Ik beschouw mezelf niet als trendsetter. Wél 'volg' ik de trends op de voet en als er dan iets is dat mijn leven werkelijk verrijkt, dan ben ik snel te porren om mee te gaan in de stroom. Je kan jezelf natuurlijk afvragen of de dorpen rondom Steenwijk anno 2019 een succesvolle Solexverhuur hadden gehad als ik in 1994 niet met een Solex op het Dicky Woodstock-festival was gekomen en ook de lange leren jassen zijn in die tijd een 'hype' geweest in en om Sneek. Voor wat betreft de voortschrijdende techniek, daar kan het heel dubbel zijn. Bepaalde snufjes zal ik nooit begrijpen en zullen aan me voorbij glijden. Toch ga ik in 2008 helemaal voor een telefoon met 3G-internet in plaats van dat waardeloze WAP van de oudere telefoons. Ik speel in de jaren 2008 en 2009 de dj in rookruimtes met mijn Nokia N95 en Youtube. Er wordt in de zomer van 2009 al veel gesproken over de nieuwste trend: De sociale media. Het zal in juli 2009 zijn geweest dat ik een heldere analyse hoor op de radio over de verschillen tussen Twitter en Facebook en de commentator legt ook haarfijn uit wáárom Zuckerberg en zijn collega's dit product in de markt zetten. Ik sta dus niet meer voor verrassingen als ik in november 2009 mijn Facebook-account open.
Een van de ontwikkelaars bij Facebook is inmiddels uit het bedrijf gestapt en doet boekje open in de media. ,,We hebben een monster gecreëerd", is zijn mening. De uitleg van de commentator is helder geweest. Facebook en Twitter laten mensen deelnemen aan een experiment. Het is marketingsexperiment. Door jou, als gebruiker, de ruimte te bieden, ontdekken zij het consumentengedrag en kunnen ze producten en advertenties afstemmen op de interesses van de gebruiker. Als ik het relaas heb gehoord op de radio ben ik nog niet meteen overtuigd van deelname. Dat gebeurt pas in november 2009 als ik weer eens heb gebeld met de priester in York. ,,Als je een Facebook-profiel aanmaakt, kunnen we daar vrienden worden en kunnen we gemakkelijk met elkaar communiceren", stelt hij voor. En... dat lijkt meteen de reden van veel Facebook-gebruikers te zijn. Het gemak om vrij rechtstreeks contact te hebben met vrienden en familie in het buitenland. Met zelfs de mogelijkheid om een eigen groep te formeren van bijvoorbeeld je familie. Opeens heb je niet meer de stress van niet meer bestaande email-adressen en twintig cc-tjes toevoegen aan een email. Plus dat je directer antwoord krijgt want: Wie kijkt er nu nog ieder half uur in zijn of haar email?
Toch weet ik in eerste instantie eigenlijk niet wat ik ermee aan moet. Het klinkt anno 2019 erg gek, maar ik moet een 'contact finder' gebruiken in mijn email om op zeven mensen uit te komen met een Facebook-account in mijn 'kring' (om nog even Google Plus te memoreren). Een enkel lid van het muziekforum, de medewerkers van de Hilversumse radio en een Engelse folk singer-songwriter voor wie ik in 2009 een optreden heb geregeld in Steenwijk. Kieran wimpelt echter het verzoek af: ,,Ik zit op Facebook voor mijn familie in Amerika" en dat is een excuus dat je vaker kan verwachten in de vroege jaren van Facebook. Ik weet niet precies meer hoe ik bij dit wicht ben gekomen, maar heb op het laatst contact met een meisje dat wel eens vrijwilliger was geweest op het Stonehenge-festival. In plaats van het stompzinnige 'add friend' van het moment gaat er in 2010 nog een hele conversatie aan vooraf totdat we de vriendschap accepteren. Tja? En wat moet je zelf eigenlijk schrijven op Facebook? ,,Zojuist in een nieuw café in Steenwijk aan de Rivella geweest"? Mijn eerste berichten zullen toch iets in die trant zijn geweest maar voel meteen ook dat het belachelijk is om de wereld op de hoogte te brengen van deze futiliteiten.
Als in 2010-2011 Hyves op zijn eind loopt, vindt op Facebook de omslag plaats. Moest ik in 2009 nog een 'friend finder' gebruiken en concluderen dat er slechts drie mensen zijn die ik in levend lijve heb ontmoet, daar kun je anno 2019 vrienden worden met het halve dorp. De invasie vanaf Hyves heeft een keerzijde. Méér negativiteit dan ervoor. Meningen die je worden opgedrongen en meer van dat slag dat anno 2019 menigeen doet besluiten om van Facebook af te gaan. Het is echter wel de start van de 'fun'-pagina's en 'Siebrand's Woordgrappen' is de eerste waarvan ik lid word. Het zijn nogal melige 'Seth Gaaikemaatjes' met bekende Nederlanders. Ik heb 'De rat van Fortuyn' nog geleend in 2011 voor de 'Het leesplankje'. Soul-xotica dankt de Week Spot aan de persoonlijke dj-pagina van Soul-X. Ik ontdek in 2011 middels Facebook dat in Keulen iedere maand soulfeesten worden gehouden. Ik ruim in deze tijd geregeld mijn vriendenlijst op. Teveel politiek of gezeik en je gaat van de lijst af. Totaal niet actief zijn eveneens. Ik creëer zelf een 'prettige wereld' op Facebook van gelijkgestemden en muziekliefhebbers. Van de vrienden van het eerste moment is nog alleen één radiomaker (inmiddels gepensioneerd) actief op Facebook. Zijn KRO-collega post drie keer in het jaar een berichtje en voor wat betreft de priester? Met hem ben ik al het contact in 2012 verloren.
Komende week vier ik mijn tienjarige lustrum op Facebook en jullie kunnen over een paar dagen een tweede deel tegemoet zien. De zomer van 2012 is wat dat betreft echt het keerpunt voor mij en dat is het moment waarmee ik in het volgende bericht begin. Nu ga ik eerst even lekker radio maken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten