In april 1993 zit ik even zonder werk. Ik heb in de voorgaande drie maanden echter vrijwel continu een betrekking gehad via de uitzendbureaus. Sommige duurden maximaal een dag (en dat had in deze gevallen eens niet met mijn inzet te maken). Opeens begint een oud-inlener weer contact te zoeken. Ik heb tijdens de eerdere dagen met hem mezelf niet getoond als een gemotiveerde werknemer, ik kan moeilijk liegen, maar toch kan hij me weer 'gebruiken' voor een klus. Het sjouwen van oude garagedeuren nog met het beton eraan vast geplakt. Het is oproepwerk en dus hang ik een beetje rond. Ik ben intussen begonnen bij de ziekenomroep in Sneek, mijn eerste avontuur in radioland, en op deze woensdagmorgen doe ik een van de laatste afleveringen van 'De Popinjectie'. Ik ga in mei weer even volledig aan het werk en moet daarmee mijn radio-avontuur afsluiten. Na afloop van de uitzending koop ik een tweetal 78-toeren-platen op een rommelmarkt en wip even langs bij een bevriende singles-verzamelaar. Van hem koop ik een aantal 'dubbele' platen voor een gulden per stuk. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt bij één van de singles, maar toch verdwijnt het voor bijna twintig jaar in de singles-bakken: 'Trouble' van Kent & The Candidates. Pas in april 2012 leer ik de plaat waarderen en is het de Week Spot.
Count Five heeft al een reis achter de rug langs verschillende platenmaatschappijen, maar niemand die het ziet zitten om iets uit te brengen. Tot slot komt het langs een splinternieuw onafhankelijk label in Los Angeles: Double Shot Records. Deze brengt 'Psychotic Reaction' als eerste single uit. Het is dan februari 1965, maar het duurt ruim een anderhalf jaar voordat de plaat onder de ogen van de radiostations komt. Eind 1966 bereikt 'Psychotic Reaction' de vijfde plek in de Billboard. Harold 'Hal' Winn en Joseph 'Joe' Hooven van Double Shot willen niets liever dan snel inhaken op het succes. Count Five gaat de studio om razendsnel een elpee op te nemen. Daarop staan ook twee covers van The Who. Het album is geen groot succes en de singles floppen genadeloos. Ergens op het wereldwijde web vermoedt iemand dat Kent & The Candidates heeft gefungeerd als begeleidingsgroep op deze elpee, maar harde bewijzen zijn daar niet voor.
De connectie is op zichzelf niet vreemd want Kent & The Candidates is in 1967 de huisband van Double Shot. De groep is afkomstig uit Kansas en staat onder leiding van Kent DuBarri Sprague. Sprague is behalve drummer ook de zanger van het gezelschap en in 2010 herinnert iemand bij een Blogger-collega het zich nog als de dag van gisteren. Volgens hem heeft de band een residentie in de Hilltop Club in Atchison in Kansas. Het was veruit de beste band in het midwesten en Sprague wordt geroemd om zijn zangkwaliteiten. Kent & The Candidates kan in principe ieder lied aan, maar blinkt vooral uit in covers van The Four Tops. Hun gage bij Hilltop bestaat uit gratis bier.
In 1967 is de groep te horen op de twee grootste hits van Brenton Wood, eveneens een Double Shot-artiest: 'Gimme Little Sign' en 'The Oogum Boogum Song'. Rond die tijd heeft Double Shot de zaken iets beter voor elkaar: In de Benelux verloopt de distributie via Palette en in Duitsland via Liberty. Hoewel ik de gele Double Shot heb van 'Trouble' blijkt de single eind 1967 ook als Palette te zijn uitgebracht in ons land, compleet met een fotohoesje. Dankzij dat hoesje weet ik nu dat Kent & The Candidates een zwarte groep is, waar ik het altijd voor een blanke groep heb uitgescholden. Zowel 'Trouble' als b-kant 'Take Me By The Hand' laten een soort van garage-soul horen. Hoewel 'Trouble' in 2012 de Week Spot mag heten, is 'Take Me By The Hand' eind 2012 even tot een favoriet uitgegroeid. In 1968 verschijnen nog twee singles op Double Shot: 'Slick Ike', welke in ieder geval ook in Duitsland is uitgebracht, en 'Go High'. Tot slot heeft Kent & The Candidates de jackpot getrokken met de single 'Never Let Me Go' op het Leisa-label. Deze plaat is in een zeer beperkte oplage gedrukt en wordt erg gezocht: Een exemplaar beneden de 200 dollar is een illusie. Op Discogs staat 'Trouble' eenmaal in de Double Shot-uitdossing. De vraagprijs daarvan ligt rondom de twaalf euro. Zo gezegd heb ik hooguit een gulden betaald voor de plaat.
Kent Sprague zal in de daaropvolgende jaren voor een veelvoud aan artiesten liedjes schrijven en zal in de jaren zeventig zingen met Southern Fried, Boones Farm en de groep Big Mouth. Met die laatste maakt hij een album dat pas in 2008 zal worden uitgebracht. In 1971 verschijnt 'Trouble' plotseling opnieuw als een single op Double Shot. Ditmaal is het de eigenwijze versie van een damestrio: Foxy. Niet te verwarren met de funkband van 'Get Off', de single van Foxy heb ik sinds een paar weken in de koffers. Sindsdien staat Kent & The Candidates ook weer met de 'Trouble'-kant naar voren in de Blauwe Bak. 'Take Me By The Hand' is ietsje sneller en avontuurlijker, waar 'Trouble' het vooral van de atmosfeer moet hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten