Over een paar weken is het groot feest op Soul-xotica. We naderen de vijfde verjaardag met rasse schreden. Op 2 maart 2010 publiceer ik mijn eerste bericht, maar de eerste maand is desondanks een rommeltje. Ik heb tot eind maart geen enkele volger, gewoon omdat niemand er vanaf weet. Ik heb trouwens nooit veel ruchtbaarheid gegeven aan Soul-xotica. Het is door mond-tot-mond-reclame van lezers uitgegroeid tot wat het nu is en ik ben daar erg content mee! Mijn allereerste blog heet SoulteXt en dat bestaat van september tot en met november 2008. Daar heb ik op een bepaald moment de discipline te pakken om dagelijks te publiceren, maar desondanks gebeurt het allemaal via de toetsen van mijn Nokia N95-telefoon. Omdat Hi zich niet kan vinden in mijn internet-gebruik, het abonnement heeft een 'fair use-policy' en het downloaden van King Crimson-lappen zit niet daarbij inbegrepen, heb ik soms de laatste week van de maand geen internet en dit doet SoulteXt uiteindelijk de das om. De Raddraaier van vandaag neemt me mee terug naar 'de tweede geboorte' van Soul-xotica: 'Gimme Gimme Good Lovin' van Whichwhat (1969).
De tweede geboorte? Ja, ik publiceer op zondagmiddag 11 april 2010 'even snel' een berichtje over Greg Lake's band The Shame voordat ik uit fietsen ga. Het voorjaar is aangebroken en omdat ik op dat moment zonder werk zit, heb ik dus alle tijd om te genieten van het mooie weer. Maandagavond 12 april ga ik andermaal uit fietsen. Onderweg bedenk ik zo opeens een verhaal over mijn fascinatie voor 'Nights In White Satin' en wat deze plaat teweeg heeft gebracht in mijn leven. Tegelijk krijg ik last van heel veel inspiratie en daar, op de fiets tussen Onna en Havelte, besluit ik dat ik dagelijks ga publiceren. Ook dan rommelt het wel eens, soms publiceer ik twee tot drie keer per dag, maar vanaf 11 april 2010 is het 'gewoon' dat iedere avond een nieuw bericht op Soul-xotica staat.
Een jaar later heb ik de startdatum op 2 maart al gevierd met een Weekplate, maar desondanks heb ik het plan om maandag 11 april 'iets speciaals' te doen. Wat precies, daar probeer ik in de bossen op de Woldberg en de Eese achter te komen. In rok, want die uitstapjes doen we dan nog steeds (er zijn nog twee van dergelijke uitstapjes geweest voordat ik niet meer 'durf'. Nu voel ik de behoefte niet meer). De zon doet me goed en ik ben gezond bekaf als ik thuis kom en even wil slapen. Een telefoontje vóór het slapen van mijn zus en een uur later belt ze me wakker. Maandag 11 april 2011 is de dag van het overlijden van 'heit'. Het 'vieren' van die dag is opeens helemaal van de baan en sindsdien hou ik de datum van de eerste publicatie aan als 'de verjaardag'.
Het eerste 'gewone' bericht na het besluit op 12 april 2010 gaat over onze Raddraaier. Ik moest wel even terugbladeren, want in 2010 hebben we nog een digitale 'Tapestry Of Delight' tot onze beschikking. Hét naslagwerk over de Engelse progressieve en psychedelische pop van de jaren zestig en zeventig. Joynson heeft net zijn Amerikaanse 'Fuzz, Acid & Flowers' ge-update, maar ik ben de links van beide digitale boeken kwijtgeraakt en Google kan me niet helpen. Whichwhat wordt genoemd in 'Tapestry', als ik me niet vergis. Zeker is dat Whichwhat in 1969 een album heeft uitgebracht dat erg wordt gezocht door verzamelaars. Het is een progressieve hardrockband dat van de platenmaatschappij met commercieel materiaal moet komen voor de singles. Ze nemen daartoe deze knoertharde cover op van 'Gimme Gimme Good Lovin' van het Amerikaanse studiogroepje Crazy Elephant. Volgens mij heeft het ook nog een 'In The Year 2525' op het repertoire, maar de betreffende bladzijde uit de Record Collector Price Guide ben ik kwijtgeraakt. Het verloop in de Top 40 staat in schril contrast met datgene dat ik in het stuk over Mark Ronson heb geschreven. 'Gimme Gimme Good Lovin' knalt de Top 40 binnen, piekt op 23 en is na drie weken voorgoed verdwenen. De b-kant, 'Wonderland Of Love', is erg fijne vroege Engelse hardrock en smaakt zeker naar meer!
We gaan de vijfde verjaardag weer net zo vieren als in de voorgaande jaren: In de laatste week van februari trakteer ik jullie een week lang op een Dagplate, een plaat met de desbetreffende dag in de titel. Daarmee start ik op 23 februari en intussen komt er ook een speciale Schijf van 5. Wat ik op 2 maart precies ga doen, moet ik me nu nog bedenken, maar feit is dat jullie een dag later gewoon wéér een bericht krijgen. Wat dat betreft is 11 april 2010 wél cruciaal geweest in het bestaan van Soul-xotica en wil ik vooral niet sentimenteel doen, maar een feestdag kan het niet meer worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten