Ik had nog even het plan om morgenochtend de kringloopwinkels in Meppel langs te gaan, maar plotseling is dat geheel veranderd. Ik zou vanavond weer een 'Laid(back) Night Show' doen. Dus start ik iets na half elf de laptop om contact te maken met de chatroom. Dat is niet gelukt. Eerst weigert de laptop mijn dongel te herkennen en dan gaat het na vijfmaal herstarten eindelijk lukken. Vervolgens wil het ding Google niet eens meer openen. Ik heb alle goden al bijeen geroepen en Wolfman draait al een paar extra platen als ik ineens uithaal en de muis met een volle gang tegen het beeldscherm sla. En toen was het beeld weg. Omdat de radioshow volledig 'digitaal' zou zijn, kan ik niet de chatroom openhouden op de uitzend-computer en ik moet Wolf vragen of hij de 'jukebox' wil aanzetten. Gelukkig stapt collega-presentator Billy binnen, maar ik heb flink de balen ervan. De laptop ligt al in het asvat. Ik heb hem bijna vijf jaar geleden (de woensdag nadat ik Soul-xotica ben begonnen) gekregen en toen was die al twee of drie jaar oud. Ik gebruik hem pas sinds eind 2011 als internet-computer. Twee jaar geleden is deze gecrasht en is wel weer opgebouwd door een vriendin, maar sindsdien is het ding toch vrij onbetrouwbaar. Sinds de komst van de uitzend-computer doet de laptop dienst als chatroom, maar ook dat is al teveel gevraagd voor de machine. Het goede nieuws is... ik heb zojuist op Marktplaats gezien dat iemand in Nijeveen een complete desktop met Windows 7 voor een hele fraaie prijs heeft, dus die moet ik morgenochtend even bellen. Hopelijk kunnen we dit weekend al los met de 'nieuwe' computer. Dus ga ik morgen waarschijnlijk Nijeveen in om een computer te kopen en zullen er wel geen singles meer bij komen. Ik presenteer jullie vandaag de laatste twee singles van deze 'drukke maand'.
* The Blade Family- Sweet Dream (US, King James, 1974)
Hoewel ik nog geregeld een bestelling plaats bij Rarenorthernsoul, gebruik ik tegenwoordig vaak de mailings als referentie. Als ik een aardig plaatje hoor, kijk ik eerst even op Discogs en Ebay. Niet zelden zijn de platen daar goedkoper, maar ontbeert het vaak ook geluidsclips en bij Rarenorthernsoul is 'what you hear is what you get'. In het geval van deze van The Blade Family is dat een plaat in een uitzonderlijk goede staat, de vraagprijs reëel in vergelijking met enkele dealers op Discogs, maar het is mij te gortig. Op Ebay zie ik hem staan bij Motorcity Music, een Amerikaan waarmee ik vaker zaken heb gedaan. Wat opvalt zijn de lage verzendkosten, dat scheelt grif vijf dollar met andere aanbieders. Zijn exemplaar van The Blade Family is ietsje goedkoper dan bij de Engelsen en de staat wordt omschreven als een 'VG'. Ik durf het wel aan. Ik koop trouwens de plaat vanwege de b-kant, 'My Baby's Gone', en dat nummer heeft een paar kleine pijnpuntjes. 'Sweet Dream' klinkt stevig en goed. Als het plaatje binnenkomt, draai ik als eerste 'My Baby's Gone', maar de liefde is even zoek op dat moment. 'Sweet Dream' heb ik vervolgens meerdere malen per dag gedraaid en sinds een paar dagen 'begrijp' ik ook weer 'My Baby's Gone'. Als we het over een 'double-sider' hebben, dan is dit eentje bij uitstek. We horen een funky soul-groepje met twee eigenwijze nummers. Er mag flink wat krediet naar Don Groton, de man die het orkest leidt en de arrangementen heeft geschreven. Hoewel het van 1974 is en uiterst dansbaar lijkt het nog een paar jaar verwijderd van platvloerse disco. Dit is de groteske soul met crossover-stukjes zoals ik ze graag mag horen. Over The Blade Family is helemaal niets bekend en dat is erg jammer, want het blijft een potentiële Week Spot. Geen idee hoe ik dat verhaal ga aankleden. Het enige dat we weten is dat de groep uit Baltimore, Ohio komt.
* Foxy- Trouble (US, Double Shot, 1970)
Niet te verwarren met de disco-groep van 'Get Off'. Er zijn overigens een flink aantal groepen en artiesten met de naam 'Foxy'. De Foxy van 'Trouble' komt uit Los Angeles en is een vrouwelijk trio. Er staat me iets van bij dat ik hem jaren geleden al eens heb gehoord. Ik noemde in het bericht van Deep Purple al Kent & The Candidates. Welnu, ik heb intussen ontdekt dat ik Kent & The Candidates niet in Oudega heb gekocht, dat is waarschijnlijk 'Sugar Daddy' van Levert Allison geweest. Kent & The Candidates is een zeer obscuur groepje dat eveneens uitkomt voor Double Shot. De jaren zestig-plaatjes van Brenton Wood verschijnen oorspronkelijk ook op dat label. Bij Kent & The Candidates heb ik het altijd moeilijk gevonden, want ik kan lange tijd 'Trouble' niet als een onderdeel van een soul-set beschouwen. De uptempo b-kant, 'Take Me By The Hand', ontdek ik pas in april 2012. Sindsdien draai ik 'Trouble' ook nog wel een enkele keer. Foxy neemt drie jaar later ditzelfde 'Trouble' op, maar nu op een sexy wijze waarmee het de groepsnaam alle eer aan doet. Het quasi-psychedelische 'Trouble' wordt op slag een funky feestje. In tegenstelling tot The Blade Family kost deze van Foxy weinig tot niks en hoewel de verzendkosten minder dan tien dollar zijn, neem ik het plaatje mee als een extraatje. Ik zal binnenkort nog eens flink duiken in de handel van deze beste man, want zo wordt 'plaatjes kopen' wel weer heel erg leuk!
Morgen blijven we in dezelfde sfeer, dan volgt een Raddraaier uit de Blauwe Bak. Over Raddraaien gesproken... ik zie net dat het verhaal van Tom Tom Club maar liefst 53 maal is gelezen (tegenover het gemiddelde van vijf bij andere berichten). Wellicht worden we weer ergens 'gelinkt'?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten