Zijn naam is nog niet gevallen op Soul-xotica maar ongemerkt is hij al een paar maal voorbij gekomen. Het zijn dan vooral voorgenomen plannen die net ietsje anders lopen. Het begint op een zaterdagmorgen in juli. Ik word wakker met RTV Drenthe op de wekkerradio. Het is half twaalf en dan kun je op zaterdag bellen met het programma om iemand te feliciteren of een activiteit aan te kondigen. Ik hoor een vraaggesprek met een singer-songwriter die deze middag gaat optreden met een Indiase tablas-speler. Daar heb ik meteen oren naar, maar ja... Het is RTV Drenthe en het kan dus ook ergens achter Emmen zijn. Dan draaien ze een liedje van de beste man en dan spits ik mijn oren. Na het liedje hoor ik dat de singer-songwriter, Gercoh genaamd, deze middag zal optreden met de bespeler van de tablas in de muziekwinkel van zijn ouders in... Zuidwolde. Dan vloek ik wel even hardop want er ligt immers post in Steenwijk op me te wachten. Aan de koffie zoek ik hem op op Facebook en volg meteen zijn artiestenpagina want na 'Lone Wolf' weet ik één ding zeker: Ik moet hoognodig verder kennismaken met Gercoh!
Dan is het september en kondigt hij opnieuw een optreden aan in de muziekwinkel in Zuidwolde. Ik vraag meteen vrij van werk en hou dit weekend in de gaten. Het is best een bijzonder weekend want op vrijdag is het vijftien jaar sinds mijn '20092009' en de donderdag heb ik dat gevierd met een fietstocht naar Grolloo en verder door de provincie. Ik sta die zaterdagochtend praktisch in de startblokken om naar Zuidwolde te fietsen als ik verneem dat de gastmuzikant van die middag plots ziek is geworden. Het is even balen maar als ik achteraf gezien terug denk aan zaterdag 21 september, dan ben ik blij dat het zo is gelopen. Ik had de fietstocht van die middag en avond niet willen missen! Er gaan een paar weken voorbij en dan lees ik van een optreden op een zondagmiddag in Meppel. Ik ben vastberaden om daar naartoe te gaan. Mijn slapen is echter helemaal in de war en als ik wakker word om op de fiets te stappen, ben ik doodop. Dat laat ik dus ook schieten. Kort daarna verneem ik van de cd-presentatie van vanavond in Echten en dan ben ik vlug bereid. Flink ingepakt ben ik op en neer gereden naar Echten voor een erg bijzonder concert.
'Lone Wolf' is in juli het eerste dat ik hoor van Gercoh en het is tevens het titelnummer van het debuutalbum dat hij vanavond ten doop houdt. De titel heeft betrekking op hemzelf. Tot vanavond is Gercoh een 'einzelgänger' in de muziek. Hij kan verschillende instrumenten bespelen en is dus niemand nodig om op te treden of een cd te maken? Vanavond presenteert hij zichzelf met een (gelegenheids)band. Op toetsen niemand minder dan Xander die we hier op Soul-xotica zouden kennen van Da Skoda's uit een grijs verleden. Luisteraars van mijn radioshows kennen hem als de muzikant die mijn intro van 'The Vinyl Countdown' heeft gemaakt. Voordat de band op het podium komt om het nieuwe album integraal te spelen, doet Gercoh eerst een solo-set. Ik moet bekennen dat ik qua voorbereiding niet veel verder ben gekomen dan 'Lone Wolf' en een opname voor RTV Drenthe van een paar weken later. Ik meen zelfs dat het bij vlagen 'grungy' is maar dat laatste geldt eigenlijk alleen voor een gedeelte in 'Lone Wolf'. Verder is het vooral wat ik deze zaterdagmorgen 'hoor' in zijn stem. Een breed palet van fluisterzacht tot oorverdovend hard maar altijd zuiver en met een zekere soul in zijn stem. Zelfs al zou hij uit het telefoonboek gaan zingen, dan zou ik nog ademloos naar hem kunnen luisteren.
Met de liedjes zit het wel goed. Ik heb meerdere stukjes gehoord die zijn blijven 'hangen' en als ze niet op de cd staan, ga ik ze anders wel opzoeken om ze nog eens te horen. De band bestaat uit een basgitarist annex extra gitarist en maar liefst twee toetsenisten. Als Gercoh ook nog de bassdrum moet bespelen, is het kunst- en vliegwerk op het podium maar eenmaal gesetteld is dit de moeite van het wachten meer dan waard. Ik wil bijna een kreet van vreugde uitkramen als Xander ook nog zijn melodica tevoorschijn haalt. Onder andere 'Lone Wolf' wordt voorzien van de melodica en dat is beslist een aanwinst.
Wat het concert nog extra magisch maakt is de locatie. De organisator van de concerten noemt het 'Klein Paradiso', het is doorgaans bekend als 'D'Olde Karke'. Het is een voormalig godshuis. Erg compact en klein met houten vloer en hout aan de wanden. Dat levert een zeer fraaie akoestiek op. Ik zou best de kerk eens willen huren, een platenspeler neerzetten en horen hoe bepaalde platen hier klinken. Net zoals in 2008 in de kroeg in Hellevoetsluis. Er worden bijna maandelijks concerten georganiseerd, veelal singer-songwriters maar de ambiance maakt dat ik nog graag eens opnieuw op de fiets wil stappen voor zoiets. Het volgende concert is vrijdag al maar dat laat ik schieten hoewel Erwin Nijhoff altijd wel de moeite waard is. Ik ken hem vooral uit de tijd van zijn band The Prodigal Sons.
De cd is ter plekke te koop maar na enig overleg kan ik de losse tracks digitaal kopen. Ik heb immers geen werkende cd-speler meer in het pand staan en zelfs de dvd-spelers in de computer werken niet meer naar behoren. Hopelijk kan ik vanaf volgende week de magie opnieuw beleven. Het is het wachten ruimschoots waard geweest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten