donderdag 8 januari 2015

Raddraaien: The Babys



In de herfstvakantie van 1992 ga ik eens een kijkje nemen bij de lokale radiozender van Sneek in de hoop hier een programma te kunnen verzorgen. Ik heb nul ervaring op het gebied van radio en van ambitie is ook nauwelijks sprake: Ik wil gewoon mooie muziek delen met anderen. Het is de eerste stap in de wereld van de radio en ik heb bijna twintig jaar gedacht dat het bij deze kleine stapjes zou blijven. Ik maak kennis met technicus Jacques die tevens de muzieksamenstelling doet voor het actualiteitenprogramma op zaterdagmorgen. Jacques draait eigenwijs van vinylsingles, in 1992 is de cd immers al ingeburgerd, en zijn kennis van de late jaren zeventig en vroege jaren tachtig is groot. Ik dank 'This World Of Water' van New Musik maar ook 'Rendezvous 6:02' van UK aan hem. Plaatjes die je nauwelijks op de nationale radio hoorde. Jacques leert me iets waar ik steeds aan moet denken als ik een Chrysalis-single op de draaitafel leg. ,,Deze gaan ontzettend knetteren als je hem scherp stelt". Ik geloof dat hij het zei bij een vinyl-single, maar het is niet ongebruikelijk dat Amerikaanse persingen op styreen opduiken in Nederland. Dit is inderdaad dat slechte styreen dat bij het minste of geringste gaat knetteren. Jacques leert me trouwens ook het scherp stellen en dat is iets waar ik nog dagelijks profijt van heb. De Raddraaier van vandaag is op vinyl en klinkt niet minder in het intro dan over de rest van de plaat. Ik heb de single een aantal malen en het bewuste exemplaar van 'Isn't It Time' van The Babys is waarschijnlijk de minst goede. Gelukkig hoef ik hem hier op Soul-xotica niet te draaien en dus hou ik het bij tekst.

,,We zijn veel beter dan dat de meeste mensen denken", zegt John Waite in 1981 in een interview. Het zijn niet de woorden van iemand met een eigendunk, maar de waarheid als een koe. The Babys mag dan enig succes hebben gehad in de late jaren zeventig, de werkelijke kwaliteit van de groep blijft onderbelicht. Het verhaal van The Babys is een drama in drie bedrijven. Het begint in 1973. Volgens sommige journalisten het begin van 'de uitverkoop van de rock'n'roll'. Managers en muzikanten gaan inzien dat wanneer ze de zaakjes in eigen handen houden er een aardige broodwinning valt te halen uit rockmuziek. Daarnaast loopt The Babys tegen het probleem aan dat de muzikanten al op leeftijd zijn, vergeleken bij de tienerbands waar veel platenmaatschappijen oog voor hebben. Adrian Millar en Mike Corby ontmoeten elkaar voor de eerste keer in een café in Londen. Corby laat weten dat hij nadenkt over het formeren van een nieuwe rockband en Millar is een en al oor. De twee werken het plan uit en doen audities voor overige leden. John Waite is meteen in beeld en wordt gevolgd door drummer Tony Brock. Die laatste speelt dan bij de groep Stryder, maar het zakelijke element zorgt voor zijn overstap. Wally Stocker maakt de bezetting compleet en in 1977 koopt de groep een mobiele studio die ze opzetten in de heuvels van Malibu. In een marathon van een paar dagen maken ze hier ruwe schetsen voor de liedjes die op het eerste album terecht zullen komen. Dat album, 'The Babys', wordt opgenomen in Toronto in Canada en wordt vergezeld van de single 'If You've Got The Time'. Toch zijn met name Millar en Corby ontevreden over de productie van Bob Ezrin en zien het album en de single een matige impact hebben op het publiek.

Voor 'Broken Heart' ondergaat de groep een gedaanteverwisseling. Geïnspireerd door de figuren in 'A Clockwork Orange' presenteert The Babys zichzelf met een eigenwijze 'look' die echter in zeer goede aarde valt bij een tienerpubliek. Het album verkoopt stukken beter dan zijn voorganger, maar Chrysalis heeft het desondanks te druk met Blondie en Pat Benatar om de groep de nodige promotie te geven. Eind 1977 toert The Babys door Amerika met drie achtergrondzangeressen, The Babettes, en 'Isn't It Time' bereikt de top twintig daar. In Engeland is het vreemd genoeg hun enige hit en piekt zeer bescheiden op 45. Nederland lust het beter, hier bereikt het een vierde plaats op de Top 40. Toch slaagt The Babys er niet in het succes van 'Isn't It Time' te herhalen en dan krijgt Chrysalis het aan de stok met Millar en indirect met Corby.

Dat is de start van het tweede bedrijf. Omdat Millar en Corby de contracten hebben getekend, lijkt het even alsof ze de teugels in handen hebben. Millar wordt als eerste ontslagen en daarop vertrekt ook Corby. De resterende drie zorgen voor de nieuwe leden Jonathan Cain en Ricky Phillips, twee Amerikanen, waardoor The Babys wordt uitgebreid tot een kwintet. Corby kan hoog of laag springen, maar 'zijn' groep wordt voortgezet. 'Head First' en de single 'Everytime I Think Of You', uit dezelfde pen als 'Isn't It Time' zijn grote successen, maar toch niet helemaal representatief voor de groep. In Nederland scoort de groep met het uitstekende 'A Piece Of The Action' dat al iets meer bloot geeft. In 1979 veranderen ze andermaal hun toontje en hebben bescheiden hits met titels als 'Back On My Feet Again'. In 1980 verschijnt het laatste officiële studio-album van The Babys met John Waite. Als deze in korte tijd tweemaal van een podium wordt getrokken door fans, wordt de tour afgebroken en ligt de groep op zijn gat.

Waite heeft in 1984 een hit met 'Missing You' en zal met collega-Babys Phillips en Cain Bad English formeren. Waite heeft nooit een aanleiding gegeven voor een reünie van The Babys en hoewel Corby intussen moet toegeven dat hij totaal geen zeggenschap meer heeft, is een samenkomst van originele leden verder uitgesloten. Toch zijn het Tony Brock en Wally Stoker die in de zomer van 2013 een nieuwe Babys presenteren aan het publek. Aangevuld met twee nieuwkomers en twee dames als The Babettes doet deze groep enkele optredens en heeft vorig jaar het eerste Babys-album sinds 1980 op de markt gebracht: 'I'll Have Some Of That'. Hoewel, het is en blijft natuurlijk teren op oude roem en het miljoenenpubliek herinnert de groep enkel voor 'Isn't It Time' en 'Everytime I Think Of You'. Hoewel het beide erg goede popklassiekers zijn, is het over het algemeen gezien toch wel een beetje minimaal.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten