,,Zo, dat hebben we toch mooi even geflikt", denk ik dikwijls als ik naar het lijstje kijk op Soul-xotica. 2010 is een beetje 'rommelig' (laat begonnen en in het begin zeer onregelmatig gepubliceerd) en vervolgens 2011, 2012, 2013 en 2014 compleet. Ik zweer bovendien bij die handige zoekfunctie linksboven. Laten we even terug gaan naar 4 mei 2013. Het bericht over Episode Six begint met: ,,Raddraaien uit de Blauwe Bak heeft een handicap". De eerste poging is Paula Durante waarover niks bekend. De tweede is Barbara & Brenda die in 2012 volop in de schijnwerpers hebben gestaan. ,,En dan? 'Evil Woman' van Electric Light Orchestra? De groep hebben we nog in de vorige serie gehad en bovendien is 'Evil Woman' zo'n plaat die al lang weer had moeten terug sturen naar de jaren zeventig-bak". Die 'vorige' Raddraaier was 'Livin' Thing' en in augustus 2012. Bovendien duurt het nog een anderhalf jaar voordat ik 'Evil Woman' écht terug zet in de jaren zeventig-bak. En raadt eens? Dat is vandaag dus de Raddraaier. Het mag wel weer eens...
Voordat ik verder ga, kan ik melden dat ik vandaag en gisteren totaal zes singles heb binnen gekregen. Ook heb ik contact gehad met PostNL betreffende Marlena Shaw. De vriendelijke telefoniste wist te melden dat ze achterop waren geraakt en dat ze volgens de wet tot woensdag de tijd hebben om te bezorgen. Ik moet maandag terug bellen, dan zou de Nederlandse track-and-trace bekend moeten zijn. De Amerikaanse track-and-trace laat weten dat de plaat op 17 december per luchtpost naar Nederland is gegaan, dus het mocht intussen wel eens. Jullie kunnen woensdag of donderdag dus een Singles round-up verwachten.
Wat doet 'Evil Woman' van Electric Light Orchestra in de Blauwe Bak? Dat hebben we te danken aan de sample in 'Beep' van The Pussycat Dolls. Ik ga op een avond draaien in De Buze en bedenk dan dat dit voor 'de jeugd' iets herkenbaars is. Sindsdien is de single in de (reserve-)Blauwe Bak blijven staan totdat ik daar een paar maanden geleden flink in heb lopen schiften. Er staan nog een paar singles in die eigenlijk niks hebben te zoeken. De bakjes barsten bijna uit hun voegen om nog maar te zwijgen over de twee koffers. Ten behoeve van de laatste zes aanwinsten heb ik de jaren zestig-singles van The Four Tops en The Supremes eruit gewipt. En zo verdwijnt vaker een 'veteraan' uit de Blauwe Bak-koffers.
De vaste volgers van Soul-xotica moeten het verhaal inmiddels kennen. Mijn zus past als jongedame geregeld op haar jongste broertje. Consequentie is dat de jongeman de cassettebandjes moet aanhoren van zuslief. Zelf lijkt ze niet genoeg te kunnen krijgen van die dingen. Het gevolg is dat ik huiduitslag krijg als ik meer dan twee nummers van Abba hoor. Haar liefde voor Electric Light Orchestra heeft ze overgedragen. Zus is van 1966 en dat betekent dat het begint met 'Out Of The Blue', vervolgens 'Discovery', 'Xanadu' en 'Time'. 'Evil Woman' heb ik niet aan haar te danken. Sorry zus! In 1990 koop ik op een rommelmarkt twee elpees van Electric Light Orchestra: 'Out Of The Blue' en 'Face The Music'. Met name die laatste is één van de schaarse langspelers die ik nog wel eens op zet in mijn vrije tijd. Doorgaans ben ik toch eerder met singles in de weer. 'Fire On High', 'Waterfall' en 'Evil Woman' is een combinatie die me keer-op-keer kippenvel aanbrengt op mijn lichaam. Om nog maar te zwijgen over de rest van het album. Met duizenden albums in mijn collectie moest het logisch lijken dat ik ze veel draai, maar als ik The Vinyl Countdown niet had, dan had ik ze waarschijnlijk nooit weer aangeraakt.
Gelukkig kan ik mijn liefde voor Electric Light Orchestra kwijt op Wolfman Radio. Het wordt veel aangevraagd en de meeste presentatoren willigen dat verzoek zonder morren in. Natuurlijk is het 'pomp-rock', maar doorgaans ietsje compacter dan stijlgenoten en met een stevig rock-gevoel dat de beide benen op de grond houdt. Wat dat betreft kent de groep geen gelijke, maar het is ook een kwestie van durf. Menig muzikant die probeert het erfgoed van The Beatles te gebruiken in zijn muziek wordt opgewacht door honende kritieken. Electric Light Orchestra komt er mee weg. En Jeff Lynne doet het mopje nog jaren nadat hij de groep heeft verlaten. Het brengt hem zelfs in de studio met George Harrison en de wederzijdse bewondering kent geen grenzen. Ik lees vandaag dat Kanye West een single heeft opgenomen met Paul McCartney en dat er West-fans zijn die nog nóóit van Macca hebben gehoord. George Harrison heeft echter wel een tweede jeugd te danken aan Jeff Lynne.
Ik heb vorige week zondag het thema voor de Schijf van morgen aangekondigd, maar wellicht dat het er iets bij ingeschoten is. Morgen presenteer ik jullie een Schijf over 'weer-in-het-algemeen'. Geen specifieke liedjes over regen, zon, sneeuw of hagel, maar titels met 'weather' en niet-Engelse varianten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten