Week Spot kwartet: week 51

Gebruikelijk doe ik het 'Week Spot kwartet' op de donderdagavond, maar ik heb besloten om donderdag al met de Blauwe Bak Top 100-finale te beginnen. Dat betekent onder andere dat ik dit verhaal van tevoren moet schrijven want daar ga ik na 'Afterglow' niet meer mee aan de gang. Bovendien moet ik de volgende ochtend om acht uur klaar staan voor het werk en dus wordt het 'rock & roll' zo vlak voor de kerst. Qua werk mocht het van mij iedere maand wel kerst zijn, niks fijner dan iets te doen hebben! Morgen (of wellicht toch nog vandaag?) presenteer ik jullie de nieuwe Week Spot want ik moet ook nog een avond 'vrij' houden om de show van zaterdagavond voor te bereiden. Het gaat weer zoiets worden als 'The Rise And Fall Of A Tree', een 'muzikaal verhaal' dat waarschijnlijk nergens over gaat. De werktitel is 'Winging It' en zou over een kerstengel moeten gaan die zijn vleugels is kwijt geraakt. Een paar titels heb ik al verzameld, nu moet het verhaal erom heen. Terug naar Soul-xotica. Morgen of woensdag doe ik ook het 'Week Spot kwartet' van volgende week, zodat ik dan alleen volgende de Week Spot zélf heb en dan verder ongegeneerd terug kan kijken op 2016. Nu dan eerst de vier Week Spot's uit week 51 tot nu toe, hoewel de Week Spot van deze week reeds bekend is bij mij.

2012: Follow The Leader-Major Lance
Een toevalstreffer! Even op 'Northern Soul' zoeken op Marktplaats en vervolgens twee Dakar-singles vinden van Major Lance en Tyrone Davis. Hoewel ze niet super-zeldzaam zijn, zijn het ook niet de meest voor de hand liggende titels. Als een artiest eenmaal een Week Spot heeft gehad, is dat vaak ook de laatste keer. Het is door de Week Spot in week 51 in 2012 dat Major Lance die eer in 2016 niet heeft gehad. Tóch kan ik terug kijken op een succesvol Major Lance-jaar. Dat begint meteen in de eerste week van januari als ik de Playboy-persing van 'Sweeter' tegenkom bij de kringloopwinkel. Een maand later koop ik zijn succesnummer 'Rhythm' op het Okeh-label en Mark verblijdt me later nog met 'Stay Away From Me'. De concurrentie in de Blauwe Bak Top 100 is ook té zwaar voor Major Lance waardoor 'Sweeter' en 'Rhythm' het nét niet halen. Major Lance kan niks fout doen bij mij en hij is inmiddels ruim vertegenwoordigd in de Blauwe Bak. Toch is 'Follow The Leader' een beetje in het vergeethoekje gekomen sinds de aanschaf van de nieuwere titels.

2013: Don't Forget About Me-Barbara Lewis
Drie jaar geleden? Nee, ik kan er nog steeds niet bij. Is het écht drie jaar geleden? Het 'Week Spot kwartet' liegt niet: Barbara Lewis is de Week Spot in week 51 van 2013 en dat is drie jaar geleden. Dan is het volgende maand drie jaar geleden dat ik het weekend naar Engeland ben geweest. Dat staat nog immer op mijn netvlies. Ik kan de kleinste details herinneren van dat weekend. Ik kan de geur opsnuiven van de straat met de 'charity shops' in Borehamwood, weet ook nog iedere plas blubber op de 'public footpath' van zondagmorgen. Ik krijg nog tranen in de ogen van de curry van zaterdagavond. Barbara Lewis is alom aanwezig bij deze herinnering. Ik heb in december 2013 het idee om het optreden in Watford te besluiten met deze plaat, maar dat is uiteindelijk toch 'Do The 45' van The Sharpees en is Lewis niet de 'koffer' uit geweest. De koffer is dan eigenlijk een plastic mandje dat ik op dit moment gebruik voor mijn 'algemene' singles op zolder. 'Don't Forget About Me' is nog immer een favoriete laatste plaat voor me, maar het doet de herinnering vooral afdwalen naar dat legendarische weekend in Engeland. En ik kan me nog steeds niet voorstellen dat dit drie jaar is geleden... Maar snel verder naar de Week Spot van 2014!

2014: Never Again-The Royalettes
In 2014 en 2015 doe ik eveneens 'hoogtepunten' uit de Blauwe Bak Top 100. The Royalettes staat in 2014 op 50. Ik heb even gekeken, maar geen speciale 50 of 51 in deze specifieke Top 100. Wel de melding dat 'Just As Long As We Have Love' van Carolyn Leacock & The Outfit is binnengekomen en dat zou oorspronkelijk de nummer 50 zijn geweest. Dat is de single die twee maanden onderweg is geweest van Engeland naar Nijeveen. Op de helft vinden we dus dit plaatje van The Royalettes. Typerend voor de tijd in eind 2013, begin 2014. Ik wijk dan een beetje af van het geplaveide Northern Soul-pad en waag me in de wereld van de meidengroepen. Dan heb ik aan Marcus een goede want die heeft eenzelfde fascinatie. Van hem koop ik deze van The Royalettes. De a-kant is heerlijk stemmige girlgroup-pop, maar mijn Northern-hart gaat sneller slaan van 'Never Again'. The Royalettes staat overigens met een ander nummer hoog aangeschreven in de Northern, dus heel ver uit de richting zitten we niet. Waar de dames lang de overhand hebben gehad in de Blauwe Bak zijn de heren sinds een jaar flink in opkomst. Zoiets als The Royalettes komt praktisch niet meer voorbij.

2015: I've Got To Tell Somebody-Corinthian Radio Choir
Het is een jaar geleden dat ik voor het laatst zaken heb gedaan met 'mijn maat' in Chicago. De handel van Mark is té aantrekkelijk geworden en bovendien word ik huiverig van de verhalen van andere verzamelaars. Het regent klachten over torenhoge invoerkosten. Ik ben een mazzelpik! In de jaren dat ik platen koop in Amerika heb ik nog nooit een cent invoerkosten hoeven betalen. Ik heb de billen al wel eens samengeknepen als ik zag dat een handelaar een plaat van 50 dollar had aangevinkt als een 'used jukebox record' voor anderhalve dollar, maar ze zijn altijd nog aangekomen en ik hoefde er nimmer voor te betalen. Bij eentje zal het nog meevallen, maar ik koop het liefst een vrachtje om de verzendkosten laag te houden (het gemiddelde in dat geval). Corinthian Radio Choir is onderdeel van een pakketje gospel en een paar soul-platen welke ik in januari 2015 van deze man koop. Een maand later gevolgd door een tweede partij. Het is het uiterste begin van mijn gospel-verzameling en met Corinthian Radio Choir heb ik geen slechte beurt gemaakt. De single blijkt nog flink zeldzaam! Het staat overigens op 43 in de Blauwe Bak Top 100 van 2015.