vrijdag 29 november 2019

Het zilveren goud: november 1994 deel IV



Een dag rust en meteen veel nieuws. Hoewel het nog maar de 29e november is, heb ik vanmiddag de eerste Blauwe Bak Top 100 samengesteld. Ik ga na publicatie van beide berichten nog een keer kijken naar de afvallers om te zien hoe ik bepaalde nummers alsnog in de lijst kan krijgen. Omdat ik keuze heb uit ruim 200 platen wil ik morgenavond in 'Do The 45' reeds beginnen met de 'bubbling under'. Daar heb ik drie shows voor in gedachten, in het tweede en derde uur. Op de twee laatste zaterdagen van het jaar doe ik dan de volledige top 100. Het betekent ook dat ik zondag (of maandag) al met de eerste twee delen van de Blauwe Bak Top 100 begin. Anders krijg ik het té 'druk' rond de kerstdagen. Op dit moment hebben jullie drie berichten tegoed van november. Ik begin eerst met het vierde en laatste deel van 'Het zilveren goud' van deze maand en hopelijk straks nog de 'Eretitel'. Morgenavond maak ik de balans op van de 'Eindstreep'. Nu eerst de laatste acht singles uit november 1994.

Ik probeer me voor de geest te halen dat het 1994 moet zijn geweest, maar nee... dit móet eerder zijn geweest. Feit is dat ik op de Solex naar Heerenveen ga en rechtstreeks naar de overdekte prominente vlooienmarkt aan de Gedempte Molenwijk. Dat en de zaak van Sunshine Records is vaak de reden om naar Heerenveen te gaan. Hoe mooi het rijke winkelaanbod op de Dracht is, hoe fraai de architectuur van Crackstate en hoe subliem (of slecht) de plaatselijke voetbalvereniging ook presteert: Het zijn de tweedehands platen die me naar het Friese Haagje trekken. In Thialf kom ik alleen voor een 'Back to the sixties'-festival en ook nog eens voor een Solextreffen tijdens een nostalgische beurs. Dat laatste heeft me de afgelopen weken bezig gehouden. Het is in 1995 maar wáár in 1995? Er lopen twee herinneringen door mekaar heen en ik bepaal uiteindelijk dat het pas laat in 1995 moet zijn geweest. Dat kan consequenties hebben voor de nummering in de 'Blauwe Bak Veteranen', maar het is niet anders. De herinnering aan de singles uit deze aflevering van 'Het zilveren goud' heb ik ook enige tijd gekoppeld aan februari of maart 1995, maar opeens weet ik het zeker: Het is 1994, winter en ik rij inmiddels Solex. Dan kan het opeens niets anders meer zijn dan deze maand in 1994.

Ik heb al jaren niet meer te maken met de materie maar als ik de actualiteiten bekijk over de zorg, dan vermoed ik dat ik vanavond met een verhaal kom met een nostalgische ondertoon. In de jaren zestig en zeventig heb je een vaste vroedvrouw gedurende een aantal weken. Natuurlijk is een band die je opbouwt met de vroedvrouw heel intens, maar dat je er decennia later nog steeds mee bent bevriend? En dat de kinderen haar zelfs 'tante' zijn gaan noemen zonder dat er ergens een familieband is te bekennen? Ik weet niet of ze bij mijn oudste broer of mijn zus is geweest of beide, maar 'tante Riem' komt tot in de jaren negentig tweemaal per jaar een dag langs. Ze is goed van de tongriem (...) gesneden en ik kan me herinneren dat moeder altijd ontzettend moe was van het praten. Als jonger kind is 'een dag naar tante Riem' ook een hele onderneming. Met de bus naar Spannenburg en zo over Joure naar Nijehaske, een dorp dat tegenwoordig letterlijk is opgeslokt door Heerenveen. In de jaren tachtig heb je na de brug nog een heel stuk weiland voordat Heerenveen begint. Dat is tegenwoordig een industriegebied. Ik raakte niet uitgekeken in hun tuin: Allemaal hoogteverschillen met trapjes en dergelijke.

Op een bepaald moment ben ik te oud om mee te gaan naar tante Riem, hoewel ik in 1989 nog op de fiets ben geweest met moeder. Daarna breid ik mijn eigen wereld uit met fietstochten en begint Heerenveen 'iets' te worden voor mij. Zeker de winkel aan de Gedempte Molenwijk die ik onlangs nog eens heb beschreven. Of wellicht dat ik dit in de 'Blauwe Bak Veteranen' heb gedaan met de laatste single van deze maand. Maar... wat is nu wel of niet 1994 geweest? Heerenveen is ergens in de vroege jaren negentig eens lelijk de mist in gegaan met de Sinterklaasintocht. Ze zijn een week te vroeg ten opzichte van de nationale intocht op televisie. Op de tijdlijn van 1994 zou het evenwel dit jaar kunnen zijn geweest, maar ik heb een gevoel dat ik nog op school zit. In november 1994 ben ik bijna twee jaar van school af en werk inmiddels bij de gemeentewerkplaats in Heeg. De fiets is min of meer vervangen door de Solex. Ik weet dat ik ditmaal op de Solex ben geweest en na afloop, 'onder melkerstijd', bij tante Riem op bezoek ben geweest. Ze heeft me een paar jaar eerder geprobeerd om me van het lange haar af te helpen ('je bent toch geen meisje') maar dat heeft niets geholpen. Het haar is nóg langer geworden in 1994. Ik weet niet precies meer wat er allemaal is besproken maar wel dat ik met een gelukkig gevoel terug ben gereden. Ze is altijd recht door zee maar als ze het meent dan is er geen enkele reden tot twijfel. Dit bezoek heeft me goed gedaan.

Ik denk dat het één van de laatste keren moet zijn geweest. Als ze langs gaat bij moeder is ze vaak al weg als ik uit het werk kom. Ze is inmiddels al jaren geleden overleden, alleen weet ik daar op dit moment geen tijd aan te verbinden. Als ik met het openbaar vervoer ga, komt de bus nog regelmatig (vooral 's avonds) over Nijehaske en langs het huis. Het is ook nog eens voorbij gekomen in een spraakmakende aflevering van een populair televisieprogramma, maar dat wil ik achterwege laten. Als de bus langs het huis rijdt, keert mijn hoofd altijd naar die richting en denk ik aan onze 'tante'.

2039 Twist And Shout-The Beatles (NL, Parlophone, 1964)
2040 First Of May-The Bee Gees (NL, Polydor, 1969)
2041 Frank Mills-Bojoura (NL, Polydor, 1969)
2042 The Windmills Of Your Mind-José Feliciano (NL, RCA Victor, 1969)
2043 American Woman-The Guess Who (Duitsland, RCA Victor, 1974)
2044 The Train-The Nits (NL, CBS, 1988)
2045 Stop The Machine-Swinging Soul Machine (NL, Polydor, 1969)
2046 Girl Don't Make Me Wait-Timebox (NL, Deram, 1968)

Ik zet bij twee singles een groot vraagteken. Ik heb toen een single van The Beatles gekocht maar volgens mij eentje met een 'bijzondere b-kant'. Nee, geen exclusieve persing, maar een b-kant waar ik gewoon meer van hou. Dat zou dan 'Matchbox' moeten zijn? Dat lijkt wel te kloppen met mijn herinnering. Enfin, 'Twist And Shout' staat op de foto en dus noem ik die ook. José Feliciano heb ik, volgens mij, in Nijezijl gekocht. The Bee Gees is nog altijd hetzelfde exemplaar uit 1994. Ik kom de plaat maar niet tegen met fotohoes en is één van de laatste singles van The Bee Gees die ik niet met fotohoes heb. Bojoura is een later exemplaar maar volgens mij moet ik die ook met fotohoes hebben. The Guess Who op de foto is de Nederlandse, de Duitse ligt al jaren in de kliko. Swinging Soul Machine is in 1994 ook zonder hoes, deze vervang ik in 2000 door de huidige. Timebox is blijkbaar de single die ik vorig jaar zomer heb gevonden bij de kringloop in Meppel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten