Eentje heb ik al bijna twee weken geleden besteld en betaald als die pas is uitgekomen. Toch krijg ik pas afgelopen zaterdag te horen dat de singles op de post zijn gegaan. Die kunnen er dan wel vóór vrijdag zijn? Niet dus! Februari kan eveneens een drukke maand worden want het volgende pakket van Mark is al onderweg, ik ga in het weekend voor de singles betalen. Dat laatste doe ik zodat ze in de overzichten mee tellen voor februari want in deze maand zit ik al op de 92 singles. Daarover ga ik me straks buigen. Deze laatste 'Singles round-up' van de maand moet in het teken staan van de 'nieuwe' singles maar dat zijn er slechts vier. Verder is vanmiddag een single binnengekomen die ik woensdag heb besteld. De plaat komt met vier extra singles als verpakkingsmateriaal. Twee daarvan zijn meteen in de Kliko gegaan, de andere twee wil ik wel even proberen. Dat brengt het vanavond tot zeven singles in de 'Singles round-up'. Ik begin met de nieuwe platen.
* Don Covay & The Jefferson Lemon Blues Band- If There's A Will There's A Way (Spanje, Rocafort, 1972, re: 2025)
Ik heb nog niet gekeken in de rest van de catalogus van Rocafort, maar deze twee kanten maken me al nieuwsgierig naar de rest. Niet dat ik de b-kant ga draaien of behandelen, maar de twee kanten hebben weinig met elkaar van doen buiten dat het 'exclusieve' tracks zijn op een vinylsingle. Don Covay werkt al vanaf de vroege jaren zeventig met The Jefferson Lemon Blues Band, maar de band krijgt niet altijd evenveel credit op de platen van Covay. Deze tracht, samen met enkele andere Amerikaanse artiesten, in de jaren zeventig een nieuwe richting te geven aan de blues. In het geval van Covay resulteert dit in platen die jaren later goed in de smaak zullen vallen bij de soulliefhebbers. 'If There's A Will' wordt in 1972 op de band gezet maar zal nooit officieel verschijnen. Covay heeft in 1977 een 'lost album' dat pas jaren later uitkomt op cd en dan is 'If There's A Will' een bonustrack. Het nummer begint nog vrij bluesy maar als het halverwege is, is de Blues Band goed op dreef en verlaat ook Covay de geijkte paden. Met andere woorden: Pas in het tweede gedeelte van het nummer wordt het voor mij een feestje en laat dat nu net de minuut zijn die in de 'soundfile' zit. Als geheel moet die nog een beetje groeien bij mij maar daar heb ik alle vertrouwen in. Op de b-kant staat het jazzy 'Baby Batter' van Harvey Mandel uit 1971 maar daar doe ik het niet voor.
* Alicia Myers- I Want To Thank You (UK, South Street Soul, 1981, re: 2025)
Als volgende een label met een flinke reputatie in de Modern Soul. Met de twee tracks op deze single zijn de liefhebbers gerust gesteld. Hoewel ze niet te boek staat als een gospelzangeres dankt ze op de a-kant de man in de hemel. Op de b-kant staat een andere track van haar solodebuut 'Alicia' uit 1981: 'Don't Stop What You're Doing' en dat klinkt ook erg prettig. Hoewel het niet een naam is die bij de massa bekend is, kun je haar allerminst obscuur noemen. Ze brengt haar platen in de jaren tachtig uit bij MCA. Schrijver en producent is Kevin McCord en ik heb een latere single van deze man. Als de a-kant een gewoon liefdesliedje was geweest, had het nog altijd steengoed geweest met ingebouwde klasse. Toch denk ik dat ik de single vooral heb aangeschaft vanwege de gospelreferentie.
* The Preacher- Always There (UK, Echo Edits, 2025)
Is het niet bijna tijd voor een nieuwe van Si Cheeba? Dat heb ik de afgelopen weken dikwijls gedacht. Vanmiddag kondigt Juno de 'pre-order' aan van 'Cuban Kicks', de nieuwste van Cheeba. Deze verschijnt echter pas begin maart. 'Pre-orders' werken momenteel niet lekker, Paypal weigert om een vreemde reden om de betaling uit te voeren als de release daar is. Ik kan dus net zo goed de datum in mijn agenda zetten en de plaat dan bestellen. Nu eerst de tweede 'edit' van The Preacher. Ik heb vorige week geleerd dat 'Always There' helemaal geen 'original' is van Incognito, iets dat ik dertig jaar heb geloofd. Nee, het nummer dateert van 1975 en is aanvankelijk een jazzy instrumental. Het is pas in de loop der jaren dat het een tekst krijgt. En dan heb ik het niet over de gospelgroepen die het gebruiken. Deze 'Always There' komt ergens uit de jaren tachtig en klinkt niet overal in de maat of loepzuiver, maar dat maakt het juist weer interessant. De b-kant heet 'The Blessing' en is wellicht minder geschikt voor de radio of de dansvloer, maar het heeft wel mijn interesse. Ik weet dat Greg een liefhebber is van David Axelrod en gok even dat het in deze hoek zit. Ik krijg een 'duimpje' van Greg maar hij geeft geen antwoord. Naar het schijnt is het een anderhalve minuut van een zeer onbekende gospelplaat welke hij heeft uitgesponnen tot vier minuten. De groove is té moeilijk maar vormt een aparte combinatie met groots orkest en sfeervolle zangeressen. Wederom een curieus plaatje van The Preacher.
* Bronze, Silver & Brass- Renard's Groove (Finland, Timmion, 2025)
Doorgaans heb ik niet zoveel op met instrumentale funk, maar dit is een opname op het Finse Timmion-label en geproduceerd door Cold Diamond & Mink. Dat betekent eveneens dat de gelimiteerde single niet verschrikkelijk duur is en dus schaf ik 'TR767' ook maar aan. 'Renard's Groove' is de topkant van deze single en ik zit in mijn stoel te dansen als ik de 'soundfile' hoor op de site van Juno. Omdat ik Alicia Myers en Don Covay reeds in het winkelmandje heb, besluit ik deze toe te voegen. Het is niet heel erg essentieel maar wel lekker op zijn tijd.
* Bessie Banks- Go Now (UK, Soul City, 1964, re: 1968)
Dan is het afgelopen zondagavond. Ik doe 'The Vinyl Countdown' en draai 'Into The Night' van Anita. Dan heb ik het over Anita Heilker. Op de achterkant van het hoesje staat de advertentie voor de elpee en daarop zie ik 'Go Now'. Even nakijken en, juist, het is het Bessie Banks-nummer dat populair is geworden door The Moody Blues. Ik help mijn collega aan een 'Hats Off' op maandagavond en hoor Bessie's uitvoering ook een paar maal. Ik heb nooit echt iets gevoeld bij het nummer maar opeens slaat de vonk over. Ik kijk op Discogs en zie deze in Geesteren staan. De Engelse Soul City-uitgave uit 1968. Bessie heeft al een Week Spot gehad maar ik heb op het punt gestaan om deze in te wisselen voor Little Esther. Hij mag hoe dan ook morgenavond in de show want dit is 'deep' en rauw genoeg voor de show.
* Clyde McPhatter- Raining In My Heart (NL, Mercury, 1976)
Het is een originele manier om de platen in te pakken, ook al betwijfel ik of ze écht voor stevigheid zorgen. Bessie is verpakt met vier singles ter ondersteuning. Mike Vincent en Los Machucambos zijn al afgevoerd. Ik ben wel nieuwsgierig naar Clyde en tja... die andere... ? Clyde blijkt een maxisingle te zijn met drie opnames uit de vroege jaren zestig. Het vinyl is lawaaierig en dat verklaart ook waarom het verpakkingsmateriaal is. Op de andere kant staan 'One More Chance' en 'The Clock' en hoewel het vroege jaren zestig is, is het té lieflijk voor datgene dat ik in gedachten heb voor morgen. Ik gun de single een plekje in de Blauwe Bak, ook al wacht deze met smart op een upgrade.
* Hans Der Sachse- Striptease Paula (Duitsland, blanco label, 1968, re: ??)
De plaat is in 1968 voor het eerst uitgebracht als Hans Der Sachse, dat een pseudoniem moet zijn voor Peter Günter. Echter, de Youtube-video laat Hans/Peter horen met accordeon, waar hij gebruik maakt van een akoestische gitaar op deze met het witte label. 'Striptease Paula' is vaker bezongen tot zover ik kan nagaan. Het is verboden om de single in een jukebox te stoppen of in het openbaar af te spelen omdat het enkel voor volwassenen is. Ik heb mezelf vanmiddag door drie minuten geworsteld van het epos en hoewel enkele lichaamsdelen zonder blikken of blozen worden genoemd, kan ik weinig aanstootgevends vinden in de plaat. Hij is zelfs niet eens zo heel leuk. Op de b-kant gaat de stem door ondersteund door een eenvoudig slagje op de gitaar. Nee, op papier is het leuk, maar het gaat wel de Gele Bak in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten