Voor luisteraars naar mijn show van afgelopen zaterdag zal de nieuwe Week Spot geen verrassing zijn. Het bedrijf waarvoor ik werk, bestaat 'zoveel' jaar en viert dat komende zaterdag met een groot feest. Jammer dat we het pas afgelopen donderdag te horen kregen. Ik ben even van plan om daar naartoe te gaan, maar zie ervan af. Mijn collega's uit Meppel gaan in geen geval en dan blijft de fiets over. Ik zou nog wel met de trein van Zwolle in Meppel kunnen komen, maar vrees dat zó laat geen bus meer naar Uffelte gaat. Met andere woorden: Er is zaterdag gewoon een 'Do The 45'!. De 'Week Spot Carousel' van de komende week heb ik al gedraaid, de Week Spot kan natuurlijk nog wel eens en verder kan ik dan gaan nadenken over de Week Spot van volgende week. Het weekend van 21 oktober hebben we onze jaarlijkse radio-marathon. De 28e hebben we een live-uitzending vanaf een punk-concert en de elfde is alweer 'The Big One'. Het rommelt dus heerlijk voor wat betreft 'Do The 45'. Laat me maar snel terugkeren naar deze week en de nieuwe Week Spot aan jullie voorstellen: 'Now That We Found Love' van The O'Jays (1974).
,,Doet u ook aan sport?". Jazeker, ik schrijf iedere week over de Week Spot! Vaak zijn het obscure artiesten of groepen waarbij het een sport is om informatie te vinden. De meeste bekende voorbeelden heb ik al in de eerste jaren van de Week Spot gehad. Of toch niet? Hoe kan het mogelijk zijn dat The O'Jays nimmer de Week Spot heeft gehad? Mijn eerste single van de groep heeft nooit in de Blauwe Bak gestaan. Ik heb het recent nog gedraaid maar vind het té minimaal voor de gospel-afdeling: Ik koop in de zomer van 1991 de single 'Put Your Hands Together'. Vervolgens duurt het tot 2009 voor de volgende: 'Back Stabbers'. Die mag wél in de Blauwe Bak en ook 'Use Ta Be My Girl' valt die eer te beurt. In de jaren 2012 tot en met 2014 breid ik de 'hitcollectie' verder uit. Anno 2017 staat slechts één single in de koffer: 'Don't You Know A True Love'. In de reserve-Blauwe Bak zijn al een paar titels verhuisd naar de jaren zeventig-bak. Ik heb nog wel eens getwijfeld of ik 'Sing A Happy Song' niet tot Week Spot zou bombarderen of het onverwoestbare 'Use Ta Be My Girl' of het volkslied 'I Love Music' tot 'Classic Week Spot'. Het blijft er in alle gevallen bij. Dan kom ik deze 'Now That We Found Love' tegen en dan is het zo klaar als een klontje. Dit móet de Week Spot worden en wel meteen!
Zelf zit ik in een fase tussen kinderwens en eicel als de single voor het eerst wordt uitgebracht. Vreemd genoeg is het nergens in de wereld een hit geweest en dus moet ik het liedje ergens verderop in de tijd opmerken. Dat gebeurt als ik zestien jaar oud ben. In 1991 heeft Heavy D. & The Boyz een grote hit met het nummer en na verloop van tijd leer ik de versie van Third World kennen. Hoewel ik Heavy D. zeker niet meer 'credit' wil geven dan hem toe komt, heb ik de Third World-versie nooit echt 'begrepen'. Dat het nummer oorspronkelijk van The O'Jays is, realiseer ik me lange tijd niet hoewel ik wel meen het ooit ergens te hebben vernomen. De recensie in 'Blues & Soul Review' geeft uitsluitsel. De platenmaatschappij is er fel op tegen om beide kanten van de plaat als single uit te brengen. Het zijn vooral prijsnummers van het album 'Ship Ahoy' (volgens het blad zelfs het album van het jaar) en zijn geen uitschieters voor een single. The O'Jays en haar management stuurt toch aan op de release ervan en het resultaat laat zich raden. In Engeland bereikt het een vijfde plek in de 'breakers'-lijst. In Nederland is 'For The Love Of Money' voorlopig het laatste teken op de hitparade van de groep. Third World en Heavy D. zullen uiteindelijk het liedje een hitstatus bezorgen, ook al wordt het tempo beide keren flink opgevoerd. Deze van The O'Jays is zeer 'mid-tempo'.
Hoewel de groep in een adem met Philadelphia wordt genoemd, heeft de groep haar oorsprong in de staat Ohio. In de plaats Canton komt het oorspronkelijke kwintet voor het eerst bijeen. De vijf mannen studeren aan de plaatselijke high school als het in 1958 een groep vormt dat achtereenvolgens The Triumphs en The Mascots heet. De groep bestaat uit Eddie Levert, Walter Williams, William Powell, Bobby Massey en Bill Isles. Als The Mascots heeft het in 1961 een lokale hit met de single 'Miracles'. In 1963 verandert de groep de naam in The O'Jays als eerbetoon aan de deejay Eddie O'Jay. In de jaren zestig maakt de groep een indrukwekkende hoeveelheid singles en krijgt het soms hulp van Gamble en Huff. Toch levert het niet de grote hits op waar ze op hopen, hoewel er toch een paar uitschieters tussen zitten. In 1972 breekt een crisis uit in het kamp van The O'Jays. Isles en Massey pakken hun biezen en The O'Jays blijft achter als trio. Even lijkt de angel uit de groep te zijn verdwenen, maar krijgt dan opeens een uitnodiging van Gamble en Huff om hun Philadelphia International Records te vergezellen. De eerste single, 'Back Stabbers', is meteen een schot in de roos.
De hitmachine komt goed op gang en de elpee 'Ship Ahoy' is inmiddels uitgemolken qua singles. Om de fans niet té lang te laten wachten, verschijnt 'Now That We Found Love' in een paar landen als single. In Amerika is het een jukebox-promo met vier nummers, maar Engeland en Europa biedt 'Now That We Found Love' met als b-kant 'You Got Your Hooks In Me'. Dat laatste nummer is dan weer geschreven door Bunny Sigler en ik heb het in dat kader afgelopen zaterdag gedraaid. Volgens 'Blues & Soul Review' is het zelfs de betere kant, hoewel het voor hen 'niet werkt als single'. Powell is pas 35 jaar oud als hij in 1977 komt te overlijden. Als derde man komt Sammy Strain bij de groep. Hij is afkomstig uit The Imperials (van 'Who's Gonna Love Me' en voorheen Little Anthony & The Imperials). 'Use Ta Be My Girl' is de laatste échte grote hit voor The O'Jays hoewel het tot laat in de jaren tachtig aanvallen op de hitparade blijft uitoefenen. Strain verlaat in 1987 de groep om zich weer bij The Imperials te voegen. Nathaniel Best is zijn eerste vervanger, later zal Eric Grant zijn plaats in nemen. Later ontstaat enige controversie omtrent Strain. Als de groep wordt bijgezet in de 'Hall Of Fame' is dit inclusief Strain. Deze is daar al aanwezig als lid van The Imperials. Bovendien krijgt zijn voorganger Powell posthuum een plek en worden de oorspronkelijke O'Jays, Isles en Massey, genegeerd. Hoewel de groep nooit officiëel uiteen is gegaan, doet dit het rustig aan sinds 2010. De groep bestaat nu uit Williams, Levert en Eric Grant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten