Omdat ik denk dat Peter van singlehoesjes.nl vaker op Soul-xotica is te vinden dan op Facebook: Van harte gefeliciteerd met je verjaardag en nog vele muzikale jaren in gezondheid en geluk! Vanmiddag heb ik het eerste deel van de Blauwe Bak Top 100 uitgezonden op Wolfman Radio. Dat ging maar net goed. Ik had mijn wekker té vroeg gezet want ik wilde dingen doen vóór de uitzending. Uiteindelijk word ik om twintig voor drie wakker. Oeps! Dat betekent dus snel computers aan en koffie zetten en om drie uur aftrappen met de nummer 100. Even voor half zes is de nummer 67 afgelopen en volgende week vervolg ik de aftelling van 66 tot en met 34. Facebook-vrienden hebben dus al een 'sneak preview' gehad van de nummers 80 tot en met 67. Toch zijn alléén plaatjes niet genoeg voor mij, er moet iets van een motivatie bij zijn en daarvoor behandel ik de Top 100 op Soul-xotica. Vandaag met de nummers 80 tot en met 71.
80. Congratulations Baby-Doris Duke (US, RRG 44004, 1971)
Ik begin dit bericht niet alleen met felicitaties aan het adres van Peter, maar trap ook het derde deel Top 100 af met gelukwensen. Ditmaal zijn het niet geheel gemeende wensen van Doris Duke aan haar eigen adres. 'I'm getting married because of you', is de strekking van het verhaal en ze laat er geen gras over groeien dat ze er niet veel zin in heeft. De reden wordt, volgens mij, niet genoemd, maar zou wellicht met de dienstplicht te maken kunnen hebben. Het is echter een liedje waar Swamp Dogg zijn stempel op heeft gedrukt en dus kan je er alle kanten mee op. Op de keerzijde van dit plaatje, 'Divorce Decree', laat Doris andermaal horen waarom ze de inspiratiebron is geweest voor de term 'deep soul', toch kies ik voor dit prettige miniatuurtje voor een plek in de Top 100. Naast Swamp Dogg vinden we ook Gary US Bonds in de credits terug.
79. Hold Out-Eli ‘Paperboy’ Reed (US, Yep-Roc YEP-2473, 2016)
De Week Spot van deze week en dus voor het verhaal even terugbladeren naar dinsdag.
78. Happy Soul (With A Hook)-Dave Cortez & The Moon People (UK, Mr. Bongo LAT 45.07, 1969, re: 2015)
Er moest een gospel-Week Spot tussen zitten en dus kies ik voor Eli 'Paperboy' Reed'. The Moon People verdient eveneens een volledig bericht en dat had mooi gekund in het kader van de Week Spot. Wellicht dat dit nog eens in het nieuwe jaar gaat gebeuren. 'Happy Soul' bestaat onder drie verschillende titels in uitvoeringen die weinig van elkaar afwijken. 'Happy Soul' heeft bijvoorbeeld een orgel-solo gekregen van Dave 'Baby' Cortez. De 'hook' is jaren later gesampled door Christina Aguilera voor haar hit 'Ain't No Other Man'. Ik ben jaren op zoek geweest naar 'Hippy Skippy Moon Strut' van The Moon People, zonder het orgelspel van Cortez, en ontdek een half jaar geleden dat deze mét Cortez recent is uitgebracht en dat je hem dus voor weinig op de kop kan tikken. Ik heb mijn exemplaar rechtstreeks van Mr. Bongo, een man met een neus voor bijzondere 'latin'.
77. Don’t Make The Good Girls Go Bad-Della Humphrey (US, Arctic 144, 1968)
Precies drie maanden geleden, 11 september, komt Peter langs in Uffelte. Ik heb een aantal platen 'gereserveerd' waarvan ik sommige alweer ben vergeten. Daar hoort deze van Della Humphrey eveneens bij. Of ik oren heb naar een single op het Arctic-label? Altijd! In het geval van Della Humphrey is het erg goed uitgepakt, want oh... wat hou ik van deze single. Hij blijkt trouwens ook een paar stuivers waard te zijn, maar dat doet er niet toe zolang het in de Blauwe Bak blijft staan. En ik zie geen reden om deze plaat daaruit te halen. Toch 'slechts' een 77e plek? Zelfs in de 'bubbling under' staan platen die zeker in de Top 100 zouden moeten staan, maar ja... er is slechts ruimte voor honderd platen.
76. A Friend-Crystal’s Image (US, Crystal’s Iamge/Numero DMB 1958, 1980, re: 2012)
Dat laatste geldt eveneens voor de 'losse' titels uit 'Omnibus: Eccentric Soul'. Numero brengt in 2012 deze box met vijftig reproducties op de markt: Stuk-voor-stuk obscure soul, funk en disco. The Trinikas reken ik even niet mee want die verschijnt ook los van de box en deze komen we een stuk hoger in de lijst tegen. In maart heb ik de kans om een aantal van deze singles voor weinig binnen te halen en sla mijn slag. Bij 'A Friend' ben ik in eerste instantie niet zo zeker maar desondanks komt het in de mixen van afgelopen zomer. Het is pas sinds de vakantie dat ik 'A Friend' ben gaan waarderen. Iedere keer als het op de mp3-speler voorbij komt, blijft het de rest van de dag in mijn hoofd zitten en ik ben de laatste die daartegen bezwaar heeft. Op zichzelf is er niet zoveel bijzonders aan Crystal's Image. Gewoon een gelikte disco-productie. Toch vraag je je af bij deze plaat waarom dit nooit is opgepikt door een grote platenmaatschappij want dit klinkt als een klapper van een hit.
75. Are You Ready For This-Jackie Verdell (US, Decca 32118, 1967)
'Lord Don't Leave Me' van Famous Davis Sisters stond vorig jaar op 69 in deze lijst. Een gospel met een hoge 'novelty'-waarde. Het is veel te traditioneel voor een gospel-set, maar het plaatje is favoriet omdat Moby het heeft gesampled voor 'In This World'. Het is middels dat schijfje dat ik kennis maak met zangeres Jackie Verdell en het is een jaar geleden dat ik 'Are You Ready For This' in de handel van Jörg tegen kom. Die heeft vorige week overigens de hoofdprijs getrokken met Don Varner, deze heeft ruim 2000 dollar opgebracht. Voor Jackie Verdell is minder belangstelling en dus kaap ik het plaatje voor een vriendelijke prijs mee. Eigenlijk best gek, want dit plaatje zou het erg goed doen in de Northern Soul-beweging. 'Are You Ready For This' is dus niet een beetje ondergewaardeerd in die wereld.
74. He Makes A Difference-Jewel Gospel Singers (US, JGS HD831211, 1983?)
Waarom 1983? Kijk naar het catalogusnummer... 'He Makes A Difference' is in eigen beheer uitgebracht. JGS is de afkorting voor Jewel Gospel Singers. Als dit de eerste single op JGS is, waarom heeft het dan zo'n hoog catalogus nummer? Ik vermoed dat het op 12 november of 11 december 1983 is uitgebracht. Over deze release is weinig bekend, ik heb zelfs twijfels of het dezelfde Jewel Gospel Singers is als de groep op het Jewel-label uit de jaren zestig en zeventig. Hoe dan ook: 'He Makes A Difference' is een fraai staaltje post-disco soul, heel erg jaren tachtig en een tekst waarvan de tenen krom gaan staan. Desondanks heeft het een charme en menen de meiden het écht: Ze zijn zó verliefd op hun Here. 'I tried him a long time ago'. Ik geloof jullie! Het mag op 74 in de Top 100.
73. Don’t Lie-Sammy Taylor (US, Enjoy 2028, 1965, re: 1972?)
Ligt het hem aan mij of is de Carib-soul in opmars? Nee, nieuw is het niet. Kijk naar de spouge-platen van Barbados en denk aan de Surinaamse dansplaten uit de jaren zeventig. Toch lijkt het alsof tegenwoordig op iedere straathoek een Carib-soul-feest wordt gehouden. De ingrediënten variëren van midtempo met toeters via pure schuifel-ballades tot aan de meer soulvolle reggae. Ik ben veel Carib-soul tegengekomen de afgelopen maanden en had de collectie nog extra kunnen uitbreiden, maar toch overwint de liefde voor de 'sweet soul' het op dit moment. De Carib-soul kent evenals de Northern Soul ook een levende bootleg-scene en hierin speelt Nederland een belangrijke rol. Neem nou deze van Sammy Taylor. Origineel uit 1965 maar veel later uitgebracht door een, niet meer bestaande, platenfirma in Amsterdam. Net als bij Gloria Walker lijkt het op een officiële release, maar er is niets te vinden over de platen. Zou het dan tóch een bootleg zijn. Het is een gegeven dat het blijkbaar lucratief genoeg is om dit godvergeten plaatje opnieuw te persen en dus moet er een vraag bestaan. En dat bedoel ik dus met de Carib-soul. Van deze weet ik ook dat Mark hem van een Carib-soul dj heeft gekocht of geruild. 'Give it a few spins', is zijn advies en dat doe ik. Binnen zeven keer 'begrijp' ik het: Een typisch groeiplaatje dat iedere keer lekkerder wordt.
72. Mrs. Woman-The Earls (US, Columbia 3-10225, 1975)
Er zijn meerdere honden die de naam Fikkie dragen en zo is dat ongeveer ook met muziekgroepen met de naam The Earls. Zelf denk ik dan meteen aan mijn ultieme 'wensplaat': 'Everybody's Got Somebody' van The Earles. Een zéér zeldzame single die geregeld in Engeland van eigenaar verwisselt. Voor prijzen tussen de 1400 en de 2000 pond is dat een single die ik hoogstwaarschijnlijk nimmer in de koffer zal krijgen, maar ik blijf hopen! Mark heeft zelf een exemplaar maar wil geen afscheid nemen van de plaat. Hij heeft er in 1993 150 pond voor betaald. 'Mrs. Woman' is een stuk billijker geprijsd en dan hebben we het over een uitvoering zoals je hem weinig treft: de 'issue' zoals die in 1975 werd verkocht aan de liefhebber met een ander nummer op de b-kant. Het merendeel zijn stereo/mono-promo's voor radiostations. 'Mrs. Woman' klinkt mij als een antwoord op 'Woman' van Barrabas, ze klinken goed bij elkaar.
71. It’s Time You Made Up Your Mind-Willie Clayton (US, Pawn 45-3802, 1974)
Tot slot in dit derde deel van de Top 100 een oude Week Spot van Willie Clayton. Pawn is een klein onderdeel van Hi Records van Willie Mitchell en dat kun je terug horen in de productie. Het is hetzelfde geluid als dat van Al Green buiten dat Clayton een meer bluesy stemgeluid heeft. Ondergewaardeerd en niet te versmaden. Het zijn etiketjes die op meerdere van mijn aankopen in dit jaar zouden passen en waarvan ik hoop dat het in 2017 gewoon zijn doorgang zal vinden. Morgen tel ik af van 70 naar 61.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten