De kop is eraf? Nou, het gaat even lastig met de kop en Soul-xotica. Niets om jullie zorgen over te maken! De Week Spot van week 1 in 2021 doet verstoppertje. Ik weet zeker dat ik hem meermaals in de handen heb gehad de afgelopen week en dus ook snel weer moet opduiken. Ik wacht even met het Week Spot Kwartet tot dit moment. Verder speel ik met diverse ideeën voor Soul-xotica plus dat ik komende week een begin wil maken met de 'Singles round-up'. Is het vandaag drie maanden geleden of...? Nou, het was 6 op een zondag, maar verder voelt vandaag aan als het beste moment om er even bij stil te staan. Of... beter gezegd... om erbij in beweging te komen. Ik vloek hardop als ik bij thuiskomst gistermiddag bemerk dat ik ben vergeten om dampvloeistof te halen. Morgen dan maar? Dan kijk ik even op Buienradar en zakt me de moed in de schoenen. Wat is deze neerslag op zondagmiddag? Dat kan zomaar eens (natte) sneeuw worden waardoor een fietstocht een hele onderneming wordt. Zo ga ik slapen en ben er alweer vroeg uit. Er speelt voortdurend een gedachte door mijn hoofd: Ik wil met de benenwagen naar Steenwijk. Toegegeven: Het is niet het mooiste weer van de wereld, maar ach... Flink ingepakt en de wind in de rug met muziek in de oren. Deze dertien kilometer zijn dan ook wel te overzien? Het is een fraai startschot voor een actief 2025!
Ik lijk wel een vrouw. Nee, ik heb alweer een baardje voor een week, dus dat bedoel ik niet. Ik ben wel een vrouw als het aankomt op wat ik vandaag ga aantrekken voor de tocht. Dunne flanellen blouse of mijn favoriete (maar ook zeer afgedragen) wollen vest. Lange winterjas, korte winterjas of toch maar mijn nylon bomberjack? Comfortabele gympies of toch maar de robuuste kisten? Ik geloof dat ik alle mogelijke outfits heb geprobeerd als ik van huis ga. Wat is het geworden van bovenstaande opties? Bomberjack, wollen vest en de kisten. Met name van dat laatste heb ik enerzijds wel spijt want die zijn niet héél fijn voor een langere wandeling en ik merk het nu aan mijn voeten. Het is niet de eerste keer dat ik van Uffelte naar Steenwijk loop. Het gebeurt ook eens in de zomervakantie van 2022. Ik ben twee dagen eerder bij moeder op bezoek geweest en de huurfiets staat nog in de fietsenstalling in Steenwijk. Het is dan ook een beetje nood omdat de bussen op dat moment een wilde staking hebben. Later op die middag zal ik nog wel een bus kunnen pakken van Havelte naar huis. Over de route is weinig te vertellen of toch stiekem misschien ook wel heel veel. Het is voor mij een soort van routine, ik fiets dit geregeld van en naar Steenwijk. Ik blijf vandaag ook trouw aan de fietspaden, daar is het immers al kunst- en vliegwerk met grote plassen. Dat wil ik helemaal niet tegenkomen op zand- en graspaden.
Vanaf huis loop ik de Dorpsstraat uit in westelijke richting en ga over op de Holtingerweg en een stukje Studentenkampweg. In het bos ga ik de Hunebeddenweg naar beneden langs het verwachte grafmonument. Dan de Van Helomaweg oversteken en rechtsaf en daarna links het naamloze fietspad op naar de legerkazerne. Een driekwart slag om de kazerne en dan verder naar het hart van Kallenkote. De verharde weg naar Steenwijk, het viaduct onder door en dan rechtsaf het Oerthepad op. Daar twijfel ik even of ik over de Oostermeenthe zal lopen en wellicht eerst iets te drinken zal halen bij de Albert Heijn. Nee, ik vervolg gewoon de weg langs het spoor en ga eerst naar het station. Het is een gokje maar ik hoop dat ik hier wél geld op mijn ov-kaart kan zetten. Gelukkig! Dat gaat goed. Dan 'stiefel' ik door naar het Steenwijkerdiep voor de benodigde dampvloeistoffen en een paar hapjes (voor vanavond) en een beker ijskoffie. De volgende stap is ook al bekend. Precies drie maanden geleden, op 5 oktober, heb ik mijn warme maaltijd genoten bij Sphinx. Een grillroom waar ik in de alcoholische jaren in Steenwijk kind aan huis ben. Het eten is er altijd goed (bij mij tenminste wel), de eigenaar heeft een olifantengeheugen en het heeft ook iets te maken met 'creating new memories'. Daar werk ik rond een uur of vijf een grote kapsalon döner naar binnen en loop een stuk meer uitgerust naar het station. Ik heb een redelijke aansluiting met de trein in Meppel op de bus naar Uffelte en om kwart voor zeven trek ik thuis de kisten uit.
Muzikaal heb ik vanmiddag iets voor het eerst in mijn leven gedaan: Ik moet bekennen dat ik nog nóóit de volledige 'War Of The Worlds' van Jeff Wayne heb gedraaid. Dat vergezelt me op de tocht van huis tot aan Kallenkote. Daarna schakel ik over naar Lana Del Rey en moet bekennen dat een ietsje pietsje een hele grote 'fan' aan het worden ben. Op de terugweg draai ik ook nog maar eens 'Chemtrails Over The Country Club' integraal. De kleertjes hangen te drogen, ik heb de eerste vermoeidheid er even uit geslapen (en mezelf hiermee weer op kamertemperatuur gekregen) en ben nu klaar om drie uren singles te knallen in 'The Vinyl Countdown'.
De foto is uit de zomer van 2022.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten