vrijdag 17 april 2015

Het zilveren goud: april 1990



Achtentwintig singles en een dubbelelpee. In één maand! Het is dat ik (bijna) geen elpees meer koop, maar anders zou het een vangst in een maand van 2014 of 2015 kunnen zijn, maar nee... dit is het resultaat van april 1990. Waar haal ik het geld vandaan? Dit keer is het wel eerlijk. Ik doe zo nu en dan op woensdagmiddag een krantenwijk in ons dorp en verdien daar vijf gulden mee. Verder ben ik jarig in april en meer dan ooit tevoren (en ook de laatste keer), staat dit in het teken van singles. Verder moet ik benadrukken dat veel van de plaatjes die vandaag voorbij komen een kwartje hebben gekost. Ik verwacht het niet, maar mocht ik plotseling een erg jonge doelgroep hebben aangeboord: Zo'n muntje was 25 cent. Toen de euro werd geïntroduceerd was een kwartje ongeveer elf cent. Je kocht er een pakje vloei van. waar nu al dertig eurocent voor wordt gevraagd. En... je kon je auto een (half?) uur parkeren voor een kwartje. Na 1990 worden de kwartjes al heel snel een gulden tot meerdere, maar in 1990 zijn platen 'die dingen die kraken' en die niemand meer nodig heeft nu ze een cd-speler hebben gekocht. Het wordt een lijvig bericht, dus ik barst meteen los.

102. Don't Say Goodbye-BZN
Het is een vast ritueel. Op woensdagmiddag wordt de Wijd & Zijd bezorgd. Het is de regionale advertentie-krant met redactionele stukken over bedrijfsopeningen en dergelijke. Ook adverteren de verenigingen hier hun rommelmarkten en daar speurt mijn oog naar. Omdat het soms meerdere tegelijk zijn, plan ik een fietsroute om ze allemaal te bezoeken. Soms kom je ergens voor Jan met de korte achternaam, omdat er geen singles te koop zijn of dat de partij voor mijn neus wordt opgekocht. Op deze eerste zaterdag van april is het bedroevend. De enige 'in de buurt' is in Joure en dat is net even te ver fietsen voor een ochtend. Ik fiets dus op de middag naar Joure, maar arriveer ter plekke als de organisatie al bezig is de boel af te voeren. De enige plaat die er ligt is deze van BZN en omdat het weggooien van platen voor mij lange tijd 'zonde' is (iets dat ik in Mossley zal leren), neem ik deze mee. Toch doet de plaat lange tijd pijn aan mijn oren totdat ik het plaatje omstreeks 2007 leer waarderen. Ik vind hem persoonlijk drie keer beter dan 'Mon Amour' en veruit de beste plaat van BZN-met-zangeres.

103. Love Is Like Oxygen-Sweet
Voorlopig de laatste keer dat ik bij Twister kom. Bert krijgt het té druk met zijn coffeeshop (Heaven), maar houdt al die tijd wel het pand aan. De jukeboxen en andere handel uit de jaren vijftig en zestig blijft onaangeroerd staan. Pas in de zomer van 1991 zal ik tot tweemaal aan toe flink inslaan bij Twister voordat hij definitief de deuren sluit. Ik zal in 1996 en 1997 veel in zijn buurt vertoeven: In 1996 opent hij café 'In The Scrum', dé hangplek in Sneek voor 'alternatieve lui' als Het Bolwerk dicht is. Na afloop van een concert in Het Bolwerk loopt een parade van de poptempel naar de 'Scrum'. Terug naar 1990. Twister heeft ongeveer de halve discografie staan van The Sweet en wie deze serie heeft gevolgd, weet dat ik daar eind 1989 en begin 1990 een zwak voor heb. Welnu, bij deze is die liefde nooit weggeëbd, want ik draai hem nog geregeld in mijn shows (ook al is dat vaak wel digitaal en pak ik dan net zo lief de album-versie). Dit is eentje uit de rijksdaalder-bak.

De dinsdag in de Paasvakantie moet mijn fiets naar de fietsenmaker in Sneek. Ik mag dus even helemaal 'legaal' met de bus! Dat komt namelijk niet heel vaak voor. We hebben altijd een strippenkaart en een tientje in de portemonnee. In geval van een lekke band kunnen we die voor een tientje laten plakken en de strippenkaart is voor extreem noodweer. Maar ja..., als je Gerrit heet en zelfs met de voorjaarsstorm van 1990 nog naar huis wil fietsen? Ik kijk deze middag eens om het hoekje bij 'The Fonz'. Evenals Twister een handel in jukeboxen en jaren vijftig-design. Hoewel hij in april 1990 de naam 'The Fonz' al heeft laten vallen, hij gaat verder als Jaarsma Jukeboxen en enkele jaren later zal hij een stoffeerderij beginnen in hetzelfde pand. Het pand zat op de hoek van de Prins Hendrikkade en het ziekenhuis. Toen dat laatste in 1996 is afgebroken, zijn deze panden mee gegaan. Ik koop 104 en 105 op dinsdag, donderdag is mijn fiets weer heel en ga ik opnieuw naar Joure. Nu ga ik mijn verjaardagscadeaus uitzoeken en op de terugweg koop ik voor mezelf 106 en 107 bij Jaarsma. In juni kom ik nog eenmaal bij hem terug. De dag van 106 en 107 en Joure valt op de donderdag na Pasen en dat is de dag dat de Tros uitzending heeft op Radio 3. Het heeft op donderdagavond een show met nieuw verschenen cd's en vanavond zal 'This Is The Moody Blues' één van de albums zijn die wordt behandeld. Ik laat een bandje meelopen en maak kennis met 'Dear Diary', oorspronkelijk van 'On The Threshold Of A Dream'. Het dubbelalbum uit 1974 is dan net op cd verschenen.
104. My Friend The Wind-Demis Roussos
105. La Bamba-Los Lobos
106. Do You Love Me-Sharif Dean
107. Tickatoo-Dizzy Man's Band

Op zaterdag is het bijna een 'thuiswedstrijd' met de rommelmarkt. IJlst ligt immers op steenworp afstand van Jutrijp. Ik kan er dan ook extra vroeg zijn om er zeker van te zijn dat ik de eerste ben bij de singles. Een mooie partij! Haar naam is Aukje en ze koopt haar plaatjes in de eerste helft van de jaren zeventig. Behalve dat ze haar naam keurig op ieder hoesje schrijft, is ze blijkbaar erg zuinig op de plaatjes. Ik heb in 1990 een zeker budget en moet het dan ook bij drie singles houden.
108. I.O. I.O.-The Bee Gees
109. Wig Wam Bam-The Sweet
110. Up Around The Bend-Creedence Clearwater Revival

Hoewel de goedheiligman dit jaar nog last zal krijgen van een vinyl-verzamelende inwoner van Jutrijp, is mijn vijftiende verjaardag de laatste met vinyl. In 1988 is dat 'Nights In White Satin' van The Moody Blues plus George Harrison en Pink Floyd, in 1989 krijg ik 'Ordinary Lives' van de Bee Gees van mijn broer. Bij het bezoek aan de rommelmarkt in Joure heb ik ook kennis genomen van het assortiment van platenzaak Popeye. Dat heeft een groot deel van de catalogus van BR Music staan, een 're-issue'-label uit Nijkerk. Met vijfentwintig gulden in mijn achterzak fiets ik naar Joure om de gewenste titels uit te zoeken. De platen moet ik thuis meteen inleveren en deze krijg ik pas op de verjaardag. Dat is een zaterdag en dus ga ik wederom op een 'struintocht'. Vandaag begint het bij een héle populaire jaarlijkse rommelmarkt in Bolsward. De singles zijn bovenal geestelijk repertoire met 113 als enige uitzondering. De plaat is écht in nieuwstaat en kost een kwartje. Dat betaal ik overigens ook voor 'This Is The Moody Blues'. Ook helemaal nieuw, met alleen wat kleine schimmelvlekjes aan de hoes. Hierbij de vangst van 28 april 1990. De eerste twee krijg ik van mijn ouders bij het ontbijt, Creedence plus de elpee komt uit Bolsward en de volgende platen krijg ik 's middags van mijn zus. Ook koop ik op de rommelmarkt in IJsbrechtum 'American Pie' van Don McLean op cassette. Hoewel ik zó het album wel leer kennen en waarderen, zal dit geen lang leven (meer) beschoren zijn.
111. Summer In The City/ Darling Be Home Soon-The Lovin' Spoonful
112. Fruit Of Love-The Clarks
113. Long As I Can See The Light-Creedence Clearwater Revival
114. Give Up Your Guns/ Timothy-The Buoys
115. Runaway-Del Shannon
11/12. This Is The Moody Blues

Tot slot die dag die ik vorig jaar heb 'gemist': Koninginnedag. De eerste Koningsdag valt meteen maar in het weekend. En als bewijs dat ik niet de enige ben... mijn computer keurt 'koningsdag' af. In 1990 valt de verjaardag van Juliana op een maandag en dat betekent een lang weekend. Het is prachtig mooi weer en ik heb een actieve dag. 's Ochtends naar de braderie in de Sneker wijk Tinga, dan de halve 'Acht van Jutrijp-Hommerts' lopen en tijdens die activiteit besluiten nog één keer terug te gaan naar Tinga. 124 tot en met de beide nummers 127 zijn een kwartje per stuk, de rest zit op vijftig cent per stuk. 120 zit per abuis in het hoesje van 'She Likes Weeds' (zie ook: 'Een spriet in een hooiberg', 21 augustus 2010). De kaartenbak van 1990 is handwerk en ik heb de platen niet onder elkaar staan. Zo kan het gebeuren dat ik Slade al nummer 127 heb gegeven en Earth & Fire ook op dat nummer in schrijf. Zodoende hebben we daar 127A en 127B.
116. The Young Ones-Cliff Richard & The Shadows
117. True Love That's A Wonder-Sandy Coast
118. Turn Your Radio On-Long Tall Ernie & The Shakers
119. Never Marry A Railroad Man-Shocking Blue
120. A Sunny Day In Greece-Tee Set
121. The Day That Curly Billy Shot Down Crazy Sam McGee-Hollies
122. Dizzy-Tommy Roe
123. School's Out-Alice Cooper
124. Seasons-Earth & Fire
125. Sylvia-Focus
126. Mouldy Old Dough-Lieutenant Pigeon
127A Get Down And Get With It-Slade
127B Maybe Tomorrow Maybe Tonight-Earth & Fire
128. Shine Shine-Barry Gibb

Volgende maand geen elpees en één single minder dan in april 1990, maar ook hier weer een dubbele 145.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten