De korte vakantie zit er weer op en ik ga weer aan de bak met Soul-xotica. Ik heb aanvankelijk wilde plannen voor vandaag en zou daarvoor een extra bericht kunnen gebruiken. Jullie raden het al: Het is niet door gegaan. Om iets heel lulligs waardoor ik opeens de verleiding voel om weer een oude bekende in mijn leven toe te laten. Meer daarover later deze week. Het is zaterdag al uitzonderlijk fraai weer maar na de postronde verlang ik toch wel naar huis. Het is dan ietsje later op de middag en opeens wordt het weer kouder om de oren. Ik heb dan al gezien dat het vandaag tien graden zal worden en slechts windkracht twee uit het zuiden. Ideaal voor het plannetje dat ik heb. Omdat het zondagmiddag ook fraai is met zeven graden en een zonnetje neem ik een voorproefje. Achteraf gezien is dit al het recreatieve fietsen van dit weekend geweest. Op zichzelf niet zo'n spannend rondje maar omdat ik een paar berichten over heb, wil ik het wel even noemen. Het is tevens de eerste échte fietstocht van 2024 en ik hoop dat er nog velen gaan volgen!
De wind is zuidoostelijk. Om de heenweg tegenwind te hebben zal ik dan richting Ruinen moeten. Dat doe ik echter niet. Ik fiets binnendoor naar Dwingeloo en heb plannen om richting Lhee te gaan. Ik stap even naar binnen bij de Albert Heijn in Dwingeloo maar ik heb eigenlijk helemaal geen dringende boodschappen. Ik koop maar een pak koeken voor een klein hapje onderweg. Dan vervolg ik mijn weg langs de bosrand naar Lhee. 'Dit keer even niet', is een terugkerende zin tijdens deze fietstocht. Dit keer even niet over Lhee. Ik ga rechtsaf het bos in. Dit keer ook even niet over Kraloo en Ruinen. Ik meen dat ik op het pad naar de Anserdennen ben als ik me realiseer dat dit de weg is naar Kraloo. Ach, vooruit dan maar. Het bochtje om wordt zo toch nog ietsje langer dan gedacht. In Kraloo ga ik over het Commissaris Cramerpad en vervolgens rechtsaf naar het buurtschap Anholt. Bij de Waterleuzen zie ik een bankje staan en breek het pak koekjes aan. Ze gaan niet allemaal op want inmiddels gaan de straatlampen aan en wil ik wel weer op huis aan. Drie koekjes en een sigaar verder gaan we op naar Ruinen. Ik sla Engeland ditmaal even over en wellicht is dit een verstandig besluit geweest. Vanaf de andere kant staan waarschuwingsborden dat de weg is gestremd. Via Ansen ga ik weer terug naar Uffelte. Ik ben ongeveer drie uren onderweg geweest en qua kilometers zal het vast niet boven de dertig uit komen. Morgen gaan we echter weer op de fiets naar Beilen! Of... dat was de bedoeling. Ik zou de 'nieuwe' mp3-speler weer voor het eerst sinds september gaan gebruiken maar als ik bijna klaar ben om weg te gaan, blijkt deze kaduuk te zijn. Een groot drama? Op dat moment wel even want ik kom het huis verder niet meer uit. Zeker niet nadat ik een beetje impulsief iets heb gekocht dat ik al langer wéér wilde hebben, maar dat vanmiddag echt wel impulsief gebeurde. Wat het is? Dat hou ik nog even geheim!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten