De drie laatste 'Raddraaiers' uit deze serie: Eentje uit de jaren zestig, zeventig en tachtig. We beginnen vandaag met de oudste van het stel. Dat is een groep welke allesbehalve onderbelicht is gebleven op Soul-xotica, maar stelt me ook in staat om nog even terug te gaan naar de vakantie. Ik heb immers haastig verteld dat op de vrijdag van de vakantie in Grolloo ben geweest, maar ben niet dieper in gegaan op de tentoonstelling? Jullie zullen het al begrijpen: Ik mag het vandaag andermaal hebben over Cuby + Blizzards. Hoewel ik veel van het jaren zestig-materiaal van de groep erg kan waarderen, vind ik met name het verhaal over de Drentse jongens erg interessant. Je hoeft dus geen 'superfan' te zijn om een paar uurtjes te 'verdwalen' in het Cuby-museum. Vandaag staat de plaat 'Another Land' centraal. een uitgave van de Jeugdherbergcentrale uit 1967.
Waar en wanneer? Woensdag 6 april 2016. De dag dat ik de sleutel van mijn huidige onderkomen in ontvangst mag nemen. Ik heb het weekend ervoor héérlijk gefietst op de Pioneer en stiekem zou ik wensen dat ik hem deze middag even terug had. Het is een gure dag met redelijk wat wind en ik ben dus overgeleverd aan de 'gewone' fiets. Ik ben mooi op tijd in Uffelte. Tot mijn teleurstelling is nog niets aan het huis gedaan, dat moest immers voordat ik de sleutel in ontvangst kon nemen. Ik maak foto's en een behoorlijk jolige video. Dan op de fiets terug naar Nijeveen. Ik heb al besloten om in Havelte boodschappen te doen en ook zou ik even bij de fietsenwinkel moeten kijken voor een helm. Tussen Albert Heijn en fietsenwinkel is het kringloopwinkeltje van Havelte. Ik ben daar bijna een jaar niet binnen geweest en dus wordt het hoog tijd. Het voelt alsof ik meer heb gemist. De jaren 1969 en 1970 zijn zó goed gedocumenteerd qua singles dat het bijna onmogelijk is dat de eigenaar (m/v) in 1971 spontaan is gestopt met deze uitgebreide aankopen. Toch moet ik het doen met de honderdenvijftig (naar schatting) die er staan. Het levert een flinke tas met platen op. Toch is niet alles van 1969 en 1970, het bevat ook deze single van Cuby. Helaas zonder fotohoes en een beetje gehavend, maar het ding speelt probleemloos af. Ik ben vooral in mijn nopjes met de b-kant: Wellicht de enige manier om 'Somebody Will Know Someday' op single te hebben.
Ik heb de single in geen jaren gezien. Ja, ik kan me herinneren dat ik hem in de jaren negentig eens heb gezien en dat ik toen de prijs té hoog vond. Zal tientjes onder de huidige waarde zijn geweest? Tegelijk vraag ik me ook af of ik deze wel in het museum in Grolloo heb gezien. Ik heb er dit jaar op gelet en, nee, daar staat die niet in een vitrine. Qua platen is het daar ook niet helemaal compleet, maar dat geeft niet. De single zou evenwel helemaal passen in de huidige expositie. Het Cuby-museum heeft een jaarlijks thema en ditmaal gaat het over 'onderweg zijn'. Dat loopt uiteen van vakantieherinneringen van de neef en nicht van Harry Muskee via de tournees van Cuby + Blizzards, het níet doorgaan van bepaalde tournees tot aan de hachelijke rit naar het noorden door een ijzelbui van gitarist Erwin Java en Muskee. Er worden twee dingen erg duidelijk door deze tentoonstelling: Muskee is niet graag onderweg. Hij vindt het fantastisch om op een podium in het land te staan, maar hikt op tegen de reis er naartoe. En dan is er de koppigheid van zowel Muskee als de overige leden van de groep. In 1969 is een 'coast-to-coast'-tournee in Engeland gepland. De groep zal via Brussel reizen en besluit daar eigenhandig om niet naar Engeland te gaan. De hele tournee wordt afgelast en het zal menigeen niet verbazen dat het nimmer een tweede kans krijgt. Vervolgens kan een Amerikaanse tournee worden gerealiseerd, maar het is opnieuw de koppigheid dat het niet laat doorgaan. De onwil om een visum aan te vragen, doet het ambitieuze idee de das om.
Naarmate de jaren verstrijken, krijgt Muskee ineens meer zin om op reis te gaan. Zo gaat hij eerst naar Zuidafrika en maakt voor RTV Drenthe een aantal tochten door Amerika op zoek naar de geschiedenis van de blues. Binnen Nederland geldt echter de regel dat Muskee 's avonds in bed wil liggen in Rolde ongeacht welke halsbrekende toeren moeten worden uitgehaald. De video speelt een belangrijke rol in het museum en op de video-muur (met aangesloten hoofdtelefoons) vertellen collega-muzikanten, maar ook boekers, producenten en zaaleigenaren over hun ervaringen met Muskee. Java is vanaf de jaren tachtig een van de vaste begeleiders van Muskee en op een zeker moment zal Harry met hem terug rijden naar Drenthe. Dat gaat met een stevige snelheid over de snelweg want er lijkt geen vuiltje aan de lucht. In werkelijkheid heeft het geijzeld en als ze moeten afremmen, merkt Java dat hij totaal geen grip heeft op de weg. Het is te danken aan zijn stuurmanskunsten dat ze niet frontaal de vangrail zijn in gereden. De expositie duurt nog het hele jaar, hoewel het museum vanaf nu, geloof ik, alleen nog open is op zondag. Natuurlijk kan ik dit van harte aanbevelen! Als je alle video's rustig wilt bekijken (inclusief een live-optreden boven), moet je wel een paar uur uittrekken voor zo'n bezoek. Ik ga over twee jaar weer!
Tenslotte de single zélf. Wat is zoiets een halve eeuw later waard? Bart, bij wie ik via De Tafel veel singles heb gekocht, heeft eveneens eentje zonder fotohoes en die is slechts zes euro. Met fotohoes begint het bij twintig tot honderd voor een Mint. Popsike vermeldt de single voor 60 dollar naar aanleiding van een veiling uit 2016. Het zou leuk zijn om het fotohoesje nog eens los te vinden of met een betere single voor weinig, maar erg waarschijnlijk is dat niet. Mijn vijftig cent is gewoon een koopje geweest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten