dinsdag 21 april 2015
Raddraaien: Vince Taylor
Elpees hebben er op een ene of andere manier nooit 'bij gehoord'. Het is een kleine concessie dat ik sinds een paar maanden ook de elpees noem in 'Het zilveren goud'. Het gebeurt dan al vaak en hetzelfde is nog steeds aan de hand: Ik kan al jaren een nummer op elpee hebben, maar pas als ik het op single heb gevonden, zit het écht in mijn verzameling. Over twee maanden komen we in die rubriek de elpee 'Moontan' van Golden Earring tegen. Het duurt pas tot 1992 eer ik 'Radar Love' op single vind en vooruit... het is wel zo'n nummer dat je ook in de lange versie moet hebben. Verder interesseert 'Candy's Going Bad' me meteen, omdat dit destijds als opvolger is uitgebracht in Amerika. Topstuk van het album blijft voor mij 'Vanilla Queen'. En dan is daar 'Just Like Vince Taylor', dat in 1977 samen met 'Radar Love' als een live-single is verschenen. Ik heb jarenlang geen flauw idee wie Vince Taylor is en als ik deze single op de kop tik, heb ik meteen de associatie met Golden Earring, maar kan geen link leggen tussen beide Vince Taylor's. Dat is pas een paar jaar geleden gebeurd. Vandaag mag ik de schijnwerpers zetten op de 62e single uit de veertiende jaren zestig-bak en dat is 'I'll Be Your Hero' van Vince Taylor & The Playboys (1960).
Brian Maurice Holden wordt op 14 juli 1939 geboren in het Engelse Isleworth in Middlesex. Als hij zeven jaar oud is, vindt zijn vader werk in Amerika en steekt het gezin Holden de grote plas over naar New Jersey. In de midden jaren vijftig stapt zijn zus Sheila in het huwelijksbootje met Joe Barbera, bekend van het animatie-bedrijf Hanna-Barbera. Hierdoor belandt het gezin in Hollywood en Brian haalt intussen zijn vliegbrevet. Als achttienjarige wordt hij aangestoken door de rock'n'roll van Elvis Presley en Gene Vincent. Hij doet een paar kleinschalige optredens. Zijn zwager, Barbera, wordt zijn manager en nodigt hem uit mee te gaan op een zakentrip naar Engeland. In London schiet Holden door naar 'The 2i's', een koffiebar waar het krioelt van de muzikanten. Tommy Steele staat op het podium en in het publiek vindt hij drummer Tony Meehan en bassist Anthony Paul 'Tex' Makins. Samen vormen ze de groep The Playboys en terwijl Holden naar een pakje Pall Mall-sigaretten zit te kijken, ziet hij de tekst 'In hoc signo vinces'. Zo bedenkt hij de podiumnaam Vince Taylor.
Vince Taylor & The Playboys komt onder contract bij Parlophone, maar meer dan een handvol singles komt het niet. Na een jaar verbreekt Parlophone het contract en staat Palette hen op te wachten. 'I'll Be Your Hero' is de eerste single voor Palette en verschijnt op 19 augustus 1960. Overigens is Tony Meehan dan al bijna twee stappen verder in zijn carrière. Hij is in 1960 de drummer van The Shadows, maar staat op het punt deze groep te verlaten om zich toe te leggen op het produceren. Taylor is niet alleen een wild podiumdier, ook buiten de schijnwerpers is het niet altijd eenvoudig om met hem te werken. The Playboys krijgt hommeles met Taylor en zet hem uit de groep. The Playboys verandert de naam in The Bobbie Clarke Noise en mag in juli 1961 in de Olympia in Parijs aantreden als voorprogramma van Wee Willie Harris. Hoewel de mannen een samenwerking met Taylor niet meer zien zitten, blijven het goede vrienden en natuurlijk mag Vince mee naar het optreden in Parijs. Vlak voor de show steekt hij zich in zijn kenmerkende zwarte leren kostuum, hangt een ketting om en stapt tijdens de 'soundcheck' het podium op. De organisatoren zijn dermate enthousiast dat ze Vince Taylor en The Playboys meteen als hoofdprogramma neerzetten.
Vince Taylor krijgt een zesjarig contract bij de Franse platenfirma Barclay en neemt hiervoor in 1962 een twintigtal nummers op. Het is steeds The Bobbie Clarke Noise welke Taylor begeleid op zowel plaat als bij concerten, hoewel de naam The Playboys weer in gebruik is. Eind 1962 staat de groep opnieuw in de Olympia, wederom als hoofdact en met Sylvie Vartan als voorprogramma. De relatie tussen Taylor en zijn Playboys begint weer af te brokkelen en Taylor maakt al een paar maal gebruik van de Engelse band The Echoes. Toch stelt hij deze eveneens voor als The Playboys. In februari 1964 verschijnt de single 'Memphis Tennessee' en hierop is een nieuwe formatie te horen als The Playboys. Nu zijn het Joey Greco, Claude Djaoui, Ralph Di Pietro en drummer Bobbie Clarke. De groep staat onder contract bij het orkest van Johnny Hallyday. Als die laatste het leger in moet en Clarke werkloos dreigt te raken, komt de naam The Bobbie Clarke Noise weer bovendrijven. In 1965 maakt de nieuwe formatie een zegetocht door Spanje en deelt de rekening met The Rolling Stones in de Olympia. Taylor heeft echter grote problemen gekregen ten aanzien van het gebruik van alcohol en verdovende middelen en sluit zich aan bij een kerkelijk genootschap. Dit betekent het einde van The Playboys. De leden zullen zich uitwaaieren over een bont gezelschap van legendarische bands en artiesten.
Gitarist Ralph Danks duikt het eerste op in Three Dog Night, maar zal daarna onder andere Elvis en Tom Jones begeleiden. Percussionist Stash zal zich vooral ophouden in het gezelschap van The Rolling Stones. Clarke vervangt aanvankelijk Don Conka in een aantal sessies als drummer van The Love. Later drumt hij bij Frank Zappa, Jimi Hendrix, een vroege incarnatie van Deep Purple en formeert in 1968 de supergroep Bodast met Steve Howe en Dave Curtis. Rond 1970 probeert Clarke Taylor nog eenmaal op de rails te zetten. Ze toeren door Frankrijk als Vince Taylor & Bobbie Clarke & Les Rockers en dat doet Eddie Barclay besluiten het contract van Taylor te verlengen. Taylor zal in de jaren zeventig en tachtig nog verschillende platen opnemen. Op het laatst woont hij in Zwitserland waar hij werkt als mecanicien in de luchtvaart-industrie en is, volgens ingewijden, nog nooit zo gelukkig geweest. Toch wordt hij in augustus 1991 getroffen door kanker en overlijdt op 52-jarige leeftijd.
De invloed van Taylor is groot. Zo heeft David Bowie al vaker gezegd dat zijn personage Ziggy Stardust op Taylor is gebaseerd. Golden Earring heeft het daadwerkelijk over 'onze' Vince Taylor. En dan is er nog die malle Adam Ant. Taylor geeft in de vroege jaren zestig een gouden ketting aan een Franse lieftallige met de naam Valerie. Deze geeft later het sieraad aan Adam Ant die het om zijn pols draagt. Naar verluid heeft hij hiermee Sid Vicious van zich afgeslagen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten