Ik meen even dat ik héél lang en hard moet nadenken over de Week Spot, maar dat is immers al een paar weken zo klaar als een klontje. The Para-Monts is nog geen Week Spot geweest en mag dat worden op mijn verjaardag. De zoektocht naar informatie heeft tot nu toe nog niks opgeleverd en ik heb ook niet de stoute schoenen aangetrokken om Robert Pruter aan te schrijven. Als ik dat laatste al zou doen, dan zouden er nog een paar andere namen voorrang hebben op The Para-Monts, maar dat terzijde. Over The Para-Monts is gewoon helemaal niks bekend. Er is nergens vastgelegd wie de dames zijn en de groep wordt zelfs op Discogs gescheiden van twee releases die, volgens mij, direct aan elkaar zijn 'gelinkt'. De Brit loopt nog te leuren met zijn 'price reflects condition' voor twintig pond. De 'VG+' die hij opgeeft, zou ik voor die prijs niet aan durven. Als je ziet wat een 'Minter' doet, dan kun je voor twintig pond alleen maar een verpest geluid verwachten. Vandaag presenteer ik jullie die grote onbekende uit Chicago, een plaatje dat het in de loop der jaren tot een aantal verzamel-cd's heeft geschopt en dat nu opeens op meerdere adressen verkrijgbaar is voor zeer uiteenlopende prijzen: 'Come Go With Me' van The Para-Monts (1967) is onze kersverse Week Spot.
Er is namelijk nóg een single met The Para-Monts en eentje die eveneens hoog staat aangeschreven. 'Beware A Stranger' staat te boek als één van de ontdekkingen uit de legendarische The Catacombs in Wolverhampton, de geboorteplaats van menig Northern Soul-klassieker. De plaat wordt toegeschreven aan Bobby Jones & The Para-Monts en op beide kanten klinkt het achtergrondkoortje als 'onze' Para-Monts. Beide singles komen uit 1967 en USA Records is eveneens uit Chicago. De Bobby Jones-single is stevig aan de prijs en ik vind hem niet meer dan een klein beetje interessant. The Para-Monts kan het immers ook heel goed alleen af. Verder dan hier komt de informatie niet, het enige dat ik weet te vertellen is dat 'Come Go With Me' in de vroege maanden van 1967 is uitgebracht via het obscure Ole' Records. Dat heeft het nooit verder gebracht dan deze ene single. Overigens is het meer 'poppy' 'I Don't Wanna Lose You' de a-kant van de single.
Het bericht naar aanleiding van mijn verjaardag is al een kort bericht, dit lijkt niet anders te gaan worden? Nou, ik heb besloten om 'de herinnering' naar boven te halen. Daarvoor verplaats ik me naar het mooie 'Kopje Cultuur'-weekend in september 2012. De eerste week dat ik werkzaam ben in de post in Meppel. Er is van bovenaf gezegd dat de werkzaamheden op vrijdag tot hooguit half zes duren. Als ik vervolgens tegen mijn collega's zeg dat ik klokslag half zes weg ga omdat ik die avond moet optreden, krijg ik moeilijke gezichten te zien. Wat blijkt: De leidinggevenden weten, zoals vaker met mensen in die functie, van toeten noch blazen hoe het er op de werkvloer aan toe gaat. Half zes klaar? Half zes begint het échte werk pas. Dan heb je vervolgens om tien over zes de 'deadline' en dan moet één van de dames naar het postkantoor scheuren om de post voor half zeven af te geven. Ik zal nooit weer zo 'krap' afspreken als ik 's avonds moet werken, maar deze eerste vrijdag wordt het me vergeven. Ik ben kwalijk thuis of de auto uit Steenwijk arriveert. Ik 'open' 's avonds 'Kopje Cultuur' in De Buze. Dat gaat lekker en de volgende dag geniet ik vooral van het fraaie nazomerweer. 's Avonds loop ik naar Meppel voor een paar boodschapjes en ga 'royaal' terug. Ik luister op dat moment naar de nieuwste 'Soul-x-rated' die ik kort daarvoor heb opgenomen. Of heb ik hem die middag gemaakt? Hoe dan ook: Het is één van de podcasts die ik ernstig ben kwijtgeraakt.
Ik weet niet meer hoe het kan, maar ik word de volgende ochtend al héél vroeg wakker. Ik zal om drie uur worden opgehaald om in Het Pandje te draaien als 'afsluiter' van het 'Kopje Cultuur'-weekend. Even snel rekenen. Natúúrlijk kan dat! Na koffie en ontbijt stap ik naar buiten en geniet van een wandeling over Nijeveense Bovenboer. Het is prachtig zomerweer en ik moest het er nu even van nemen, voordat ik vanmiddag weer binnen sta in een kroeg. Ik weet bijna de plaats aan te wijzen op Nijeveense Bovenboer. Dáár hoor ik het nummer! Ik weet niet of ik hem eerder heb gehoord, maar hier, op deze zonovergoten zondagmorgen, word ik gegrepen door 'Come Go With Me' van The Para-Monts. Een eerste blik op Ebay geeft weinig hoop. De plaat wordt nauwelijks aangeboden. De daaropvolgende jaren blijft 'The Para-Monts' een vaste zoekfunctie op Ebay, maar ik begin er steeds meer een hard hoofd in te krijgen. Ik heb één exemplaar gemist op 'Hassle Free', de Facebook-groep, en deze is voor tachtig pond de winkel uit gegaan. Wat gaat er precies gebeuren als die in een veiling komt? Ben ik de enige die héél erg ver wil gaan of is het startbedrag meteen al driehonderd pond? Ook snuffel ik geregeld de advertenties van mijn maat in Chicago door, want ik begrijp al in een vroeg stadium dat de plaat uit Chicago komt. Nóóit kom ik hem tegen en dan is het opeens maart 2015. De plaat is beschikbaar en ik heb de kans even flink uit te pakken. Dat doe ik dan ook! Ik schud de ene bieder na de andere af en ben voor een koninklijke prijs de eigenaar van een niet smetteloos exemplaar. Juist... wat de gek ervoor geeft. En deze 'gek' wil daarin erg ver gaan, na Terri Bryant wil ik mijn zoeklijst wel eens verversen. Dat is inmiddels alweer gebeurd. Nu staat 'Where Did I Go Wrong' van The Spontanes bovenaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten