Singles round-up: mei 15

Nou zeg, dat was me mijn maandje wel qua 'Singles round-up'. Gemiddeld eens per twee dagen een aflevering. Uiteraard mede dankzij het pakketje van Albert en de singles die ik vorige maand heb afgerekend bij Mark en morgen mee gaan in de top tien van de Blauwe Bak. De bevriende platenlabels zijn flink op stoom en ik heb inmiddels alweer flink wat 'pre-orders' uit staan. Daarnaast hou ik ook Juno in de gaten met betrekking tot The Monophonics welke pas over drie weken officieel gaat uitkomen. Nu ga ik dan echt de maand mei besluiten met de laatste vijf en deze heb ik nog niet eens beluisterd. Morgen krijgen jullie dan de 'Eindstreep' met zowel een top tien van de Blauwe als de Gele Bak.

* Antione Hutchins- Be Alright (UK, Izipho Soul, 2023)
* Dwayne Scivally- Let Me So (UK, Izipho Soul, 2023)
Beide singles zijn dit jaar verschenen maar oorspronkelijk in 2022 voor het eerst gepubliceerd. Antione Hutchins is de neef van Norman Hutchins waar een paar maanden geleden al een single van is verschenen op Izipho Soul en welke ik ook hier heb behandeld. In geval van Antione zitten we eveneens in de hoek van de 'uplifting' gospel. Als je een verbond aan gaat met een opperwezen zal het allemaal 'alright' gaan volgens Hutchins en zijn gevolg en zul je je beschermd voelen tegen de invloed van de duivel. Gelukkig heeft Hutchins een soulvolle stem en brengt het me, gelukkig, niet heel erg terug naar mijn Youth For Christ-periode, hoewel ik me zou kunnen voorstellen dat niemand zich daar zou hebben geërgerd aan de plaat. Op de keerzijde staat een nummer van Nero Foster. Familie van Ron Foster? Wie zal het zeggen? In ieder geval is ook deze kant geschreven en geproduceerd door Norman. 'He Reigns' is eigenlijk de betere kant. Het is lekker upbeat en met een enthousiast koor in de achtergrond. Het heeft net iets meer 'ballen' dan de a-kant, tot zover het passend is om deze terminologie te bezigen bij gospel.
Dwayne Scivally is afkomstig uit Nashville en is een 'hot topic' in de huidige soul-landschap. Hij heeft in de afgelopen jaren samen met Fransman Thomas Gee twee albums opgenomen die binnen korte tijd zijn uitverkocht. Izipho heeft toestemming gekregen om van elke elpee één track te gebruiken voor deze single. 'Let Me So' is van Scivally's meest recente plaat. Het ademt de jaren tachtig in de productie en ook Dwayne's stem is eentje uit de oude doos. Hij bezit een zwoele bariton. Op de keerzijde staat 'Is It Me' van Dwayne's debuut uit 2021. Opnieuw weer een authentieke sound hoewel 'Let Me So' me ietsje beter in het gehoor ligt.

* Bobby Harden & The Soulful Saints- One Night Of The Week (US, Dala, 2023)
'Feels So Good' is dé soul-hit van 2022. Voor mij persoonlijk zijn er andere concurrenten, maar als je de soulwereld in ogenschouw neemt, is dit wel het absolute hoogtepunt. Een plaatje dat zelfs de meest vastgeroeste soul-puristen in vervoering weet te brengen. Ik ben een beetje aan de late kant en bovendien werkt PostNL niet mee en zo eindig ik met twee exemplaren waarvan de laatste vrij duur is uitgepakt. Ik hoef geen moment te twijfelen als ik de nieuwe Bobby Harden zie. 'One Night Of The Week' is niet zo 'instant' en 'crossover' als 'Feels So Good', maar nog steeds een paar treden boven de 'beach music' met flauwe gimmicks. Het is meer uptempo en dat past onze Bob ook wel. Ik denk dat die bij mij nog even moet groeien, maar... tegelijk zie ik niet dat deze voor een aardverschuiving gaat zorgen. Daar is het helaas een beetje té gewoontjes voor. Op de keerzijde staat 'Raise Your Mind'. Dat klinkt ietsje steviger en heel stiekem ga ik hier ook méér voor de b-kant. Geen tweede 'Feels So Good' maar Bobby is zonder meer één van de meest opvallende vertegenwoordigers van de neo-soul van de laatste jaren, ook al draait hij zelf al een kwart eeuw mee.

* Frederick Knight- You've Never Really Lived (Spanje, Soul4Real, 1972-73, re: 2023)
* Annette Snell- I Think I'm Falling In Love (Spanje, Soul4Real, 1977, re: 2023)
De nummers van beide artiesten zijn nooit officieel uitgebracht, maar de persingen zijn van 2023. Frederick Knight ligt al een tijdje klaar maar het is Annette Snell welke voor vertraging heeft gezorgd. Ten eerste zijn de Annette Snell-singles in de 'pre-order' in een halve dag uitverkocht. Ik zie geen andere mogelijkheid dan de bundel via Record Shack in Wenen te bestellen. Later in het weekend blijkt er iets mis te zijn gegaan. De b-kant blijkt een nummer te zijn dat Snell niet heeft opgenomen, maar een andere zangeres voor dezelfde productiemaatschappij. En het blijkt de versie van de laatste te zijn die op de single is gekomen. Er zit dus niets anders op om de single opnieuw te persen met een b-kant die wél van Annette Snell is. Ik begin echter bij Frederick Knight. Hij heeft in 1972 een grote hit op het Stax-label met 'I've Been Lonely For So Long' en de nummers op deze Soul4Real-single zijn opgenomen voor de elpee die op de hit volgt maar die vreemd genoeg op de plank zijn blijven liggen. 'Lived' is in zijn bekende stijl, een ballade met zijn kenmerkende 'sweet soul'-stem. De b-kant heet 'How, When Or Where' en is iets meer upbeat met een dominante Würlitzer piano en, voor Stax-begrippen, nogal ruimtelijk klinkende drums.
Van Annette heb ik reeds twee originele singles op het Dial-label, maar in 1977 staat ze werkelijk op het punt van doorbreken. Ze werkt dan samen met George Jackson en Prince Philip Mitchell aan een aantal nummers. Terwijl de technici bezig zijn de puntjes op de i te zetten, stort het vliegtuig met Snell aan boord neer en komt ze om in de vlammenzee. In het kader van de recycling heeft de productiemaatschappij de tape later gebruikt voor een andere zangeres en Alex van Soul4Real ontvangt de vijf nummers in de veronderstelling dat ze allemaal van Snell zij. Het is niet vreemd dat deze single binnen de kortste keren is uitverkocht, want oef... dit is me een partij klasse! Het heeft eenzelfde sfeer als Bettye Swann's 'Kiss My Love Goodbye' en Snell's stem heeft op Dial nog nooit zo levendig geklonken. 'Tonight I Feel Like Dancing' is meer rechttoe rechtaan disco en is pas op de single gekomen nadat bleek dat de geplande b-kant van een andere zangeres was. Hier is het echt de a-kant dat de single de moeite waard maakt.