Blauwe Bak Top 100: 70-61

De eerste vier nummers in deze aftelling hoeven geen nieuws meer te zijn voor degene die de moeite hebben genomen om op Facebook te kijken. Maar, andermaal, een lijstje is maar een lijstje en de motivatie of het verhaal vind ik persoonlijk altijd belangrijker bij een lijst. Zo zou ik nog wel eens willen weten waarom duizenden mensen 'Bohemian Rhapsody' tot de beste plaat aller tijden beschouwen. De multi-tracking, waar altijd zo dik over wordt gedaan, is niet compleet nieuw in 1975 en dan nog... is de introductie tot een nieuwe techniek opeens het beste dat ooit is gedaan? Afijn, het is duidelijk dat jullie de rapsodij niet in deze Top 100 gaan tegenkomen en evenmin in een andere lijst die ik ooit ga samenstellen. Ik ga terug de Blauwe Bakken in en presenteer jullie vandaag de nummers 70 tot en met 61.

70 The Truth Shall Make You Free-King Hannibal (US, Aware 027, 1973)
De waarde van een plaat hangt erg af van de zeldzaamheid en de vraag. Niet alleen bij platen, maar ook bij bloemkool en andere producten. Als bloemkool eens de prijs had gehad van kaviaar? Dan waren nu heel wat boeren en groentemannen uit de armoe geklommen. Bloemkool had pure luxe geweest als de markt niet was overspoeld met bloemkolen. Is het moeilijk voor te stellen dat een bloemkool een 'exclusieve' groente is waarvoor we dankbaar moeten zijn dat het volop en voordelig verkrijgbaar is? Bij bloemkool lijkt me dat lastig, maar bij 'The Truth Shall Make You Free' van King Hannibal kan ik het me voorstellen. De plaat klinkt als de verloren gewaande gospelfunk-single waar waarschijnlijk twaalf van zijn geperst en waarvoor verzamelaars hun topstukken in de aanbieding doen om het maar in de koffers te krijgen. De waarheid is anders. King Hannibal is vrij algemeen verkrijgbaar en dat hoeft geen pijn te doen in de portemonnee. Het heeft echter ook een nadeel dat voor de meeste 'goedkope' platen geldt: Top-dj's nemen een plaat niet serieus als die voor minder dan vijfhonderd euro wordt aangeboden. Met andere woorden: Zowel de gospel- als de funk-dj's lopen beide een fantastische plaat mis. Eén van de zwaarst funkende gospelplaten in de wereld. King Hannibal gebruikt Johannes 8 vers 32 om luisteraars van de heroïne te houden. Als het lukt zullen we hem eeuwig dankbaar zijn. 'Sweet Jeeeee-suuus' is immers zoveel 'zoeter' dan heroïne.

69 This Feeling Of Losing You-Donnie Elbert (US, All Platinum AP-2346, 1973)
Op nummer 69 vinden we alweer zo'n soul-legende. Donnie heeft al enkele grote hits in de jaren zestig en zal in Nederland zelfs in de Tipparade komen in 1972 met zijn versie van 'I Can't Help Myself'. In 1973 komt hij uit voor All Platinum en brengt dit nummer op de markt. 'Soul zoals die niet meer wordt gemaakt', is vaak de boodschap bij soul-platen uit 1972-73 en dat geldt ook hier. Vanaf 1975 krijgt de disco en funk de overhand in de soul en dan is een 'laidback' nummer als 'This Feeling Of Losing You' bijna ondenkbaar. Het nummer is nog altijd zwaar ondergewaardeerd in de 'serieuze' soul-hoek, maar beschouw dat zelf allerminst als een bezwaar.

68 Stop Turn Around-Family Circle (US, Calla 5001, 1975)
Als ik naar de ontwikkeling van de Blauwe Bak in 2016 kijk, kan ik niet anders dan vaststellen dat de 'sweet soul' de koffers is ingeslopen. Natuurlijk ligt de schuld bij Mark want die presenteert deze lekkernijen. Toch heb ik buiten hem om eveneens een aantal 'sweet soul'-platen de koffers binnengelaten. Persoonlijk moet ik er niet aan denken om een uur lang alleen maar 'sweet soul' te moeten draaien, maar zo nu en dan een paar plaatjes tussendoor is puur genieten. Met Family Circle heb ik weer zo'n prachtig voorbeeld bij de horens. De keerzijde is disco, maar 'Stop Turn Around' is fluweel per strekkende meter.

67 May Not Be What You Want-Voices Of Watts (US, Tree Of Life TOLR 1, 1973)
Het heet de Blauwe Bak Top 100 van 2016 maar feitelijk loopt de lijst van 1 december 2015 tot en met 30 november van dit jaar. Tot nu toe heb ik nog geen platen gekocht, maar zou daar een Blauwe Bak-aanwinst tussen zitten, gaat die mee voor volgend jaar. Een jaar geleden bestel ik een paar singles bij Greg. Bil Moss & The Celestials is in de 'bubbling under' blijven steken, The Gill Singers komen we hoger tegen. Met Voices Of Watts heb ik het even moeilijk. Ik luister wel twintig keer naar het korte geluidsclipje. Ik ben niet kapot van de solo-zangeres, maar die refreintjes... Ik besluit de gok te wagen en heb daarvan geen spijt gekregen. De solo had beter vertolkt kunnen worden door een andere zangeres, hoewel dit het ook weer prachtig 'lo-fi' maakt. Het komt haar in ieder geval diep uit haar tenen.

66 You Better Keep What You Got-Rozetta Johnson (UK, Shotgun SHOT 102, 1972, re: 2007)
Is de Northern Soul helemaal uit de lijst verdwenen? Nee hoor, want Rozetta Johnson past prima in dat straatje. Ik weet nog dat ik een beetje teleurgesteld ben als het plaatje arriveert. Heb ik hier tien pond voor betaald? Na de zomer weet ik wel beter. Een plaatje met de kwaliteit dat het zo lekker in je hoofd blijft zitten zonder dat het gaat irriteren. Let wel: Ik kan nog volop genieten van pure Northern Soul, alleen vind ik het steeds lastiger om een hoog bedrag neer te leggen voor een Northern-single. In geval van Rozetta Johnson kan ik tevreden stellen dat het de investering meer dan waard is geweest!

65 There’s Gonna Be A Showdown-The Rance Allen Group (US, Gospel Truth GTA-1204, 1972)
Jewel, Savoy en Song Bird zijn in eerste instantie onafhankelijke gospel-labels welke toch zeer adequate distributiekanalen hebben. Een gospelplaat uit het zuiden van de Verenigde Staten bereikt zodoende ook het noorden, westen en oosten. In de vroege jaren zeventig is het lucratief genoeg voor een paar 'majors' om hun eigen gospel-divisie te openen. ABC neemt Song Bird over, CBS/Epic komt met Word (en vertegenwoordigt iets later ook Myrrh) en Stax brengt ons Gospel Truth. In 1973 wordt het ingekort tot Truth en vanaf dat moment zullen ook seculiere platen op Truth verschijnen (bijvoorbeeld 'Woman To Woman' van Shirley Brown). The Rance Allen Group is het grootste verkoopsucces van (Gospel) Truth op het gebied van de gospel. In 1978 mag het zelfs platen maken op Stax. Van Rance Allen koop ik dit jaar drie singles waarvan 'There's Gonna Be A Showdown' niet alleen de grootste hit is, maar ook de meest memorabele. 'The Man Who', een opvolger van 'Showdown', gaat tegenwoordig voor de hoofdprijs, maar 'Showdown' doet hier niet voor onder. Een plaat met de kwaliteit dat het me de tuin instuurt om een dansje te maken, dat is 'There's Gonna Be A Showdown' van The Rance Allen Group voor mij.

64 You Don’t Care About Me-The Profiles (US, Bamboo BMB 104, 1969)
De driemaandelijkse Blauwe Bak Top 40 loopt op zijn eind en toch is het niet heel bewust gebeurd. Ik wil op een zekere morgen een kleine mix maken en dat loopt uit op een mix van 50 singles. Een paar maanden later maak ik een vervolg en doe het in 2015 opnieuw. Dit jaar moet ook zo'n mix komen, maar ik kan geen besluit nemen. Sweet soul, funk, gospel... alles moet in de mix en het liefste ook nog met beleid. Dat gaat niet lukken. Op de eerste vakantiedag neem ik de huidige mixen op. Gewoon twintig aankopen op rij zonder dat ik rekening hoef te houden met stijlen en overgangen. Zonder deze mix zou de Top 100 niet hetzelfde zijn geweest. The Profiles is zo'n single die al een beetje 'ondergesneeuwd' is. De dag na de opname fiets ik naar Havelte voor boodschappen en het is meteen raak op de heenweg als deze voorbij komt. Hoe kon ik deze over het hoofd zien? En zo staan er meerdere titels in de Top 100 die in eerste instantie geen blijvende indruk wilden achterlaten, maar het dankzij de mixen toch voor elkaar hebben gekregen!

63 Where There’s A Will-Terry Huff (US, Mainstream MRL 5586, 1976)
Engeland heeft 'Record Collector', Nederland heeft 'Het Platenblad'. Ik ben nooit geabonneerd hierop maar koop wel eens een paar losse (oude) nummers via een platenzaak met een abonnement. Het is in de jaren negentig als ik een erg interessant verhaal lees over de elpees op het Mainstream-label. Met een nadruk op de psychedelische albums want 'Journey To The Centre Of The Mind' van The Amboy Dukes verschijnt eveneens op het Mainstream-label. Sinds een jaar kom ik regelmatig Mainstream-singles tegen en het is steeds weer die nieuwsgierigheid. Ik ben na aanschaf eigenlijk meteen klaar met Terry Huff, maar dan... komt de single uit de bus bij een aflevering van 'Raddraaien'. Sindsdien ben ik de plaat meer gaan waarderen en vinden we het vandaag terug op 63.

62 Could It Be I’m Falling In Love-The Spinners (Frankrijk, Atlantic 10283, 1973)
In eigen land wordt de groep immer genoteerd als The Spinners. In Engeland is echter een folkgroep met de naam The Spinners die veroorzaakt dat 'onze' Spinners zich The Detroit Spinners moeten gaan noemen. Sommige landen nemen dit over zonder dat ze ooit van de folkband uit Liverpool hebben gehoord. Zelfs in 1973 verschijnen er platen in Europa als The Detroit Spinners, maar Frankrijk is eigenwijs genoeg om ze aan te kondigen als The Spinners. In 1972-73 levert de groep twee platen af met eeuwigheidswaarde. Covers van 'Could It Be I'm Falling In Love' en 'I'll Be Around' zijn talrijk en iedere versie is gewoon even goed als het origineel. 'Serieuze' deejays halen hun neus op voor hits, maar wie dit niet als klassieker kan erkennen heeft zijn hart niet op de juiste plaats zitten. Essentieel voor de Blauwe Bak!

61 You’re Losing Me-Ann Sexton (US, Seventy-Seven 77-133, 1973)
Hij duikt zo nu en dan op: De heruitgave van 'You've Been Gone Too Long'. Toch komt het me steeds even ongelegen. Het origineel ligt té ver buiten mijn budget. 'You've Been Gone Too Long' is weer bezig aan een 'revival' en het is te hopen dat overige platen van Ann Sexton nu ook eens worden opgepikt. Dit 'You're Losing Me' is minstens zo geknipt voor de dansvloer, maar doet desondanks dubbeltjes en stuivers. Ik koop dit jaar ook 'It's All Over But The Shouting', maar die haalt voor mij niet het niveau van deze twee singles. Hopelijk volgend jaar die eerste titel in de Top 100, 'You're Losing Me' krijgt een welverdiende 61e plek.

Als ik morgen een beetje op tijd in Meppel kan zijn, wil ik nog eens een rondje maken langs de kringloopwinkels. Het is een half jaar geleden dat ik voor het laatst bij beide ben geweest, dus is het de hoogste tijd? Hopelijk morgenavond dus een 'Singles round-up'.