Nog een stuk of tien keer een 'Week Spot kwartet' en dan zijn we alweer beland bij de zesde verjaardag van de Week Spot. Geen idee wat ik daarna ga doen op donderdagavond. Ik heb al verschillende dingen 'geprobeerd'. Het moet een eenvoudig klusje zijn. Het is laat na 'Afterglow' en vaak heb ik niet meer de energie om een aflevering van 'Raddraaien' te doen, om maar iets te noemen. Ik blijf nadenken en tot die tijd, nu het nog kan, even genieten van de laatste afleveringen van de Week Spot. In week 50 van 2014 en 2015 tel ik af van 80 naar 61 in de Blauwe Bak Top 100 en dat is terug te zien aan dit kwartet. Toch begin ik bij het begin van 'Do The 45', want de plaat van 2012 heeft een prominente plek in deze show.
2012: Don't Go Home-The Shirelles
Voor mij persoonlijk is het de tijd van 1964 tot nu en de jaren vóór 1964. In die zin begint de 'serieuze' popmuziek voor mij tóch met The Beatles. Vooral als het in dat jaar navolging krijgt van onder andere The Hollies en The Rolling Stones, om maar een paar te noemen. In de échte muziekwereld zorgt The Beatles eveneens voor een ommekeer. Artiesten en groepen die in 1962 niet stuk te krijgen zijn, verdwijnen als sneeuw voor de zon in 1964. Veel van deze voormalige sterren proberen het nog wel na 1963 maar krijgen nauwelijks voet aan de grond. Voor The Shirelles zijn de grote successen ook al zes jaar daarvoor. Desondanks blijft de groep actief tot en met 1967. Hun laatste Amerikaanse Top 100-hit (het blijft ook steken op 99 of 100) is een grote hit in de Northern Soul: 'Last Minute Miracle'. Het is dit fijne nummer dat me in de zomer van 2012 doet zoeken naar singles van The Shirelles op Marktplaats. Dan zie ik deze en ik mag hem voor een leuk prijsje hebben. 'Don't Go Home' is eveneens één van de laatste singles van de originele Shirelles. Shirley Alston zal in 1968 een nieuwe versie van The Shirelles oprichten, maar dat is een ander verhaal. In tegenstelling to 'Last Minute Miracle' is 'Don't Go Home' finaal onbekend en dus associëren enkele luisteraars dit nummer met 'Do The 45'. Ik ben in de afgelopen jaren al bezig om de meidengroepen uit de Blauwe Bak te filteren, maar The Shirelles blijft moedig staan!
2013: What Do You Plan To Do About It-Jerry Williams
Door de soul-interesse krijg ik nieuwe 'idolen', Swamp Dogg is iemand die ver daarvoor indruk heeft gemaakt met een simpele quote: 'I woke up one morning and I knew I was a genius'. Ik leer de muziek van de man in eerste instantie kennen middels de single 'Total Destruction To Your Mind' (1971) en later met het meer poppy 'The Other Man' (1976). Voordat Williams zich in 1970 Swamp Dogg gaat noemen, maakt hij platen onder eigen naam. Soms is dat Williams Jr. en dan weer Little Jerry Williams, maar het is steeds weer die eigenzinnige stem die zijn identiteit prijs geeft. 'What Do You Plan To Do About It' wordt tweemaal als b-kant gebruikt voor een Jerry Williams-single. In 1965 en, zoals op mijn single, in 1967. De a-kant is een jagend nummer, maar toch hoor ik Williams het liefste in dit 'What Do You Plan'. Niet alleen een lekker aanstellerige Williams maar ook een tekst waar de speelsheid van af druipt. Daarmee maakt hij het net ietsje anders dan de doorsnee-soulplaten uit die tijd en ook daarmee reken ik hem tot een idool.
2014: Strawberry Letter #23-Brothers Johnson
Concessies? Nee, zo zou ik het niet willen noemen. Toch probeer ik in 2014 en 2015 zoveel mogelijk afwisseling te houden in de keuze voor de Week Spot tijdens de Blauwe Bak Top 100-weken. Nu heb ik nog niet eens gekeken wat de Week Spot van volgende week gaat worden, die van over twee weken is al een tijdje bekend. Ik wil in 2014 en 2015 ook een hit als Week Spot hebben. In 2015 doe ik dat middels 'Thanks For Saving My Life' van Billy Paul, een jaar eerder met Brothers Johnson. De plaat heeft een goed 'gevoel' als ik deze in april 2014 koop bij de kringloop in Tuk (Steenwijk). Eenmaal thuis begrijp ik waarom. Hoewel het tegenwoordig nog steeds in de reserve-Blauwe Bak staat komt het nauwelijks meer aan bod. Ik heb hem in 2014 een paar keer té veel gehoord. Het is wel een opmaat naar de huidige opzet van de Blauwe Bak.
2015: Don't Let Him Hurt You-Les Chansonettes
Ik wil een jaar geleden blijk geven dat de Northern Soul-hobby nog niet helemaal is afgerond. Inferno brengt in 2013 een vijftal Shrine-singles opnieuw uit en ik kan ze erg goedkoop krijgen. Toch worstel ik mezelf door de geluidsclips en komt tot een snelle conclusie: Les Chansonettes is 'grappig', voor de rest geloof ik het wel. Een paar jaar later koop ik alsnog deze losse single. Het Shrine-label heeft een legendarische status in de Northern Soul. Tijdens de onrust in Amerika in 1968 gaat het pakhuis met de Shrine-voorraad in vlammen op en originele singles zijn dun gezaaid. Deze brengen steevast honderden, soms wel duizenden, euro's op. De paar euro die ik voor deze heruitgave heb betaald is al meer dan genoeg want de plaat is nauwelijks meer de koffer uit geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten