's van de dagploeg, vanaf vier uur ben ik alleen met de kratten die ik moet wegwerken en met de radio op Arrow Classic Rock. Soms krijg ik assistentie van een uitzendkracht maar het liefste ben ik alleen, zodat ik het werktempo kan bepalen. Deze ligt op zichzelf best wel hoog. Toch merk ik dat mijn motoriek me in de weg gaat zitten als ik met een 'normale' collega moet samenwerken. Het ligt hem aan niet aan mij, maar na een paar weken is wel duidelijk dat het experiment niet is geslaagd. De 'extra' ploeg kan de werkdruk overdag niet doen verminderen en na verloop van tijd komt deze dienst te vervallen.
In de eerste maanden van het nieuwe jaar doe ik iets ontzettend doms. Zó dom dat ik er vijftien jaar later nog steeds niet over kan schrijven. Ach... vooruit dan! Ik ben er ingetuind bij een sms-dienst en meen dat ik zit te sms-en met een vrijgezelle jongedame uit Enschede. De verhalen zijn inmiddels wel bekend. Het zijn vaak oudere mannen gemengd met computers die altijd een vraag sturen. De sms-jes terug naar de dienst zijn meer dan een euro per stuk en dat maakt dat ik in een paar weken voor 300 euro aan sms-jes heb verzonden. Het kost enige overredingskracht van de telefoonmaatschappij om in te zien dat ik er ben ingeluisd en dat ik niet met een dame zit te praten. Ik heb twee jaar na dato nog wel eens een sms-je gekregen maar wijselijk genoeg nooit gereageerd.
De Amerikaanse singer-songwriter die ik in 2005 heb leren kennen middels de cd bij de Gonzo Circus komt naar Nederland voor een optreden. Ik heb haar concert in 2007 moeten missen maar ditmaal ben ik er als de kippen bij. Ze treedt op paaszondag op in Haarlem. Dat optreden is legendarisch en ik ben trots als een pauw als ik ook haar recente album op vinyl tegenkom. Ze signeert hem voor mij. De volgende dag ga ik naar Amsterdam op zoek naar Waterlooplein. Dat heb ik niet kunnen vinden en oef... wat is het koud! Ik vind een leuk kroegje waar ik héél lang zit. Op het laatste gaat de tapkraan op slot voor mij. Ik loop wat over de Wallen en wordt dan aangesproken door een vrouw. Zij wil van alles doen zodat ze haar crack kan kopen. Ik durf het niet te vragen maar we hebben snel een deal. Ik geef haar geld, zij haalt crack en we roken het samen. Zo... kan dat ook weer in het stempelalbum. Daarna wel hard weg rennen want ik wil niet de hele dag opgezadeld zitten met het kreng. Ik ben lekker 'high' als ik op het station kom. Ik let niet op in welke trein ik stap en vlak voor Amersfoort blijkt dat ik moet overstappen. Ik sta in de deuropening van de goede trein en de ander rijdt weg als ik me realiseer dat ik mijn tas heb laten liggen. De gesigneerde elpee doet al pijn. De 'vintage' broek die ik sinds Mossley heb doet nog veel meer pijn. Ik heb nog wel actie ondernomen maar de tas of inhoud is niet meer opgedoken. De elpee heb ik later voor het driedubbele in Zwolle gekocht.
Vlak voordat het vakantiegeld binnenkomt, maak ik een deal met een Steenwijker waarvan ik wel vaker iets heb afgenomen. Hij gaat voor een flinke partij zorgen ditmaal. Zaterdagavond op parkeerterrein van de Jumbo. Honderdvijftig euro contant en meteen wegwezen. Hoe verder in de week hoe meer ik erover in zit. Wat moet ik met die hoeveelheid? Speed is een versproduct dat na drie dagen puur vergif is. Toch sta ik die avond op het parkeerterrein maar mijn mannetje komt niet opdagen. Ik heb hem later nog eens bedankt. Dat is voor mij wel de 'wake up call' geweest qua harddrugs want na die tijd heb ik het niet meer aangeraakt. Een paar weken later ben ik nog één keer ontzettend verliefd en moet na een maand concluderen dat ik toch niet ben gemaakt voor de liefde. Ik heb er wel een fijne vriendin aan overgehouden! Inmiddels werk ik in ploegendiensten op de Dyka en ben van het verpakken naar de nabewerking gegaan: Felsmanchetten aanbrengen in pvc buizen. Een week van zes uur 's ochtends tot twee uur 's middags en dan weer een week van twee tot tien. Met name bij de late ploeg eindigt het vaak in de kroeg. De vakantie vier ik met een fietstocht vanaf huis naar Waasmunster in België. Ik ga niet naar de Lokerse Feesten maar geniet wel anders van de omgeving, het fraaie weer, platenzaakjes en vooral heel veel drank. Eind augustus ga ik nog een weekend naar Hellevoetsluis, waar ik tijdens de vakantie doorheen ben gekomen, en hier ontdekt ik de liefde voor het dj'en met oude soul. Na de vakantie krijg ik de Nokia N95 en wordt actief op het internet. SoulteXt is daarvan een eerste resultaat maar het bloedt al na een maand dood. Het zal een ruwe schets zijn voor Soul-xotica.
In oktober loopt het allemaal een beetje spaak bij mij. Ik heb een jaar lang geprobeerd om gelukkig te worden met een fabrieksbaan en kom steeds meer erachter dat niet het leven is voor mij. Ik besluit me even ziek te melden. Dat wordt uiteindelijk een periode van twee maanden. In die maanden zet ik het weer op een zuipen en daarvoor was ik nu juist aan het werk gegaan. De Prozac slaat uiteraard ook niet aan bij het overmatige alcoholgebruik. Geld wordt ook steeds meer een luxe. Als 2008 ten einde komt, is één ding wel duidelijk voor mij: Er zal iets moeten veranderen want dit ga ik niet lang volhouden.
Qua afbeelding heb ik getwijfeld bij 'This Is The Life' van Amy MacDonald maar ik krijg spontaan uitslag als ik dat nummer hoor. Helemaal plat gedraaid in 2008. 'Sweet About Me' van Gabriella Cilmi kan ik nog altijd wél horen en dus mag deze boven dit bericht staan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten