Nu we weer terug zijn op het gebied van de soul kan ik wellicht een kleine update geven? Ik heb afgelopen weekend negen singles afgerekend bij Chris welke onderweg zijn naar Uffelte. Omdat ik in zijn geval altijd invoerkosten moet betalen, verwacht ik dat deze nog wel even onderweg zijn. Daarover gesproken: Ik heb vorige week nog invoerkosten betaald over platen die dus elk moment kunnen arriveren. Ook vraag ik Chris of hij opnieuw een exemplaar heeft gevonden van The Herbs, de plaat die ik in juli van hem heb gekocht en die hij naar Mark zou sturen. De plaat hoeft slechts honderd kilometer af te leggen op het Britse land maar is nooit gearriveerd. Het is ook voor Chris 'een eerste keer' in tientallen jaren dat hij zijn platenhandel heeft en dus hoef ik ditmaal niets te betalen. Tien singles in totaal dus waaronder één 'dubbele'. Het is een single op een gewild Engels platenlabel welke ik al in de Amerikaanse uitdossing heb. Verder heb ik vanavond de eerste 'pre-order' van 2024 geplaatst bij Izipho Soul maar het duurt nog een paar weken voordat deze wordt geperst. Volgens de persinfo van de Soul Junction-release uit februari 2018 is The Nu-Rons, het onderwerp van vanavond, dan nog altijd actief. Ik ben gisteren op de website geweest en deze is erg leeg. De mannen moeten inmiddels wellicht ook de leeftijd hebben gehaald dat ze het iets rustiger aan moeten doen, maar officieel zou de groep nog altijd bestaan. Het is echter de klassieke opname 'All My Life' uit 1972 dat deze week de Week Spot mag zijn.
Dat brengt me ook op een andere 'pre-order' uit. Ik heb hem inmiddels verwijderd uit de lijst, maar ik denk dat het in mei of juni is geweest. Dan kondigt Cannonball Soul een release aan van The Nu-Rons. Ik weet nu alleen niet meer te achterhalen welke titel het is geweest en wanneer de opname is gemaakt. Feit is dat een paar maanden duidelijk wordt dat de release moet worden geschrapt. Ik mis dat nieuws aanvankelijk en vraag in september naar een eventuele releasedatum. Ter vervanging ontvang ik de plaat van Carolynn Porter, overigens uit dezelfde studio waar The Nu-Rons ook dikwijls actief zijn. The Nu-Rons is een familiegroep bestaande uit twee sets van broers welke neven zijn van elkaar. Daryl Howard en Raymond Gibson vormen één stel broers. Hun moeder geeft Daryl de achternaam van de vader en Raymond haar eigen achternaam. Otho en Charles Bateman zijn hun neven. De mannen beginnen als The Gospel 5 met als vijfde lid de broer van Howard en Gibson. Rudolph heeft net als Raymond de meisjesnaam van moeder als de achternaam gekregen. Charles Bateman en Daryl Howard werken daarnaast voor een groep genaamd The Devotions en als Rudolph de muziekbusiness noodgedwongen moet verlaten, gaat het kwartet verder als reguliere rhythm & blues-groep. De band valt op door haar energieke live-shows met veel ruimte voor dans. Het neemt inspiratie uit de neuronen en zo gaat de nieuwe band The Nu-Rons heten.
De groep treedt veelvuldig op in de omgeving van New Jersey en Philadelphia en komt via hun agent, een populaire lokale radio-dj, in contact met Manny Campbell die de band uitnodigt in zijn studio in Chester. Het is dan 1970 en The Nu-Rons werkt aan een aantal nummers waaronder 'I'm A Loner'. Dat zal in 1972 eventueel als single uitkomen op het eigen Nuron-label. 'All My Life' wordt in 1972 op de band gezet in de Sigma Studio in Philadelphia met de hulp van Thom Bell en de muzikanten van MFSB. 'All My Life' is dan echter de b-kant hoewel het nummer lokaal populairder wordt dan 'I'm A Loner'. In de nadagen van de Northern Soul komt de single naar Engeland en daar gaat het een eigen leven leiden. In zowel de Northern als de Crossover Soul staat de single heel hoog aangeschreven en een origineel is nu praktisch onbetaalbaar geworden.
The Nu-Rons neemt vervolgens in 1975 een aantal nummers op waaronder 'Disco Hustle'. Dat zal de tweede single worden van de groep en onder de naam The Nu'Rons & Co. Dat nummer zit nog altijd in de lift en staat op de keerzijde van de Soul Junction-uitgave. The Nu-Rons maakt in de nieuwe eeuw een cd met hun oude krakers in combinatie met nieuwe opnames. Anno 2018 is Raymond Gibson ons ontvallen maar de overige drie leden zijn nog immer actief. Of, beter gezegd, ze waren tot voor kort actief, afgaand op de 'dode' website. Tegenwoordig zijn de mannen druk met het dwars liggen bij het verlenen van licenties voor gelimiteerde vinyloplagen zoals vorig jaar bij Cannonball.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten