Schijf van 5: jokers

Of ik iets tegen Steve Miller heb? Allesbehalve! Zijn 'Greatest Hits 1974-1978' is één van mijn favorieten. Als ik die in de bak heb staan bij een radioshow of een kroegoptreden, dan moet die toch wel op de draaitafel terecht komen. En aan Steve Miller's 'The Joker' bewaar ik erg goede herinneringen. Die herinnering kunnen jullie over tien maanden weer eens tegemoet zien, dan in de aflevering van 'Het zilveren goud'. Komende week verschijnt daar ook weer een nieuwe editie van. Nee, ik heb helemaal niets tegen Steve Miller en 'The Joker', maar de Schijf van 5 is een beetje een raar ding. Als we opeens keuze hebben uit zeer veel alternatieven, dan speelt 'The Joker' ineens niet meer mee. Dat is dus het geval met deze Schijf van 5, Miller's enige Nederlandse nummer 1-hit is in geen velden of wegen te bekennen. Wel een stel andere jokers die minstens zo leuk zijn.

Op vijf vinden we een single die ik ruim een jaar in de Blauwe Bak heb staan. Brian Hyland zal bij het grote publiek bekend zijn door zijn Arbeidsvitaminen-klassiekers 'Sealed With A Kiss', 'Ginny Come Lately' en 'Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polkadot Bikini'. Ik vraag me dikwijls af hoeveel punten het oplevert als je de laatste kan uitleggen op een scrabble-bord. De 'British Invasion' legt Hyland en andere 'high school pop'-collega's lam in de hitparade, maar toch bereikt Hyland in 1966 nog eenmaal de Amerikaanse Billboard. En dat is met onze nummer vijf. Later, in 1971, maakt hij nog 'Gypsy Woman' en die heb ik vanavond wederom gedraaid in The Vinyl Countdown. Brian Hyland mag op vijf met 'The Joker Went Wild' (1966).

Peter heeft me afgelopen week een lijstje toegestuurd en laat me kennis maken met een aantal jokers die ik niet ken. Neem nou de nummer 4. Daarvoor moest ik even Youtube op en begin opeens heel hard te knikken. Ja! Die mag in de Schijf van 5 en daar sneuvelt ook meteen Steve Miller Band. Ik moet bekennen dat de band mij onbekend is, maar uitgaand van Discogs brengt Snail in 1978 haar eerste album op de markt en is 'The Joker' de eerste single. Het is erg fijne 'classic rock' en daarmee ook een goede vervanger van het stuk gedraaide nummer van Steve Miller. 'The Joker' van Snail (1978) staat vandaag op vier.

De nummer drie neem ik eveneens mee uit het lijstje van Peter en ook hier weet ik geen nummer bij te bedenken. Dan ga ik wederom zoeken op Youtube en... wow... wat een fantastische plaat! Het is omdat de nummers 1 en 2 in mijn optiek erg sterk staan, anders had deze zomaar op de eerste plek kunnen komen. Dank voor de introductie! De nummer drie is voor 'Joker' van The Young Canadians en stamt uit 1966.

Is er nog goede muziek gemaakt in de nieuwe eeuw? Ja, genoeg... Op twee vinden we een band uit de 21e eeuw. Het komt uit Australië en heet Wolfmother. Een beetje verwarrend omdat rond dezelfde tijd ook een Amerikaanse band onder die naam opereert. Wolfmother is vooral zanger Andrew Stockdale, de band ruilt hij nagenoeg compleet in na het eerste album. Muzikaal hangt het zwaar tegen de oude Led Zeppelin aan, maar met een agressiviteit die bij vlagen 'punk' is. Neem nou onze nummer twee. Dat is een lekkere mep om je oren en mag vandaag dus op nummer twee: 'The Joker & The Thief' van Wolfmother (2005).

De nummer 1 heb ik vorige week genoteerd en ergens heeft de plaat een goede associatie, maar ook deze heb ik opnieuw moeten beluisteren. Nu maar eens goed onthouden en eens rondkijken voor een goedkoop exemplaar, want voor de nummer 1 hoef ik me niet te schamen. Het is funky, maar nét ietsje meer rock dan disco. De plaat zou desondanks bij mij in de reserve-Blauwe Bak kunnen. De leukste joker die ik ken, komt van Randy Pie. 'I Am The Joker' uit mijn geboortejaar 1975 is de ongekroonde joker uit deze Schijf.

Ik hoop dat mijn lezerspubliek van spelletjes houdt, want volgende week ga ik maar liefst vijfmaal een spelletje spelen. De hoofdprijs is een complete maaltijd van vijf spelletjes: Titels met 'game(s)'.