Het valt me nu opeens op dat Facebook dit jaar voor het eerst geen herinnering heeft gestuurd. Het wil je namelijk ieder jaar herinneren aan bepaalde foto's of berichten die je zolang geleden hebt geplaatst. Ik heb daar doorgaans niets mee en klik het weg. De bewuste fietstocht van 27 mei 2018 komt ieder jaar opnieuw bovendrijven (bijna letterlijk) maar dit jaar dus niet. Intussen had ik een laatste 'Singles round-up' beloofd en zou ik op dinsdag ook met een Week Spot moeten komen. Ik heb vanmiddag echter een bericht gehoord dat een kleine trip in de jaren negentig heeft veroorzaakt en ik heb Youtube net afgesloten. Wellicht dat daar nog een bericht in zit maar vanavond ga ik niet veel meer schrijven. Ik ga ook de draaitafels niet meer aanzetten om de laatste vijf singles te beluisteren. Dat laatste ga ik morgenavond doen en dan krijgen jullie ook de 'Eindstreep'. Nu ga ik dan heel even vijf jaar terug in de tijd naar een erg bijzondere fietstocht.
Het is nog de tijd dat ik volop geniet van de Pioneer. Het is een erg warme zondag en dus heb ik gepland om deze middag een stevig eind te fietsen. Ergens heb ik zin om weer even naar Sleen te fietsen en terug. Ik stel de Buienradar in op verschillende plaatsen waaronder Sleen en deze voorspelt rond de middag dat het de halve dag droog zal blijven in deze plaatsen. Ik vertrek van huis en en ga via Ansen en Ruinen naar Fluitenberg en de rand van Hoogeveen. De foto is genomen in het buurtschap Siberië. Dan is de zon inmiddels vertrokken en de lucht oogt wat grijs, maar... Buienradar zei toch duidelijk dat er in dit gebied geen kans op regen was? Tussen Gees en Sleen meen ik toch wat in de achtergrond te horen bulderen. Ik denk eerst aan vuurwerk of wellicht een motorcross maar dichter in de buurt van Sleen blijkt wat het euvel is. Net zoals in de zomer van 2016 hangen twee buien klaar om over Sleen te trekken, maar ze hebben het laatste duwtje nodig. Als ik Sleen zélf binnenkom, begint het met plenzen. Ik schuil eerst bij de bakkerij maar deze haalt de zonwering omhoog. Ik steek snel de straat over en schuil bij de drogist. Het houdt niet over en de Pioneer past er nét onder. Ik schiet een paar korte video's van het noodweer en het parkeerterrein staat dan al helemaal blank.
Na verloop van tijd wordt het droog en ik ga richting Noordsleen. Ik ga langzamerhand weer op de weg terug naar huis. De zon zal niet meer terugkeren deze middag maar dan opnieuw... het is helemaal niet koud. Ik heb gelukkig een trainingsvest achterin de tas gedaan en daarmee hou ik het prima uit. Het blijft desondanks grijs. In de buurt van Wijster duikt het onweer opeens op en ik schrik me lam. Ik zet de Pioneer in de hoogste versnelling en fiets met een standje 'onverstandig' naar Spier. Ik heb het stuk nog nooit zo snel afgelegd en wil het ook nooit weer meemaken. Aan de overkant van de snelweg blijkt dat ik de bui achter me heb gelaten en in Dwingeloo schijnt de zon. Ik geloof dat het onweer in zijn geheel aan Uffelte is voorbij gegaan en het vest is sinds Dwingeloo alweer in de tas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten