Raddraaien: Tom Tom Club

De verwachte singles zijn vanavond via de brievenbus binnengekomen. Gisteren lag een briefje op de mat dat de post een pakketje voor me had en ik ging ervan uit dat dit de singles moesten zijn. Door het smerige weer ben ik niet buiten geweest, maar weet nu wel wat dit pakket is. Alan Norman is een goede vriend van Wolfman Radio en een vaste luisteraar. Alan is kunstschilder en heeft voor verschillende collega's show-posters gemaakt. Vorige week maandag heeft hij 'Gerrit' vrijgegeven, een schets in Norman's bekende stijl van ondergetekende tijdens de radio-uitzendingen. Met oog voor detail, want tijdens het weekend ervoor droeg ik een donkerblauw vest met de kraag van mijn rode overhemd er overheen. Ik ben dat weekend redelijk ongeschoren. Verder de handelsmerken van mijn shows: De zilveren hoofdtelefoon, een peuk in de asbak en een beker koffie. Alan zou me het origineel toesturen en dit is waarschijnlijk het pakket dat op me wacht. De singles ga ik zaterdagavond behandelen. Twee is erg minimaal voor een bericht en ik weet niet of ik nog tijd heb om langs de kringloopwinkels in Meppel te gaan voor het weekend. Nu eerst even Raddraaien en dan straks richting bed, ik ga morgen eens een hele dag werken. Ik word om acht uur van huis gehaald, dus dat betekent een aanpassing in mijn nachtelijke gewoontes. De Raddraaier van vandaag is 'Wordy Rappinghood' van Tom Tom Club (1981).

Hoe snel is het gegaan met het cassettebandje? In de late jaren negentig is de cassette enerzijds het 'wennen' aan een nieuwe cd. Ik heb in die tijd wel een discman, maar die slaat bij iedere stap over. Soms ga ik er echt voor zitten en maak dan een mix-tape. Soms met de actuele cd-singles, maar soms ook 'Arbeidsvitaminen'. De cassettes met vinylplaatjes neem ik op in de huiskamer. Mijn ouders hebben namelijk een stereotoren met platenspeler en dat scheelt veel gehannes. Mijn 'grote' cassettespeler is een ghettoblaster en die laat zich niet aansluiten op de antieke versterker. In het begin dat mijn broer Jelte naar Denemarken is verhuisd, gaat er nog wel eens een cassettebandje op en neer. Ik herinner met name één bandje, het moet 1996 zijn geweest. Broer draait van zijn vinyl-collectie en het is een 'mixed bag'. Ik hoor voor het eerst in jaren weer eens '5.01 AM' van Roger Waters, maar ook 'Tiet Veur Un Pafke' staat er tussen. Een plaat die ik in 1996 helemaal ben vergeten en waar ik op dat moment ook niet zo goed raad mee weet, is onze Raddraaier. Na deze enige malen te hebben gedraaid op Wolfman Radio kan ik het sinds een jaar eindelijk waarderen. Het blijft een vreemd plaatje, maar wel lekker!

Talking Heads heeft in 1980 al een paar drukke jaren achter de rug en kan wel even pauze gebruiken. Het echtpaar Tina Weymouth en Chris Frantz wijken uit naar de Bahama's en beginnen met repeteren voor een eigen act. Het duo noemt zich naar de club die zij als oefenruimte gebruiken. Talking Heads-gitarist Adrian Belew raakt eveneens betrokken bij het project, de overige muziek wordt ingevuld door een aldoor wisselend collectief. Als David Byrne en consorten hun welverdiende rust hebben gehad en weer aan nieuw album beginnen, is Tom Tom Club al een feit. Weymouth en Frantz verdelen hun tijd tussen de beide groepen. 'Wordy Rappinghood' is de eerste single en het zet hen meteen hoog op de Engelse en Nederlandse hitparade. In Nederland heeft Tom Tom Club een tweede en laatste hit met haar versie van 'Under The Boardwalk'. Daarmee is het verhaal nog niet verteld...

Hoewel 'Wordy Rappinghood' net niet de Billboard Hot 100 haalt, is het debuutalbum en met name de single 'Genius Of Love' gewild materiaal voor hiphop-artiesten. Grandmaster Flash & The Furious Five maakt er 'It's Nasty' van, maar in plaats van het origineel te 'samplen', speelt een live-band het opnieuw in. Mariah Carey gebruikt een sample in haar hit 'Fantasy'. 'Genius Of Love' zal uitgroeien tot een elementair onderdeel van de hiphop-cultuur in de vroege jaren tachtig. Het debuutalbum, verkrijgbaar in twee versies, is een doorslaand succes. In de zomer van 1983 verschijnt het tweede album, 'Close To The Bone', en goed bekeken is het een vervolg op 'Tom Tom Club'. De verkoopresultaten vallen echter tegen en ook heeft het album geen prominente single-hit. In 1984 is 'Genius Of Love' te horen in de concertfilm 'Stop Making Sense' van Talking Heads. Hoewel de act wordt aangekondigd als Tom Tom Club is het feitelijk Talking Heads zonder David Byrne. Verder wordt de tijd van Weymouth en Frantz vooral opgeslokt door Talking Heads en als de groep in 1988 op haar gat ligt, neemt het echtpaar een nieuw album op. 'Boom Boom Chi Boom Boom' is andermaal een album dat een tweede maal zal worden uitgebracht met een gewijzigde tracklijst. 'Boom Boom...' kenmerkt zich vooral door een meer rock-benadering, bovendien bestaat Tom Tom Club nu min of meer uit Frantz, Weymouth en Tina's zus Laura. David Byrne en Lou Reed staan op de lijst van gastmuzikanten en Tom Tom Club doet een eigenwijze versie van de Velvet Underground-klassieker 'Femme Fatale'. In 1992 verrast Tom Tom Club vriend en vijand met het album 'Dark Sneak Love Action', dat meer geënt is op de techno-muziek. In het rijtje van kleurrijke covers doet Tom Tom Club ditmaal een bewerking van 'You Sexy Thing' van Hot Chocolate.

Zo blijft Tom Tom Club tot op de dag van vandaag albums uitbrengen, steeds met een tussenpauze van drie tot vier jaar en onveranderd met eigenzinnige covers. Sinds een paar jaar treden ze sporadisch op en neemt het een live-cd op met een groep genodigden als publiek. Als ex-leden van Talking Heads worden Weymouth en Frantz in 2002 bijgezet in de Rock And Roll Hall Of Fame. Het meest recente album heet 'Downtown Rockers' en stamt van september 2012. Op latere albums zijn het vooral helden uit de Jamaicaanse reggae, waaronder Toots van The Maytals, die op de gastenlijst staan. De zoon van Weymouth en Frantz is 'turntablist' Kid Ginseng.