Singles round-up: januari 10

Nog maar eentje om het af te leren? Of eigenlijk twee? Nee, ik heb het niet over de 'Singles round-up' maar over nieuwe platen. Afgelopen zondag zie ik bij Juno een plaat staan in de nieuwe releases maar die blijkt op dat moment uitverkocht te zijn. Vandaag een mailtje dat deze tijdelijk weer beschikbaar is en meteen eentje mee gepikt. Het is een dubbel-single, dus vandaar de verwarring met een of twee. We zijn halverwege de partij van Mark en ik wil nog kijken of ik een aflevering met de Discogs-platen kan doen. Dan rest volgende week alleen nog eentje met het hagelnieuwe vinyl en kan ik voor de rest nog wat 'leuke' dingen doen op Soul-xotica. Deze en de volgende bevatten elk acht singles. In deze eerste aflevering nemen we afscheid van de jaren tachtig en werk ik langzaam toe naar een climax met jaren zestig-singles. Hierbij de volgende acht.

* Milt Matthews- Stop That Train (US, H&L, 1978)
'All These Changes' is voor mij een 'instant' hit een paar jaar geleden, de tweede single van Milt in mijn collectie heeft enige tijd nodig om te groeien. Platen over deze vorm van openbaar vervoer zijn er veel maar bij Milt heb je echt het gevoel dat je aan boord bent van een stoomlocomotief. Er is veel aandacht besteed aan de achtergrondzang en overige geluiden want het stampt genadeloos voort over het spoor en dat gaat wellicht nooit stoppen. De zangeressen die de stoomfluit nadoen stelen voor mij de show. Een erg leuk plaatje! 'This Is My Song' heeft niets met Charlie Chaplin te maken. Hier horen we Milt in een ballade, maar nee... het is 'Train' dat het voor mij doet.

* Van McCoy- Where There's A Heartache (US, CGC, 1970)
Een promo van Van met een stereo- en mono-versie aan elke kant. Het nummer is van de hand van Bacharach en David en dat zit in ieder geval wel goed. Dan de Van McCoy-magie? Dat ontmoet hier de Bacharach en David-stijl en is een verrukkelijke combinatie. Geen idee wie de zanger is of is dat stiekem ome Van zélf? CGC is overigens een onderdeel van Crewe Records, genoemd naar Bob Crewe. Bob wordt ook genoemd als producent en orkestleider terwijl Hutch Davis de rol van arrangeur krijgt toegespeeld. Ik meen toch dat ik de zoete Van McCoy-violen kan herkennen?

* The Mirettes- First Love (US, Revue, 1968)
De b-kant maar de kant waarvoor ik het heb gereserveerd. Wellicht zit ik nog een beetje in de Van McCoy-tune maar ik hoor iets van Bacharach en David in 'First Love', maar geen spoor van deze mannen. Het is zeer fraaie midtempo crossover met een breed palet aan instrumenten en ik heb The Mirettes nog nooit zó soulvol horen zingen. 'The Whole New Thing' is de a-kant en dat is het meer stampende werk van The Mirettes hoewel ik altijd een zwak zal houden voor de dames, maar 'First Love' is nu eenmaal de meest interessante kant.

* Dorothy Moore- 1-2-3 (US, Malaco, 1978)
Opnieuw een stereo en mono versie aan elke kant. '1-2-3 (You And Me)' is de volledige titel. Het is een Southern ballade en dat is Dorothy wel toevertrouwd. Het klinkt gewoon erg goed en ik hoop dat ik deze plaat niet ga vergeten. Dergelijke ballades graven nog wel eens het onderspit in mijn verzameling.

* Cecil Parker- Really Really Love You (UK, EMI, 1980)
Het is bijna een jaar geleden dat ik ben gaan luisteren naar de show van een radiovriend op een ander Engels station. De weduwe van wijlen Ronnie Walker hangt daar iedere avond in de chatroom en Ronnie's werk wordt met de regelmaat van de klok gedraaid. Ik heb tot nu toe twee singles van Ronnie zélf, eentje als Ronnie Walker en eentje als Fletcher Walker III. En dan is er nog Cecil Parker. Parker doet 'gewoon' een nummer van Ronnie Walker, maar op zijn minst is daar een connectie. Ik heb 'Really Really Love You' al op de Amerikaanse TEC, maar deze Engelse kan ik niet laten liggen. De plaat zelf is altijd een feestje om te draaien!

* Patterson Twins- Jesus Is Coming (US, Kon-Kord, 1986)
En met de komst van de Here nemen we afscheid van de jaren tachtig. De tweeling heeft wat familie meegenomen voor deze opname want we horen een koor op de achtergrond. Qua stemmen is het geen eeneiige tweeling, maar ze passen prachtig bij elkaar. Muzikaal is het geen hoogvlieger, maar hee... we hebben het over gospel uit de jaren tachtig. Op de b-kant gaan we zelfs nog voor 'rocking gospel' maar daar is de begeleiding echt te minimaal voor. 'Jesus Is Coming' heeft echter genoeg soul om de plaat te redden!

* Billy Paul- I Trust You (UK, Philadelphia International, 1976)
Ik besluit deze 'Singles round-up' met een duo op het Philadelphia International-label. Voor wat Billy Paul betreft... ik ben nooit een echte fan geweest van 'Me And Mrs. Jones', maar zo nu en dan weet Mr. Paul me te verrassen. Dat is zeker het geval met 'I Trust You'. Geschreven door de heren Gamble en Huff heeft dit alle ingrediënten van de Phillysoul maar dan zonder het 'schreeuwerige' van Harold Melvin & The Blue Notes om maar wat te noemen.. Het heeft een ingebouwde klasse. De b-kant is funky en daar doe ik het al helemaal niet voor!

* Lou Rawls- Some Folks Never Learn (UK, Philadelphia International, 1977)
Tien jaar na 'Dead End Street' voelt Lou zich als een vis in het water bij Gamble en Huff. De opvolger van 'Some Folks' zal 'See You When I Git There' worden en dat is opnieuw een grote hit voor Rawls. 'Some Folks' heeft het nooit zo ver geschopt. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik Lou's stem niet zo goed trek, maar verder is er niets aan te merken op 'Some Folks' want het is gewoon een solide Gamble en Huff-compositie en productie. 'Early Morning Love' is daarentegen een ballade en daar vind ik Lou's stem beter passen. Ik vrees dat deze kant gaat winnen voor mij.