woensdag 4 oktober 2017

Het zilveren goud: oktober 1992 deel I



Oktober is een goed gevulde maand in 1992. Vooral met herinneringen maar ook met 'gedenkwaardige' dingen. Krijg ik nu eind september of begin oktober de eerste cd toegestuurd als recensent? Het is een paar maanden later als ik speciaal voor het krantenwerk een cd-speler aanschaf. De rest van Nederland heeft dan al jaren zo'n apparaat... Richard Thompson en de Bijlmerramp is nu precies vijfentwintig jaar geleden. Eind deze maand viert mijn neefje zijn vijfentwintigste verjaardag. De collectie singles gaat over de duizend. Vandaag om precies te zijn! Het 'hart' van de singles-aanwinsten wordt gevormd door de partij platen welke ik van een Sneker café koop. Later deze week ga ik dat café, fictief, een bezoekje brengen. Het zijn er meer dan honderd, maar uiteindelijk zijn er 88 die aanvankelijk in de collectie komen. Die ga ik volgende week en de drie weken erna aan jullie presenteren. Vanavond eerst de achttien die ik buiten deze partij heb gekocht.

Vooraf een mededeling aan mezelf: Stop met twijfelen en ga gewoon schrijven. Het is té laat om nu de boel om te gooien. Ik zit al een tijdje naar de nummers rond de 1000 te kijken en dat brengt mij het gevoel van november. Toch zou ik aanwijzingen hebben dat de platen ik oktober zijn gekocht? Het moet dan de laatste van de maand zijn geweest. Misschien ben ik zelfs wel té vroeg met de 88 van De Koopermolen, maar nee... ik ga het niet meer veranderen en presenteer jullie vandaag de eerste achttien singles uit de 106 van deze maand in 1992. Zoals ik een jaar geleden begin met platen die ik bij Sunrise heb gekocht, doe ik vandaag hetzelfde met de singles die ik bij Golden Years heb aangeschaft. Dat zijn de volgende platen.

901 The Fool-Sanford Clark (US, American Pie, 1956, re: 1988)
905 Spicks & Specks-The Bee Gees (Duitsland, Polydor, 1967)
908 Substitute-The Who (NL, Polydor, 1966)
909 Rainbow-The Marmalade (UK, Decca, 1970)
910 Rainbow-David Garrick (Duitsland, Pye, 1968)

De eerste van deze vijf heeft 'It's So Easy' van The Crickets op de b-kant en gaat dus op de naam van Buddy Holly de verzameling in. Geen fotohoesjes voor de bovenstaande singles, hoewel ik The Marmalade een jaar later zal vinden. De nummer 910 is een vervanging. Ik heb 'Storm' van Gloria gekocht en deze gaat stevig in de schooltas terug naar school. Toch moeten klaasgenoten iets hebben 'ontdekt' want als ik thuis kom, ligt de plaat dwars door midden. Het is duimendik vinyl dat niet 'zomaar' breekt. Tot mijn grote spijt is de plaat op dat moment niet vervangbaar. Het duurt tot 1997 eer ik een ander exemplaar aan de collectie kan toevoegen. David Garrick heet de vervanger te zijn.

902 Didn't I-Jackie Wilson (US, Brunswick, 1970)
903 Sheila-Tommy Roe (NL, ABC-Paramount, 1962)
904 Come Sunday-The Cats (NL, EMI, 1974)

Waarom heb ik geen aflevering van 'De zilveren jas'? Of iets anders met kleding? Ik zit me momenteel te bedenken welk kledingstuk ik op 30 oktober 1992 heb gekocht. Feit is dat ik die vorig jaar bij de verhuizing pas heb weggegooid, alleen kan ik me niet herinneren wat het is geweest. Op de dag van 902 koop ik, van het kleedgeld van mijn ouders, een nieuwe jas voor de winter. Ik denk dat foto's lastig gaan worden, dus ik zal het proberen te beschrijven. Het is een glad matglanzend materiaal met een soort van 'stonewash'-effect. Ze zijn in diverse kleuren en die van mij is paars-achtig. Heb ik er veel plezier van gehad? In eerste instantie niet. Als ik in januari 1993 zelf ga verdienen, koop ik meteen een zwart bomberjack. Dat mocht ik in oktober niet kopen van mijn ouders. De Lifeline, dat was het merk, komt in de kast te hangen. In september 1995 heb ik echter een warme jas nodig voor een koele dag en dan haal ik de Lifeline van stal. Het zal me gedurende de winter van 1995/96 vergezellen. Dat is mijn schilderstijd en dan komen ook de paar eerste verf-vlekken in de jas. Desondanks zal ik het in de nieuwe eeuw nog wel eens dragen in het werk totdat het echt te opzichtig voor woorden is. Het paarse wordt door de wasbeurten al gauw een beetje rose en op een gegeven ogenblik gaat het gewoon niet meer. Toch denk ik met genegenheid terug aan de jas. Jackie Wilson 'slaapt' twintig jaar in mijn bakken totdat ik 'Didn't I' ontdek. De single komt bij Cees Buster vandaan en ten tijde van de eerste 'Do The 45' (10 november 2012) is dit een enorme hit geworden in huize Louwsma. Het wordt zelfs de Week Spot! Tommy Roe en The Cats haal ik, geloof ik, van de vlooienmarkt. 'Sheila' is dan erg gehavend (ik heb een 'upgrade') en zit verpakt in het hoesje van 'She's In Love With You' van Suzi Quatro. The Cats is gewoon keurig met fotohoes. De nummers 911 tot en met 998 vormen de singles van De Koopermolen en dus vervolg ik het verhaal bij 999 waarmee ik nog altijd een vermoeden heb dat ik die in november heb gekocht. Gaan met die banaan!

Op vrijdagavond hebben we met het toekomstige Horrible Dying het plaatselijke dorpshuis geterroriseerd tijdens de playbackshow. We doen een nummer van Morbid Angel en ik doe het orgel-intro op iets van piepschuim dat vervolgens stuk wordt geslagen. Natuurlijk winnen we niet, maar het dorp is gewaarschuwd! De volgende morgen word ik wakker met 'Blue Moon' van The Marcels in mijn hoofd. 's Middags ga ik naar een rommelmarkt in Sneek en vind het plaatje. Dat mag dus de nummer 1000 worden! Ik ontmoet dan ook een radio-hobbyist. Hij zegt dat hij thuis nog een stapel singles heeft en dus ga ik met hem mee. Dat levert de nummers 1001 tot en met 1005 op.

999 Hey Mrs. Jones-The Ramsey Lewis Trio (NL, Chess, 1967)
1000 Blue Moon-The Marcels (NL, Colpix, 1961)
1001 Mary's Boy Child-Harry Belafonte (Duitsland, RCA Victor, 1956)
1002 Harem Scarem-Focus (NL, Polydor, 1974)
1003 My Love-Paul McCartney/Wings (NL, Apple, 1973)
1004 Are You Ready To Rock-Wizzard (NL, Warner Bros., 1975)
1005 Wild Bird-Gloria (NL, Imperial, 1969)
1007 I'll Take You Where The Music Goes-The Melodians (UK, Torpedo, 1975)

1006 is een ontbrekend nummer. Ik had in de Koopermolen-partij ook een ontbrekend nummer, maar had 998 tweemaal gebruikt. Dat heb ik anno 2017 gecorrigeerd. De 1007 komt van Cees Buster en heb ik vermoedelijk samen met Jackie Wilson gekocht. Ik koop dan meer singles die ik geen van allen in de kaartenbak tegenkom. Ik ga het rijtje af. Ramsey Lewis is met fotohoes en adres van de eerste eigenaar die de single overigens pas in 1968 heeft gekocht. The Marcels heeft oorspronkelijk geen fotohoes en is een puike staat voor zijn leeftijd. Belafonte is in de fotohoes, evenals Focus, Wizzard en Gloria. Paul McCartney heeft het 'custom'-Wings-hoesje en The Melodians heeft een neutraal hoesje. De laatste lijkt even heel goed van pas te komen als de band is geboekt voor 'The Big One' een paar jaar geleden. Dan wordt op het laatste moment de show gecancelled terwijl de betaling vanuit Specialized al is geregeld. Met andere woorden: Het goede doel (Specialized) wordt opgelicht door The Melodians en haar management en plots is het weer 'not done' om dit erg leuke plaatje op Wolfman Radio te draaien. Ik hoop nog steeds op een goede afloop van dit verhaal, maar het wordt steeds onwaarschijnlijker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten