Het begint altijd met één plaatje. Omdat de verzendkosten vanuit het buitenland vaak aan de hoge kant zijn, probeer ik vaak nog een paar extra titels te vinden zonder meteen een fortuin te spenderen bij de betreffende handelaren. Toch blijkt de eerste single vaak de goedkoopste te zijn. Zo hoor ik de afgelopen week een paar nummers die mijn hart sneller doen kloppen en die ik maar eens op vinyl (of styreen) moet hebben en krijgen jullie een bonus-'Singles round-up' met 'tweedehands' singles. In geval van de Soul City en Goldmine geldt dat de vorige eigenaar ze hooguit twee keer heeft gedraaid en dus zijn die nog praktisch nieuw. Ik geloof dat Lorraine Chandler helemaal niet is gedraaid. Dat ga ik nu ontdekken want hierbij presenteer ik de laatste tien van deze week. Tijd om het weer eens over iets anders te hebben?
* Gene Chandler- Not The Marrying Kind (NL, Mercury, 1970)
Helaas... niet de Engelse persing, maar ik ben hier ook wel tevreden mee. Op zijn minst kan ik 'Not The Marrying Kind' nu draaien in de show. Er staat duidelijk 'Made In Holland' op het label maar verder oogt het helemaal als een Engelse maar dan met een blauw label. In Engeland zijn deze Mercury-labels zwart. Het ronde middengat (geen hartjes of sporen van een hartje) en ook het lettertype is niet heel erg Hollands voor een single op dit label. De Nederlandse is wel in mono en dat geeft het een ietwat dof geluid wat jammer is, maar dat doet helemaal niets af van het prachtige nummer. 'Groovy Situation' is de officiële a-kant en ook deze is erg lekker. Ik weet trouwens ook niet of de Engelse wel in stereo is?
* Lorraine Chandler- You Only Live Twice (UK, RCA Victor/Outta Sight, 1967, re: 2011)
Ik denk dat het afhangt van film tot film. In 1967 wordt de titel aangekondigd van de nieuwste James Bond-film en dan worden songschrijvers en artiesten uitgenodigd om hun titeltrack in te sturen. Ik mag aannemen dat Shirley Bassey altijd een eerste keuze is geweest? In 1967 gaat dat 'You Only Live Twice' worden en uiteraard wordt deze wedstrijd gewonnen door schrijver Lee Hazlewood en zangeres Nancy Sinatra. Lorraine Chandler stuurt dit nummer in voor de film en is dus uiteraard iets héél anders dan de Nancy Sinatra-hit. Outta Sight brengt het in 2011 uit als b-kant maar voor mij is dit de aanleiding. Zo'n plaatje dat ik altijd vergeet om te bestellen. Het 'Bond' al vanaf het intro en uiteindelijk klinkt Lorraine nog meer sexy dan Nancy. 'I Can't Change' is de a-kant van deze heruitgave en dat is gewoon een dertien in een dozijn Northern Soul-stamper uit Detroit. Niet zo verwonderlijk dat ik het op een bepaald moment wel had gehad met de Northern.
* Melvin Davis- Find A Quiet Place (UK, Goldmine Sevens, 1966, re: 1997)
Goldmine Sevens zijn altijd welkom in mijn collectie. Van de (vrij) recente 'mainstream' heruitgaven zijn de Sevens het meest in trek bij verzamelaars. Er zijn al singles uit de serie die inmiddels ver boven de honderd pond zitten. Ik ken beide nummers op de single niet van titel en ga verder kennis maken. Melvin Davis is nieuw voor mij, Johnny Hampton op de keerzijde ('Not My Girl') is een nummer dat ik kan herinneren van de 'Northern Soul Jukebox' waar ik omstreeks 2012-13 dagelijks naar luister. Voor mij wordt dat ook de kant van mijn keuze. Melvin is op zichzelf niet onaardig maar ik heb het vaker gehoord in andere varianten.
* Lada Edmond Jr.- The Larue (UK, MCA, 1966, re: 1977)
Nog zo'n plaatje dat ik altijd vergeet te bestellen. Lada is voornamelijk bekend als gogo-danseres en dat ziet er erg appetijtelijk uit voor 1966. Het is de tijd dat iedere minuut een nieuwe dans wordt bedacht en 'The Larue' is daar eentje van. De Northern Soulies zijn er dol op heb maar met soul heeft het niet zoveel te doen. Het blijft echter een feestje en het is goed dat ik deze eindelijk eens heb aangeschaft. Zelfs deze heruitgave stijgt al flink in prijs!
* Marva Holiday- It's Written All Over My Face (US, GNP Crescendo, 1968)
De Week Spot van deze week maar nog altijd niet 'live' gedraaid. Helemaal top! Precies zoals beschreven en het styreen klinkt niet afgedraaid. 'Hang Around' op de b-kant is ook van de hand van Sherlie Matthews en heeft een prominente 'cowbell'. Het is beduidend rustiger dan 'Written' en 'Rising Higher' maar het blijft de b-kant.
* Kool And The Gang- Kool And The Gang (NL, Pink Elephant, 1970)
Ik hoop dat de goden me vergeven en dat ik mag doorlopen bij de hemelpoort. Ik heb gisteravond even gevloekt. Ik denk namelijk eerst dat het hoesje een kleurenkopie is en qua papier zou ik eerder 'glad' verwachten, maar het blijkt toch het originele hoesje te zijn. Het ziet er goed uit, daar niet van, maar daar betaal ik niet extra voor. De allereerste single van Kool en zijn mannen is een feestje en klinkt puntgaaf vanaf dit vinyl. Een rauwe hamburger mag dan niet smakelijk zijn, de b-kant, 'Raw Hamburger', is daarentegen best aardig maar haalt het niet bij 'Kool And The Gang'.
* Theresa Lindsey- Gotta Find A Way (US, Correc-Tone, 1964)
'From the plays better than it looks-box', heeft de verkoper in de omschrijving staan. Ik moet meteen denken aan mijn exemplaar van 'Hide & Seek' van Lillian Dupree. Ook die ziet er niet uit maar draait uiterst goed. Styreen heeft een voordeel: Krasjes aan de oppervlakte worden niet opgepikt door de naald. Dat je een groef kan uitwonen en daarmee in de buurt kom van de groef aan de b-kant is het grote nadeel. Dat veroorzaakt 'distortion'. 'Gotta Find A Way' heeft daar helemaal geen last van. Het is een echte dijenkletser en begrijpelijk al decennia een enorme favoriet bij de Northern Soul-dansers. 'Wonderful One' is meer een mid-tempo poging om als Barbara Lewis te klinken. Maar het gaat mij uiteraard om de 'stormer' op de a-kant. 'Priced to sell' en dus een héél stuk onder de Mint-prijs!
* Jackie Wilson- I Still Love You (US, Brunswick, 1969)
In de vorige aflevering heb ik mijn gevoelens jegens Jackie Wilson al geuit. Deze single wordt spotgoedkoop aangeboden en ik moet even snel checken of ik hem nog niet heb. Als dat niet het geval is, mag die zo mee in het pakket (met onder andere Billy Woods). Het is 1969 en Eugene Record bemoeit zich al met Jackie. Het is geen beproefd hitmateriaal maar best aardige crossover waar ik wel aan wil wennen. Bij menig artiest zou ik 'Hum De Dum De Do' hebben overgeslagen maar niet bij ome Jackie. Het is meer funky dan de a-kant en Jackie kan flink los in de hoge registers. Uiteindelijk klinkt dit veel meer als een hit. Het is voor mij in ieder geval de favoriete kant, maar het blijft een 'double-sider'.
* Billy Woods- Let Me Make You Happy (UK, Soul City, 1973, re: 2004)
Omdat het origineel té duur en té zeldzaam is, moeten we het maar doen met een bootleg. Dat zijn de woorden van Mark bij de Sussex-bootleg van deze Billy Woods. 'A tune that has Van McCoy written all over it'. Jaaa, dit is zo'n plaatje dat nog ontbreekt in de Van McCoy-verzameling. Ik kijk rond op Discogs en zie de Goldmine Sevens maar deze is flink aan de prijs. Dan deze late Soul City. Gebaseerd op het legendarische label van Dave Godin uit de jaren zestig, zijn dit uitgaven uit de nieuwe eeuw en zonder de goedkeuring van Godin. Ik heb 'Tear Stained Face' van Don Varner uit deze serie en die klinkt qua opname erg beroerd. Ik durf wel te gokken met deze. Er zit tenminste bas in deze reproductie. Op de flip staat 'That Was The Love That Was' en dat is in 1971 zelfs de a-kant van de single. Ik heb 1973 overgenomen van het label. Dat is een rijk gearrangeerde ballade en is best leuk om een keer te draaien in combinatie met 'Let Me Make You Happy', maar totaal ongeschikt voor de dansvloer.
* Charles Wright & The Watts 103rd Street Rhythm Band- Sorry Charlie (Duitsland, Warner Bros., 1970)
Nog een kassakoopje met Kool & The Gang en Gene Chandler. 'Sorry Charlie' begint wat ingewikkeld maar eenmaal op stoom is het best een aardig instrumentaal deuntje. 'Love Land' is gezongen en dat heeft eigenlijk wel mijn voorkeur. De Watts is nu functioneel bezig en Charles een prettige zanger om naar te luisteren. Het refrein doet me heel erg denken aan een ander nummer. Daar ga ik nu mijn hersens over breken. Ik zie jullie morgen of zondag terug met 'Het zilveren geheugen'!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten