Het is op dezelfde eerste dinsdagavond in het nieuwe jaar dat ik een paar uur later fors boodschappen doe op Discogs. Dat is de partij die ik jullie vorige week woensdag heb gepresenteerd. Ik zit in een lastig parket, want ik heb pas nog besteld bij Rarenorthernsoul en om nu alwéér een bestelling te plaatsen. De winkelmand is gevuld met twintig zéér oude aanbiedingen van Buydiscorecords, ik ben op de laatste pagina begonnen. Ik laat het winkelmandje eerst even voor wat het is en ga dan door naar Discogs. Een week geleden zie ik de single van Rocky Gil & The Bishops staan met de, terechte, waarschuwing dat die héél snel uitverkocht kan zijn. Ik wil hem ditmaal niet missen en besluit dan even flink te schiften in de winkelmand en alsnog een bestelling te plaatsen. Buydiscorecords heeft momenteel een aanbieding: Voor iedere twee die je koopt, krijg je een single extra. Die laatste is dan de keuze van de verkoper. Zo ontvang ik vandaag een pakket van zeven singles: Vier van Buydiscorecords met twee gratis en de nieuwe Rocky Gil-uitgave. Daarbij komen nog de twee singles die ik vorige week bij HHV in Duitsland heb gekocht en dat levert de vierde Round-up op van deze maand. Ik verwacht nu nog twee vanuit Amerika, maar die gaan in de volgende aflevering.
* Black Ivory- You And I (US, Today, 1971)
De winkelmand op Buydiscorecords van die bewuste dinsdagavond is een 'mixed bag'. Enkele Northern Soul-dingen in een mindere staat, maar ook exotische funk en disco. Ik heb het geregeld erg zwaar, zeker als ik deze van Black Ivory beluister. Het is niet echt waar ik naar op zoek ben, maar toch... de plaat heeft me meteen te pakken! En dat doet het nog steeds, want ik heb het plaatje al enkele malen gedraaid vanavond. Een zeer waarschijnlijke Week Spot, dus 'wordt vervolgd'.
* The Brother Love- I Can Be (US, Sound Of Soul, 1970)
Discogs maakt er een rommeltje van. Er is van 1975 tot diep in de jaren tachtig een bootleg-label met de naam 'Sound Of Soul' dat in Engeland diverse moeilijk te vinden Northern Soul-klassiekers op de (zwarte) markt brengt. Deze bootleg-singles staan in dezelfde discografie als die van het Amerikaanse label. Daar kan ik aan de hand van de enige elpee op dat label herleiden dat deze van The Brother Love in 1970 of 1971 is verschenen. Dit is in geen geval door het Northern Soul-label uitgebracht, want daarvoor is dit teveel een 'slijper'. Toch wel een heel interessant plaatje en, logisch voor Buydiscorecords, spotgoedkoop, dus ik ben een gelukkig mens.
* Rocky Gil & The Bishops- Soul Party (Duitsland, Sundae Soul, 1968, re: 2015)
Er zitten een paar dagen tussen bestelling en verzending en dat heeft waarschijnlijk met deze plaat te maken. Hij is pas twee weken uit en daarmee is het de eerste single UIT 2015. De opnames zijn daarentegen 46 jaar oud. Rocky Gil & The Bishops is een groep uit Texas dat rond 1968-69 een handvol singles uitbrengt. Of de elpee toen ook is verschenen, is niet bekend. In 1978 verschijnt wel een elpee van de groep met daarop alle singles en het lijkt waarschijnlijk dat dit een replica is van het origineel. Single, elpee of heruitgave. In welke vorm ook, platen van Rocky Gil & The Bishops is roofgoed. Het Duitse label Sundae Soul heeft nu andermaal 'Soul Party' opnieuw uitgebracht, met de a-kant van de andere single op de keerzijde. Het is eigenlijk die kant, 'It's Not The End', dat het meeste mijn interesse heeft. Volgens Rarenorthernsoul gaat dit nummer het helemaal maken in de Northern Soul-scene, maar zelf heb ik daar enige twijfel bij. The Bishops zit net iets teveel in de Stax-hoek voor de Northern Soul, maar het blijft desondanks een lekkere felle stamper. We gaan het vanaf zaterdag proberen!
* Roy Hamilton- Sweet Sweet Music (UK, DJM, 1976)
Stom, stom, stom! Ik had het kunnen weten... Roy Hamilton van 'Crackin' Up Over You' en 'You Shook Me Up' is reeds in 1969 overleden en kan dus onmogelijk in 1976 een eigentijdse plaat gemaakt hebben. Bovendien klinkt Roy Hamilton ook niet als de grote zanger uit de jaren vijftig en zestig. Ik ben erin getuind! Roy Hamilton is een Engelsman die in 1975 zijn debuut maakt en actief blijft tot in de jaren tachtig. 'Sweet Sweet Music' is een poppy gevalletje dat ermee door kan in de Northern Soul, maar ook niet meer dan dat. Wederom is het erg goedkoop en dus hoor je mij niet klagen. Het is eigenlijk ook best een grappig nummer!
* Peaches & Herb- Easy As Pie (UK, Polydor, 1978)
De eerste keuze van Buydiscorecords is de Engelse persing van 'Reunited', de monsterhit van Peaches & Herb. Ik heb deze al in de Nederlandse uitdossing met fotohoes, maar dan besluit ik even op de b-kant te kijken. Daar vind ik dit 'Easy Pie', een doorsnee-discoliedje uit 1978, maar stukken interessanter dan 'Reunited'. En zo kan deze toch nog in de reserve-Blauwe Bak terecht. Dat geldt niet voor de andere bonus-single. Overigens heb ik bij mijn eerste bestelling in januari 2012 ook twee singles gratis gekregen en eentje daarvan is uitgegroeid tot een Blauwe Bak-favoriet: 'Ask Me' van Ecstasy, Passion & Pain. Zonder de gelukkige vingers van Stephen of Tina had ik het nummer wellicht nooit leren kennen!
* Annette Poindexter & The Pieces Of Peace- Wayward Dream (US, Twinight, 1970, re: 2007)
Eigenlijk gekocht vanwege de andere kant, 'Mama', maar inmiddels wint 'Wayward Dream' aan terrein. Beide kanten zijn geproduceerd door de grote ster van Twinight: Syl Johnson. Beide hebben ook die mooie arrangementen zoals ik die ken van The Kaldirons en The Perfections. 'Wayward Dream' is bloedstollende mid-tempo in de sfeer van Andrea Henry's 'I Need You Like A Baby', 'Mama' is lekker opgefokt en beter geschikt voor een Northern Soul-set. Ik kan moeilijk nóg eens het verhaal over Twinight herhalen, maar anders zou dit een geheide Week Spot zijn. We zullen zien of ik meer info over mevrouw Poindexter kan vinden?
* Diana Ross- Up Front (UK, Capitol, 1983)
Gegeven paarden moet je geen gebitscontrole aanbieden, maar deze gaat, hupsakee, in de jaren tachtig-bak om vermoedelijk nooit gedraaid te worden. Diana pakt hier wel heel erg rock-achtig uit. Desondanks een leuk item, met de Engelse fotohoes. Raar te bedenken in Nederland, maar sinds een jaar (1982) is de fotohoes pas 'normaal' voor een single. De reden dat de meeste singles niet in fotohoes komen, stamt nog uit de oudheid. De Britse platen-detailhandel wil een duidelijk onderscheid maken tussen EP's en 45-toeren-singles. EP's worden daarom met fotohoes uitgegeven en singles met een fotohoes. Slechts in enkele gevallen wordt een plaat in beperkte oplage met fotohoes uitgegeven, denk bijvoorbeeld aan 'Penny Lane' van The Beatles. De overige singles komen allemaal in Parlophone, Apple en EMI-hoesjes met een rond middengat. De EP wordt in 1968 voor het eerst gediskwalificeerd voor opname in de hitparade ('Mrs. Robinson' van Simon & Garfunkel is daarvan de dupe) en zo verdwijnt de EP in 1969 al van de Engelse markt. Toch duurt het nog dertien jaar voordat de grote platenmaatschappijen met fotohoesjes voor singles beginnen, dit mede onder druk door de vele singles van onafhankelijke platenlabels en de punk-scene.
* Gloria Scott- Too Much Love Makin' (UK, Go Ahead, 1974, re: 2012)
Onze Week Spot en dus verwijs ik jullie graag door naar het bericht van afgelopen dinsdag.
* Lenny Welch- Such A Night (US, Roulette, 1970)
Hier is geen twijfel over mogelijk zoals bij Roy Hamilton, hier hebben we écht met de populaire zanger Lenny Welch van doen. Het meeste werk van Welch is té poppy, maar op deze single doet hij iets heel eigenaardigs. Hij pakt het oude Elvis-succes 'Such A Night', begint met een zeer traag intro en doopt het rock-nummer dan om in een funky ding. De eerste keer dat ik het hoor, krijg ik meteen een glimlach die sindsdien nooit is verdwenen. Die Lenny Welch flikt het hem hier gewoon even! Overigens is de single een Amerikaanse radio-demo en dus met een stereo- en een mono-kant. Dat laatste is nodig omdat veel radiostations in Amerika tot diep in de jaren zeventig in mono uitzenden. Uitgaand van de stereo-kant is dit een nummer dat ik zeker in mijn set kwijt kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten