Singles round-up: januari 5

Omdat ik méér wil doen op Soul-xotica dan alleen de 'Singles round-up' moet ik een paar radicale beslissingen nemen. Het is aanvankelijk het plan om de Mango-singles in twee afleveringen van elk zes te doen, maar ik heb ook nog de vijfentwintig van afgelopen zaterdag. Verder zal het nieuwste pakket van Mark wel eens mijn kant op komen en zijn er nog de Discogs-singles. De Mango's zijn de eerste singles die ik in het nieuwe jaar koop. Ik zie dat ze net weer een update hebben gehad en kijk voor de aardigheid even bij de soul. Ik heb nog niet het idee om iets te bestellen als ik vervolgens de eerste single in deze aflevering zie voor een zeer fraaie prijs. Dat inspireert me om nog een paar singles in het pakket te stoppen en hier is het resultaat: Twaalf singles in totaal. Er zit een upgrade bij die ik voor die prijs niet kan laten liggen en eentje die ik per ongeluk heb besteld en die ik al heb plus een paar gokjes waarbij ik voorhand al weet dat het eigenlijk helemaal geen soul is. Ik ga ze vandaag dus samen proppen in één aflevering.

* P.P. Arnold- Bury Me Down By The River (Duitsland, Polydor, 1969)
Zo\n plaatje dat ik altijd nog eens moest hebben en Mango/45toeren heeft zelfs nog iets van de prijs af gedaan. Het zal inmiddels wel bekend zijn dat ik een zekere liefde koester voor P.P. Arnold hoewel ik bij deze single wel weet wat er op het menu staat. Na een redelijk succesvolle samenwerking met Small Faces duikt Pat de koffer in met The Bee Gees. Niet letterlijk want Maurice Gibb heeft dan zijn handen vol aan Lulu en Barry en Robin hebben elk een vaste relatie. Barry Gibb produceert de platen voor de muzikale begeleiding wordt de hulp ingeroepen van Bill Sheppherd die ook verantwoordelijk is voor de arrangementen van de platen van The Bee Gees. Vanwege P.P. mag die in de Blauwe Bak maar het is natuurlijk pure pop met een ietwat soulvolle zangeres. 'Give A Hand, Take A Hand' stamt uit de tijd dat Robin reeds de benen heeft genomen maar ook dit ontstijgt niet de popmuziek. Twee prachtige kanten als je een liefhebber bent van Pat's stem en de muziek van The Bee Gees, maar de soul druipt er niet bepaald af. Zoals gezegd mag die in de Blauwe Bak vanwege P.P.

* Johnny Bristol- Leave My World (België, MGM, 1975)
De titel komt me bekend voor maar het nummer niet. Hoe kan dat? Achteraf gezien weet ik het weer. Begin 2023 meen ik dat ik deze single in Meppel koop maar bij thuiskomst blijkt 'You And I' in het hoesje te zitten. En die heb ik al een paar keer. Bij een volgend bezoek aan Meppel probeer ik het hoesje van 'You And I' te vinden in de hoop dat daar 'Leave My World' in zit maar zonder succes. Nu heb ik dan de single in de Belgische uitdossing. Zoals verwacht sluit het helemaal aan op 'Hang On In There Baby' maar het is niet onaardig gedaan. De b-kantjes zijn vaak ook wel interessant in het geval van Bristol en 'All Goodbyes Aren't Gone' is een prachtig gearrangeerde ballade. Toch heb ik het gevoel dat het nummer veel beter tot zijn recht was gekomen met een andere zanger. Johnny klinkt nu eenmaal niet zwoel genoeg voor een ballade en dus hou ik het maar bij 'Leave My World'.

* The Impressions- Woman's Got Soul (NL, Artone, 1965)
Hoe vaak kom je deze nu tegen met fotohoes en in een uitstekende staat? Okay, hij kost iets meer dan een paar euro maar de investering meer dan waard! 'Woman's Got Soul' is een klassieke Impressions-opname: Curtis' onmiskenbare leadzang, perfecte harmonieën en een felle begeleiding. Artone staat erom bekend dat het alleen maar direct van de originele mastertapes wilde dupliceren en dit klinkt ook zo. Beter dan dit krijg je het niet! 'Get Up And Move' is nog een tandje harder en sneller. 'Blink and you'll miss it' en dat zou zonde zijn want misschien vind ik deze kant nog net een stukje beter.

* The Mighty Clouds Of Joy- Time (Duitsland, ABC, 1974)
* The Mighty Clouds Of Joy- Mighty Cloud Of Joy (Frankrijk, ABC, 1975)
Bij de laatste laat ik me misleiden door de titel van de b-kant en let niet goed op dat 'Mighty Cloud Of Joy' tweemaal wordt genoemd, eens met een 's'  en eentje zonder. Enfin, ze zijn niet heel erg duur en dus doe ik het ervoor. Laat me dan ook maar meteen beginnen met 'Everything Is Going Up' dat hier de b-kant is van 'Mighty Cloud Of Joy'. Dat is midtempo Philly Soul met een optimistische boodschap ondanks de bezongen kommer en kwel van het dagelijkse leven. Een welkome aanvulling! 'Jammer van de tikjes' denk ik als ik een paar weken geleden voor de eerste maal 'Time' draai. Maar nee, het zijn geen tikjes, het is het tikken van de klok. Dave Crawford tekent voor deze compositie en dat levert lekkere vlotte Philly Soul op in de stijl van Harold Melvin & The Blue Notes. Op de flip staat 'You're Doin' It On Your Own', eveneens uit de pen van Crawford. Dat is een pure ballade en hoewel ik het gevoel heb dat het verder gaat uitbouwen, kan ik niet het geduld op brengen om naar de rest te luisteren. 'Time' blijft hier de kant van mijn keuze.

* Kim Morrison- California Woman, Louisiana Man (US, Mercury, 1970)
Aangezien Soul-xotica op geen enkele manier een verdienmodel is, ben ik niet zo bezig met de kijkcijfers. Toch blijkt het bericht over Kim Morrison één van de meest gelezen berichten te zijn. Het is in 2017 als ze de Week Spot heeft met het disco-georiënteerde 'One In A Million'. Ik lees dan ook dat ze al langer actief is en aanvankelijk in de country zit. Dan tref ik deze demo voor weinig geld in de categorie 'soul' en heel stiekem weet ik wel dat het geen soul gaat worden. En dat klopt! Het is een eigen compositie maar helemaal opgenomen in de country-stijl. Het is op zichzelf helemaal geen slechte single maar deze gaat gewoon de Gele Bak in. Ik betwijfel echter wel of we deze in de Gele Bak Top 100 zullen aantreffen.

* The Nite-Liters- K-Jee (Duitsland, RCA Victor, 1971)
Ik zie deze bijna over het hoofd en dat zou jammer zijn geweest. 'K-Jee' is een nummer dat ik vooral ken van de 'Northern Soul Jukebox', een heerlijk funky instrumentaaltje dat desondanks in de Northern Soul de handen op elkaar weet te krijgen. The Nite-Liters zullen uiteindelijk opgaan in New Birth die ik een paar afleveringen geleden heb gehad in deze serie met 'We Are All God's Children'. 'Con-Funk-Shun' is een andere vroege titel van The Nite-Liters en dat zal een paar jaar later een band inspireren.

* Scherrie Payne- Fly (NL, Motown, 1977)
Scherrie is de zus van Freda Payne en is in 1973 de vervangster van Jean Terrell in The Supremes. Ze zal vier jaar bij het trio blijven hoewel het succes dan helemaal is opgedroogd. In 1977 komt ze vervolgens met dit uitbundige 'Fly' als verder bewijs dat men bij Motown de succesformule is kwijtgeraakt. Het is niet onaardige disco maar ook niet heel erg essentieel. Leuk als kassakoopje!

* Rockaway Boulevard- Love Experience (NL, CBS, 1978)
Hij is spotgoedkoop en ditmaal is het hoesje helemaal compleet. Deze mag dus als 'upgrade'. Het blijft overigens een heerlijk en zwaar ondergewaardeerd nummer. In het huidige Modern Soul-landschap zou het zomaar een hele grote hit kunnen worden.

* Ronnie Spector- Try Some Buy Some (US, Apple, 1971)
Terwijl ik het bouwjaar op zoek, zie ik dat 'So Young' als Veronica in principe een mooi bedrag zou kunnen opbrengen. Ik heb deze single nog ergens liggen maar vind hem ook té charmant om weg te doen. Dan 'Try Some Buy Some'. Een Amerikaanse Apple in fotohoes voor een hele leuke prijs. Uiteraard ook gewoon voor de Gele Bak. 'Tandoori Chicken' neigt meer naar de traditionele 'girl group sound' met een beetje hulp van George Harrison.

* The Supremes- Everybody's Got The Right To Love (Duitsland, Tamla Motown, 1970)
Ik heb iets met 'underdogs' en dus heeft de Diana Ross-loze periode van The Supremes mijn extra aandacht. Dit is de eerste kennismaking van The Supremes met Jean Terrell in plaats van Diana, maar daar staat tegenover dat Diana 'Someday We'll Be Together' heeft opgenomen met The Andantes. Misschien kun je beter stellen dat dit de eerste keer is dat we The Supremes weer op een plaat horen. Berry Gordy heeft zijn handen er vanaf getrokken maar desondanks klinkt 'Everybody' als een volwaardige Supremes-hit. Een erg prettig nummer!

* The Toys- May My Heart Be Cast Into Stone (NL, Stateside, 1966)
En dan word ik opeens zeer hebberig. Het is de duurste single uit het pakket maar deze móet in de verzameling. De dames van 'A Lover's Concerto' en 'Attack!' (beide overigens in de Gele Bak) met een Nederlandse persing en prachtige fotohoes. Ik heb de a-kant reeds beluisterd via Youtube en méér Northern dan dit wordt het speeltuig niet. Deze mag dus met stip in de Blauwe Bak hoewel het natuurlijk erg poppy is. Ik krijg er goede luim van en daar draagt het hoesje ook in bij. 'On Backstreet' op de b-kant klinkt spannend en is nóg meer Northern dan de a-kant. Het is een aardappeltje anders maar zéér smakelijk.

Niet op de foto maar ook in het pakket: Ik heb eens geïnvesteerd in goede single-pucks. Lekkere zware metalen dingen die zelfs een single met een 'slight edge warp' nog redelijk vlak ok de draaitafel weet te houden.