Hoewel ik mijn best doe de 'Singles round-up'-afleveringen te beperken, gaat dat vooralsnog even niet lukken. Ik baal een beetje van Gene Chandler met het té grote middengat. Ik ben niet creatief en secuur genoeg om een 'hartje' na te maken, en deze precies in het midden te krijgen en vervolgens met sellotape het ding proberen op zijn plek te houden. Bovendien blijft het Mercury-styreen. Ik heb gisteravond al gezien dat de plaat een Engelse en Nederlandse release heeft gehad. De Nederlandse is in mono. Van de Engelse weet ik het niet, maar dat blijkt toch de voordeligste optie te zijn. Uiteraard zijn er nóg twee het pakket mee in gegaan, maar dat probleem is in ieder geval opgelost. De Amerikaanse hang ik aan de muur. De Week Spot is op zichzelf erg snel uitgezocht. Het is een naam die ik al meer dan tien jaar ken maar dit plaatje is volslagen onbekend voor mij tot een week geleden. Even lijkt het alsof ik op een dood spoor kom qua informatie maar dan blijkt Allmusic eens de redding te zijn. De Week Spot is de enige officiële single van Marva Holiday die ooit is uitgebracht: 'It's Written All Over My Face' uit 1968.
Ik moet ze nog ergens hebben, maar helaas zijn ze al grotendeels vergaan. Ik krijg in 1993 de kans om een partij Hitweek en Aloha te kopen. De Aloha is compleet maar heeft niet echt mijn interesse. Hitweek daarentegen wel en dat is de periode 1967 tot en met het einde in 1969 compleet op twee na. Ik leer heel veel 'nieuwe' oude muziek kennen dankzij deze bladen. Nadat ik uit Jutrijp ben vertrokken, heeft het twintig jaar op zolder gestaan. Ingepakt in plastic zakken, dat wel, maar de laatste keer dat ik ze heb gezien zijn ze al helemaal uitgedroogd. Het gaat mij uiteraard om de recensies. Hoe negatiever hoe beter? Tja, de roemruchte garagerockband The Seeds wordt bij de stoelpoten afgezaagd. Het gaat hem daarbij om de single 'A Thousand Shadows' uit 1967 dat blijkbaar een Nederlandse release heeft gehad. Het label, GNP Crescendo, heeft op ene of andere manier altijd mijn interesse gehad. Dan is het opeens 2013 en zit ik al een paar jaar in de Northern Soul. Kent verrast ons opnieuw met een single met twee onuitgebrachte kanten. De topkant is 'Just A Little Faith And Understanding' van The Magicians, een vocale versie van een klassieke Northern Soul-instrumental genaamd 'Double Cookin' van The Checkerboard Squares. Als ik de b-kant bekijk zie ik een verwijzing naar het GNP Crescendo-label en daar is weer de herinnering aan The Seeds. Zoals vaker het geval is verliest de a-kant al snel mijn interesse en ga ik er met de b-kant vandoor. 'Rising Higher' van Marva Holiday is zo'n nummer dat ikzelf beschouw als een 'Do The 45'-klassieker. Ik heb de plaat alweer een tijdje niet gedraaid, maar het is nog altijd een favoriet als ik eraan denk. Als ik hem zo snel kan vinden, zit die zaterdag in de show.
De wieg van Marva staat in San Jose in Californië. Haar halfzus is een dochter van de beroemde jazzmuzikant Charles Mingus, maar ook Marva beschouwt hem graag als surrogaat voor haar vader. Ze begint haar muzikale loopbaan in het koor van de baptistengemeente en begint al snel met zelf liedjes te schrijven. In 1966 wordt ze lid van Bonnie & The Treasures. Deze groep heeft dan een cult-hit gehad met 'Home Of The Brave' dat klinkt alsof het uit de koker komt van Phil Spector. Hoewel Marva binnen de groep Sherlie Matthews vervangt, blijven de dames goede vriendinnen. Sherlie heeft een liedje voor haar en ze nemen een demo op. Het bandje komt terecht bij het GNP Crescendo-label dat dan vooral succes heeft gehad met The Seeds. In plaats van de volledige groep kiest GNP Crescendo ervoor om alleen Marva een contract aan te bieden. 'It's Written All Over My Face' verschijnt in 1968 maar het wordt geen hit. Veel van de niet verkochte singles vinden in 1974 hun weg naar Engeland waar het plaatje is omarmd door de Northern Soul-scene.
In 1968 voegt Marva zich bij de band Black Magic en doet mee op drie nummers van hun elpee 'Where Love Is' op het Atco-label. Er heeft zich iets van 'love' afgespeeld bij Marva want kort hierop trekt ze zich terug uit de muziekbusiness om te bevallen van een kind. Ze verhuist tijdelijk naar Oakland. In 1971 komt ze opnieuw in Los Angeles en gaat aan de slag als liedjesschrijver voor Motown. Er is uit die tijd echter maar één compositie van haar welke zal worden uitgebracht. Ik heb het dan over 'Woman In My Eyes', een single van Stacie Johnson uit 1973. In 1977 geeft ze het op en gaat terug naar Oakland. Daar bestiert ze een publicatiemaatschappij en een platenlabel en zal in de nieuwe eeuw weer op het podium verschijnen als gospelzangeres. In 2005 treedt ze op in Engeland in de befaamde Northern Soul-club Cleethorpes naast Sherlie Matthews en Jim Gilstrap tijdens een showcase van het Mirwood-label.
De single zélf komt pas volgende week aan bod in de 'Singles round-up' maar ik heb het plan om de jaren zestig-singles in ieder geval deze zaterdag te draaien in de show.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten