De Week Spot heeft heel wat teweeg gebracht. Ik ben dolblij met het interview met Wendy Alleyne dat ik heb mogen benutten en toch knaagt het nog steeds dat ik niet meer kan vertellen over The Dynamics. Later op de avond bevind ik me opeens op Ebay en zie dan dat in Amerika een elpee wordt aangeboden van... Wendy Alleyne & The Dynamics. Het is het album 'Love' uit 1979 en, nee, ik heb hem niet besteld. Op de achterkant van de hoes wordt het een en het ander verteld, maar de tekst is té klein om te lezen. Ook stelt het de volledige band aan ons voor inclusief foto's. Dat zou ik dus kunnen hebben gebruikt voor de Week Spot, maar wie weet? Vanavond ga ik een andere single van Mike Grosvenor & The Dynamics afrekenen op Marktplaats en heb ik een bieding lopen op een Wendy Alleyne & The Dynamics-single waarvan ik erg ben gaan houden de afgelopen dagen. In 2015 ging de sluis open voor de gospel en in 2020 kan hetzelfde het geval zijn met de 'spouge' van Barbados en andere leuke Carib-dingen. Nu ga ik echter vijfentwintig jaar terug in de tijd naar de maand november in 1994. Toch sluit het aan bij het bericht over de 'Blauwe Bak Veteranen' van maandag. We gaan immers opnieuw naar Leeuwarden en deze selectie (en die van volgende week) bevatten twee 'Veteranen'.
Is Leeuwarden het voeteneind van de wereld? Nee, laat dat de Cambuur-fans niet horen. Toch is dit het wel vanuit het perspectief van een dertienjarige knaap uit Jutrijp met alleen een fiets en een platenhobby. Als kind ga ik dikwijls op zondagmiddag fietsen en ken daarbij geen grenzen. Of toch eentje? Ik kom in die jaren nooit in de buurt van Leeuwarden. Best wel gek omdat ik wel naar Franeker en Harlingen fiets en deze steden liggen op één lijn met de Friese hoofdstad. De fietsomgeving is er debet aan. De kortste route is langs de rijksweg en dat is veel niemandsland. Er zit zeker een paar kilometer tussen Scharnegoutum en Dearsum. Dan volgt een héél lang en kaal stuk naar Raerd. Dan de hoek om en door Reduzum en Wytgaard naar Barrahús. De eerste keer dat ik wel die richting op ga, heten de genoemde plaatsen nog Deersum, Rauwerd, Roordahuizum en Wijtgaard. Boarnsterhim is één van de eerste gemeenten in Friesland dat volledig over gaat op Friese plaatsnamen. Ik kan me herinneren dat bij de handwijzer naar Raerd nog lang een vraagteken heeft gestaan.
Nu biedt het molenboek van 1971 geen molens in Leeuwarden die ik nog niet heb gezien en dat zal dus hebben bijgedragen in het gegeven dat ik in eerste instantie niet in Leeuwarden kom met de fiets. Los van dat heerst er, voor mij als kind, een vloek op Leeuwarden en de directe omgeving. Ik durf niet dichter dan vijf kilometer tot de grens van de stad te komen. In de herfstvakantie van 1990 ga ik voor het eerst alleen naar Leeuwarden. Het zal volgens mij ook de eerste keer zijn geweest dat ik in een 'moderne' trein heb gezeten. Daar reken ik de stoomtrein in Denemarken niet bij. Opeens bulder ik het uit van het lachen. De stoomtrein in Denemarken... Kan dat even tussendoor? De conducteur komt langs en vader krijgt de instructie van mijn zus om naar de prijs te vragen. 'Heit' spreekt geen vreemde talen en evenmin Engels. Als de conducteur voor hem staat, vraagt vader: ,,How much does it kots". Na de herfstvakantie van 1990 lijkt het ijs te zijn gebroken voor Leeuwarden. Ik ontdek de leuke verzamelwinkeltjes dat Sneek ontbeert en ga vanaf dat moment regelmatig met de trein naar de hoofdstad. Flink wat geld mee en een 'boodschappenlijstje' als het even kan. In 1991 fiets ik ook al eens naar Leeuwarden, maar het is wat dat betreft net zoals Emmeloord. Het is de reis altijd waard maar je kan tegen de reis (cq fietstocht) opkijken. Met de komst van de Solex wordt het allemaal nóg gemakkelijker en zo zet ik op een vrijdagmiddag in november 1994 koers naar Leeuwarden. Doel: Een winkeltje bezoeken waarover ik iets heb gelezen en bij de ECI een cd uitzoeken om onder het 'kroonboek' uit te komen. De cd is overigens een 'Best Of' van Aerosmith terwijl deze rockband op dat moment in de hitparade staat met de heruitgave van 'Dream On'. Volgens mij een '2 voor 30 gulden'-actie maar kan de tweede cd niet meer herinneren. Of zal het een compilatie van Elvis zijn geweest? Dat schiet me nu opeens te binnen.
2013 Muddy Water-Balloon Corps (NL, Probe, 1969, re: 1971)
2014 What I Wanna Do-Monica & Oscar Benton (NL, EMI, 1973)
2015 Gotta Have More Love-Climax Blues Band (NL, Warner Bros., 1980)
Ik moet toch even het exacte jaartal opzoeken van Balloon Corps en zie dan dat de single oorspronkelijk eind 1969 is uitgebracht in Amerika. Alleen Nederland krijgt pas in 1971 een release. Wie hier voor heeft gezorgd? Het lijkt alsof iemand in Nederland 'wakker' is en datgene doet dat in overige landen pas jaren later wordt opgemerkt. 'Muddy Water' is namelijk een uitstekend nummer dat meer zou hebben verdiend. Het is een beetje in de stijl van Creedence Clearwater Revival maar (kijkende naar onder andere Mailer Mackenzie Band) Nederland gaat enkel overstag voor John Fogerty en zijn kornuiten. Oscar en Monica ook nog maar even via Youtube beluisterd en hoewel de a-kant is geschreven door Dries Holten (alias Andres) blijkt dit geen ballade te zijn maar springerige Europop. De b-kant, 'Stay Another Night', beweegt ietsje in de richting van de blues-hoek waaruit Benton afkomstig is. Climax Blues Band heeft al meer dan tien jaar niets meer met de blues van doen als 'Gotta Have More Love' verschijnt. Het is duidelijk geschreven voor de Amerikaanse markt waar 'Couldn't Get It Right' een grote hit is geweest. 'Gotta Have More Love' is echter geknipt voor de radio en ik mag het plaatje wel.
2016 Save Me-Clout (Frankrijk, Carrere, 1979)
2017 Please Come Home For Christmas-The Eagles (UK, Asylum, 1978)
2018 Ticket To The Moon-Electric Light Orchestra (UK, Jet, 1981)
Erg veel bescheiden hits in deze partij singles in Leeuwarden. Ik denk dat Clout één van de grootste hits is uit het aanbod. Direct gevolgd door die erbarmelijke kerstsingle van The Eagles. Over een paar weken worden we er weer mee dood gegooid. Nu laat ik anno 1994 al niets liggen van ELO maar de voornaamste reden van aanschaf is de b-kant: 'Here Is The News'. Met het befaamde intro dat nog jaren als 'leader' is gebruikt door de VPRO.
2019 Maggot Brain-Funkadelic (US, Warner Bros., 1978)
2020 I Know-Barbara George (NL, Ariola, 1961, re: 1976)
2021 Take It Off- Groundhog (België, JAD, 1970)
'Maggot Brain' is de 'mini-elpee' die wordt geleverd bij 'One Nation Under The Groove' van Funkadelic. Het plaatje speelt af op 33 toeren en bevat nog eens twintig minuten aan muziek. Niet de meest interessante muziek, moet ik eraan toevoegen. Barbara George staat onder haar naam in de jaren zestig-bak omdat ik 'Mockingbird' in Inez & Charlie Foxx reeds onder de 'F' heb staan. De single heeft in 2012 en 2013 enige tijd in de Blauwe Bak gewoon en daar wordt 'I Know' al snel de favoriet van de twee. Het is dermate leuke 'girlgroup'-pop dat het méér verdient dan stof happen in een jaren zestig-bak. Tot slot vinden we Joe 'Groundhog' Richardson waarover ik een paar weken geleden nog heb geschreven in de 'Blauwe Bak Veteranen'. Volgende week trap ik af met een andere 'Veteraan'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten