Singles round-up: januari 3

Voordat ik op de fiets stap om een eindje te gaan crossen, wil ik eerst een aflevering van de 'Singles round-up' doen. Met nieuws... heet van de naald... Na een moeizame mailwisseling met de Engelse platendealer heb ik mijn recht weten te halen. Ze houden het pakket en storten het geld terug. Inclusief de verzendkosten die ze me eerst willen onthouden. Het is een strijd geweest maar op het laatst vind ik een 'tracking history' welke alles uitlegt behalve waarom het is terug gezonden. Dat ik geen invoerkosten zou hebben betaald is daarmee naar het land der fabelen geholpen. Enfin, dat betekent niet dat ik het minder druk krijg met de 'Singles round-up' want ik verwacht een pakket van Mark en er wachten 37 overige singles op een bericht. Ik presenteer normaliter de 'Singles round-up' in alfabetische volgorde van de artiesten maar dat is in het tweede deel niet helemaal goed gegaan. Ik ben toen met Marjorie Ingram begonnen terwijl ik nog singles heb van de G en H die ik nog niet heb behandeld. Deze fout ga ik nu herstellen. De volgende zeven singles uit de meest recente partij van Mark.

* Eddie Giles- Are You Living With The One Your Loving With (US, Alarm, 1973)
Alarm is een platenlabel uit Shrevesport in Louisiana en het intro van de plaat vertelt meteen dat het uit het zuiden van de Verenigde Staten komt. Een lekkere funky groove met blazers die aan Stax doen denken en Eddie zingt lekker vanuit zijn tenen. Op de keerzijde heeft Giles het over een 'Married Lady' en dat is opeens een prachtige ballade. Het sluit helemaal aan op de a-kant en als ik mevrouw Giles was zou ik mijn man eens extra gaan controleren. Op de a-kant vraagt hij iemand of die leeft met degene met wie die gemeenschap heeft. Op 'Married Lady' krijgt hij zelf last van slappe knieën als hij oog in oog staat met een woest aantrekkelijke vrouw die al is vergeven aan een andere man. Ofwel: Het is overspel dat de klok slaat en dat maakt altijd fijne muziek!

* Bobby Harris- Baby Come Back To Me (US, Shout, 1967)
Een promo waarvan 'Baby' de b-kant is, maar het is desondanks de kant waarvoor ik hem heb gereserveerd. Een plaatje dat is geknipt voor de Carib. Het lijkt erg veel op een andere plaat die ik heb maar ik kan niet op de titel en artiest komen. Dat is dan weer geen bezwaar want ik kan hier uren naar luisteren. De a-kant heeft een bekende credit: 'The Love Of My Women'. Maar toch zingt Bobby 'Woman' en het is inderdaad 'The Love Of My Man' van Theola Kilgore maar dan in de 'omgebouwde' versie. Het is helaas niet zo spannend als 'Baby'.

* Willie Henderson- Dance Master (US, Playboy, 1974)
Eigenlijk had ik hier gehoopt op de Engelse Contempo, maar die blijft op mijn verlanglijstje staan. Tot die tijd kan ik me vermaken met deze Amerikaanse Playboy-uitdossing. In Nederland ruikt het aan de Tipparade in 1974 als Veronica naar de wal is gestuurd en de Top 40 wordt beheerd door de Tros. Onder invloed van Ferry Maat is de Top 40 en Tipparade opeens meer georiënteerd op de discotheken en daar kunnen we Willie Henderson eveneens toe rekenen. Het is essentieel voor een collectie als de mijne, maar verder is er niet zoveel nieuws onder de zon.

* Freddie North- Did I Come Back Too Soon (US, Mankind, 1972)
Smaken verschillen en dat is maar goed ook. Jerry 'Swamp Dogg' Williams is een groot songschrijver en is, volgens zijn Facebook-pagina, 'marked safe' in de branden in Los Angeles. Je moet houden van zijn stem en zijn manier van zingen. Dat is niet voor iedereen weg gelegd en dan komt iemand als Freddie North goed van pas. Swamp Dogg is hofleverancier van North en in geval van 'Did I Come Back Too Soon' heeft hij ook zijn eigen versie opgenomen. Ik heb dus vergelijkingsmateriaal. Tja, Freddie's versie is gewoon meer 'mainstream', maar zo heerlijk aanstellerig als Swamp Dogg kan niemand zingen en zoiets past toch wel bij een nummer als 'Did I Come Back Too Soon'. Het heeft 'Or Stay Away Too Long' in haakjes achter de titel. Wat is het geval? De hoofdpersoon komt thuis en vindt zijn vrouw in bed met een vreemdeling. In plaats dat hij zijn woede botviert op de man, keert hij zich naar zijn vrouw met deze vraag. Typisch Swamp Dogg-materiaal dus. De inclusie van Swamp Dogg maakt dat ik platen koop van Freddie North. Gezien deze niet de b-kant heeft geschreven sla ik deze maar over.

* Bobby Paris- Per-So-Nal-Ly (US, Tetragrammaton, 1968)
Ik meen in eerste instantie dat dit een bootleg moet zijn, maar het blijkt dan toch het origineel. Hoewel alles van Bobby Paris erg in trek is bij de Northern Soulies is het niet allemaal honderden euro's waard. De betaalde prijs en de staat van de plaat komt wel overeen met de vraagprijs her en der. 'Per-So-Nal-Ly' is een genadeloze stamper en dus enorm populair in de Northern Soul. 'Tragedy' op de keerzijde is meer een soort van 'beat ballad' maar ook niet van het sterkste soort. 'Per-So-Nal-Ly' blijft echter een knaller. Schuif de meubelen maar aan de kant!

* Freda Payne- Rock Me In The Cradle (UK, Invictus, 1970)
Dit is in Engeland de opvolger van 'Band Of Gold' en bereikt ook de Engelse hitparade. De single mag alleen mee in het pakket omdat het de Engelse persing is en ik de hit wellicht nog eens kan gebruiken voor 'Spirit Of The Seventies'. Verder doe ik over het algemeen niet zoveel met opnames van Freda Payne op het Invictus-label maar dat neemt niet weg dat 'Rock Me In The Cradle' een erg fijn nummer is.

* Greg Perry- Come Fly With Me (US, RCA, 1977)
Ik besluit deze aflevering met een fijne disco-kletser. Niet super essentieel maar wel erg leuk voor een aardige prijs. De zon gaat steeds uitbundiger schijnen en ik moet nu echt op de pedalen. Geen idee of dat nog een bericht gaat opleveren, anders doe ik vanavond het laatste deel van de partij van Mark.
.