Singles round-up: januari 2

,,In Nijeveen schijnt altijd de zon", vertelt de vrouw in het Meppeler café als ik de sleutels van dit kasteel in ontvangst zou nemen. Op dat moment regende het en... warempel... ik kom voorbij de watertoren van Meppel en in Nijeveen is het droog en zonnig. Vanmiddag schijnt de zon niet als ik naar de winkel moet voor brood, de wind heeft zelfs mijn paraplu gemold en even snel bij de buren aan de deur om de singles in ontvangst te nemen. De plaatjes hebben net hun eerste rondjes gedraafd op de draaitafel en nu ben ik er klaar voor om ze aan jullie te presenteren. Ik heb eerder zaken gedaan met deze verkoper. Sterker nog: Het is de eerste geweest van wie ik op Discogs heb gekocht! Hij levert me in september een zeer fraai exemplaar van 'Tonight I'm Gonna Make You A Star' van Faye Marshall en dan ontdek ik ook de echte naam van de man. En dat is voor mij ook geen onbekende, die ben ik wel vaker tegengekomen op Facebook. In tegenstelling tot de norm op Discogs (Mint-Near Mint-Very Good+-Very Good-Good-Fair-Poor-Bad) geeft deze verkoper de platen rapportcijfers. Sinds vandaag weet ik dat een zesje een ruime voldoende is en dat het verschil tussen 8 en 9 minimaal is. Hij heeft een handel van duizenden singles en vorige week ben ik op mijn gemak eens voor de lijst van vijf-pond-en-minder gaan zitten. Aan het einde van de rit koop ik nog een 'dure' en daarmee trap ik af in deze Singles round-up.

* The Caprells- Hey Girl (US, Bano, 1972)
Ik ga op vakantie en ik neem mee...? Tijdens de afgelopen vakantie heb ik mezelf muzikaal vermaakt met de Blauwe Bak Top 100 van vorig jaar en een zwik podcasts die ik van de site van Rarenorthernsoul heb gehaald. Enkele daarvan zijn gedigitaliseerde cassettebandjes met opnames van 'allnighters' op de lokale radio van Wigan uit 1992 en 1994. Eén aflevering van de podcast presenteert een niet zo heel bekende dj die met verrassend leuk spul komt opdraven. Hij begint zijn uurtje met 'wat de jaren zestig-mannen in de jaren zeventig deden'. Openingsnummer is een album-track van Chuck Jackson dat ik o zo graag op single wil hebben, maar helaas is het enkel op album uitgegeven. Dit uurtje is precies een afdaling vanaf Hoogcruts naar Slenaken en over de Schilberg terug naar de camping. Het is zondagmiddag als ik vanuit België kom en stevig moet klimmen tot de Nederlandse grens. Daar valt me voor het eerst 'Hey Girl' van The Caprells op. 's Avonds beluister ik opnieuw de podcast om me weer te vergapen aan het nummer. Toch blijkt het een 'dure' single te zijn. Dit exemplaar is goedkoper, maar we hebben het nog steeds over een stevige prijs. Een mono-single is in 1972 totaal uit de mode, maar The Caprells komt ermee weg. Waar een andere aankoop vrij dof klinkt, daar is deze fris en fruitig. Eigenlijk de b-kant van 'Deep Love', een nummer dat ik eveneens goed kan waarderen, maar dit is en blijft het prijsnummer. Neem 'Oh Lori' van Alessi in gedachten, zo'n ontspannen 'jazzy' groove, dat sfeertje heeft 'Hey Girl' ook. Met een harmonie-zang om de vingers bij af te likken. Dit is een nummer dat je plots weer hoop kan geven als je halverwege een klimtocht zit uit te rusten en het vooruitzicht hebt dat je nog niet over de helft bent.

* Circle Of Kerr- Flyin' High (US, Tod-Ant, 1977)
De overige singles zijn dus vijf pond en minder en daarbij zit ook wel eens wat 'gokwerk'. Neem nou deze van Circle Of Kerr. De enige 'Flyin' High' op Youtube is de redelijk nieuwe Garrett David-remix, die ik zelf niet onaardig vind. In de veronderstelling dat dit hem is, koop ik de single. Al snel kom ik erachter dat er iets niet klopt: De speelduur van de remix is langer dan die op het label. '1977' is een gokje, want er blijkt helemaal niks bekend over deze single. Ik denk nog het eerste aan een heruitgave, maar mijn exemplaar is stevig gedraaid en het label van de a-kant is verbleekt, dus ik denk dat ik toch een origineel van 35 jaar oud heb. Of daaromtrent. De 'Kerr' in Circle Of Kerr is songschrijver/producer George Kerr. Hij is sinds de late jaren zestig actief, maar in geen van zijn discografieën is deze van Circle Of Kerr terug te vinden. Wat hebben we? Wel, het mysterie omtrent de plaat maakt dat hij helemaal in de Blauwe Bak mag, de geluidseffecten zijn ook erg leuk, maar verder is dit toch net iets teveel stampende disco. Het zou voor een Giorgio Moroder-productie kunnen doorgaan.

* Manu Dibango- Soul Makossa (Frankrijk, Fiesta, 1972)
Hele volksstammen zijn erover gestruikeld. Wat brabbelt Michael Jackson nu precies in 'Wanna Be Startin' Something'? 'Mama Appelsap', dat Engelse liedjes fonetisch 'vertaald', komt hieruit voort. Wat het precies betekent daar kan ik jullie geen antwoord op geven, wel het gegeven dat de lap tekst uit 'Soul Makossa' van Manu Dibango afkomstig is. Een plaat die als geen ander een brug slaat tussen wereldmuziek, jazz en funk. Ik zou denken dat zo'n originele persing van Manu Dibango tientjes-spul zou zijn, maar dat valt reuze mee! Ik heb drie pond betaald voor deze Franse persing met fotohoes. Aan het stempel te zien, is deze desondanks in Amerika terechtgekomen en na ruim veertig jaar terug naar Lancashire en nu in Nijeveen. Hij golft een beetje, niet te horen, en ook een paar krasjes, maar ik doe het ervoor!

* First Class- Filled With Desire (US, All Platinum, 1977)
Op de 'Northern Soul Jukebox' staat de groep weggeschreven als Baltimore First Class. Ik kan geen info vinden of de plaat destijds in Engeland is uitgebracht, maar het zou kunnen zijn dat First Class daar Baltimore First Class heette vanwege First Class van 'Beach Baby'. Door de 'B' van Baltimore staat het nummer vrij vooraan op de 'Jukebox' en omdat het moeite kost om de mp3-speler 'random' te laten spelen, betekent het dat ik 'Filled With Desire' in het begin erg vaak hoor. Op een gemiddelde Northern Soul-verzamel-cd zal je hem niet tegenkomen (of wellicht op 'North Of Watford'), dit is andermaal de eigenwijze keuze van de samensteller. 'Filled With Desire' is namelijk honderd procent disco, maar desondanks kan ik het liedje vanaf het eerste moment waarderen. Hij is in Amerika voor dubbeltjes en centen te koop, het is even wachten totdat ik zo'n exemplaar in Europa tegenkom. Deze single is 'new old stock', maar heeft desondanks een paar kleine mankementjes opgelopen, waardoor de plaat nóg goedkoper wordt. 'This Is It', de a-kant, mag er ook zijn, maar toch kies ik voor 'Filled With Desire' als favoriete kant.

* Little Royal- I'll Come Crawling (US, Tri-Us, 1972)
De b-kant van 'You'll Lose A Good Thing', een liedje dat geschreven is door Barbara Lynn Ozen. We kennen haar beter als Barbara Lynn. Toch ga ik helemaal voor de b-kant. Deze is geschreven door Dunbar en Wayne, maar niet heus. Het songschrijverskoppel 'Dunbar-Wayne' is in werkelijkheid Holland-Dozier-Holland dat van Motown tot en met 1972 niet haar eigennamen mag gebruiken voor composities en producties. Beide kanten van de single, geproduceerd door de grote Huey P. Meaux, ademen de 'southern soul' en 'Crawling' is lekker rauw en funky. Past mooi in het rijtje van ZZ Hill en Swamp Dogg.

* Jackie Moore- Here I Am (US, Shout, 1968)
Weer een b-kant! 'Dear John' is een fijn nummer dat ik nog wel eens met plezier zal opzetten, maar toch is 'Here I Am' voor mij de winnaar. Ze hebben in Amerika getracht een gat te boren in het label, maar dat is niet goed gelukt. De voorletter van componist Crawford is zwart, maar het gat zit er niet in. Des te beter, want dit haalt doorgaans de waarde van een single naar beneden (ook al kan ik me niet storen aan dergelijke 'mankementen'). De plaat zélf klinkt alsof het zo uit het doosje komt. Ik zie hier zomaar nog eens een Week Spot voor me liggen!

* Other Brothers- Precious Memories (US, Renaissance '76', 1976)
Ik doe inmiddels drie jaar zaken met Rarenorthernsoul en hun dochterbedrijf Buydiscorecords. Het zijn echte professionals! Toen ik eens een kromgetrokken 'Doomsday' van Evelyn Thomas kreeg toegestuurd, ging in Engeland prompt een beter exemplaar op de bus. Bij mijn eerste bestelling in januari 2012 krijg ik spontaan twee singles cadeau (waaronder Blauwe Bak-favoriet 'Ask Me' van Ecstasy Passion & Pain). Toch is en blijft het een grote dealer. Het maakt veel kosten met advertenties en dergelijke. Ik zie bij hun deze van Other Brothers en ik heb ruim een maand getwijfeld. Twaalf pond vind ik net iets te gortig, maar de plaat 'heeft' wat. Dan ontdek ik dat de gemiddelde prijs op Discogs rond de drie pond ligt en dat is een stuk gemakkelijker. Het schatgraven begint ook bij deze plaat. Ik heb deze in de winkelmand liggen als ik even kijk voor een andere titel. Al snel raakt de mand gevuld en besluit ik minutieus alles door te spitten. De eerste stereoplaten verschijnen al in de late jaren vijftig en vanaf 1970 is mono 'not done'. The Caprells komt ermee weg, maar Other Brothers? Dat brengt in 1976 deze fraaie single, maar door de doffe productie laat iedereen hem links liggen. Het mono-geluid geeft een apart sfeertje aan de plaat, het 'maakt' de plaat in zekere zin. Ik denk dat deze in helder stereo net iets te middelmatig zou zijn geweest. Het instrumentarium is hypermodern. We horen een ARP-synthesizer en het nummer heeft een All Platinum-disco-beat. 'Precious Memories' heeft een zeer aanstekelijk refrein, maar het is vooral dat doffe geluid met die synthesizer. Net als bij Circle Of Kerr is ook helemaal niets hierover te vinden, gelukkig hebben ze '1976' nog wel op het label vermeldt (anders dan de '76' in het platenlabel). Een erg nieuwsgierig ding.

* Sandi Sheldon- One Minute Too Late (UK, Okeh, 2002)
Ja, eigenlijk weet ik het wel. Sandi Sheldon heeft in 1967 slechts één single gemaakt voor Okeh: 'You're Gonna Make Me Love You'. Die is onbetaalbaar als origineel. Als ze een tweede voor Okeh heeft gemaakt, zal die vast meer dan twee pond moeten kosten. Ik doe desondanks helemaal geen huiswerk en ga 'gokken' met deze. Ik heb begin 2012 eens een verhaal geschreven over Sandi Sheldon en daaruit weet ik dat Kendra Spotswood sinds enkele jaren een graag geziene gast is op Northern Soul-bijeenkomsten. 'One Minute Too Late' is dan ook een nieuw liedje dat ze heeft opgenomen met Ian Levine. Levine is songschrijver, producer en Northern Soul-deejay die in de nieuwe eeuw deze dingen laat samenkomen. Hij onderneemt het grootscheepse 'Strange World Of Northern Soul'-avontuur, een film waarin de originele artiesten hun Northern Soul-klapper in een nogal zouteloos arrangement vertolken. Veel van de artiesten horen pas in 2000 dat hun vergeten plaatopname al dertig jaar populair is in Engeland en dat het plaatje soms duizenden euro's kan opbrengen. Daarnaast doet Levine met een aantal artiesten compleet nieuwe opnames. Frances Nero, vorige maand overleden, maakt in 1991 'Footsteps Following Me', Kim Weston neemt eind jaren negentig een compleet nieuw album op en Kendra Spotswood maakt deze 'One Minute Too Late' met Levine. Ik ben verrast! Dit is warempel één van de leukste Ian Levine-producties uit de nieuwe eeuw. Het wordt waarschijnlijk de reserve-Blauwe Bak, maar hij mag erin!

* Tapestry- Life Is What You Make It (Capitol, 1975)
Waar Ian Levine in Engeland een gigant is, daar is Tom Moulton eentje in Amerika. Zelf ben ik een enorme liefhebber van Moulton's remixes van Philadelphia-klassiekers. 'A Tom Moulton mix', staat op het label van deze van Tapestry. Toch is het nummer helemaal origineel. Het is zo'n 'mainstream' disco-plaatje dat nooit hoog op de hitparade is gekomen en waar met gemengde gevoelens over wordt gesproken in de Modern Soul. Zelf ben ik een van de mensen die absoluut geloof heeft in de potentie van dit nummer. De optimistische boodschap is mooi meegenomen!

Ik heb gisteravond een partijtje singles gekocht bij Rarenorthernsoul. Op woensdag verzonden, is vaak na het weekend pas binnen. Mocht het zaterdag binnenkomen, evenals de twee uit Duitsland, dan krijgen jullie die dag een derde Singles round-up. Volgende week verwacht ik ook de vracht soul- en gospelplaten uit Amerika, dus in het minste geval krijgen jullie de Singles round-up in twee delen achtereen.