Een kleine verandering van plannen. Na de 'Singles round-up' van gisteren heb ik het plan om te schrijven over Barbara Dickson in het kader van de 'Honderd achteruit'. Dat is uitgesteld naar vanavond. Dan zie ik vanmiddag dat de platen van Chris zijn gearriveerd. Nadat ik altijd invoerkosten heb moeten betalen over zijn pakketten hebben we nu de oplossing gevonden: 10 singles met een gezamenlijke waarde van 10 pond. In werkelijkheid ligt de waarde wel even ietsje hoger, maar ach...? De Week Spot wil ik even uitstellen tot morgen want ik twijfel nog even wat ik ga doen komende zaterdag. Ik heb de afgelopen weken al gedreigd om nog een show te doen met heruitgaven uit 2023 en ik denk dat dit komende zaterdag (de laatste van de maand) wel eens kan gaan gebeuren. En dus moet ik de lijst van heruitgaven door om een Week Spot te vinden. Of wellicht toch de heruitgave die vanmiddag is gearriveerd? Overigens ben ik na de 'Singles round-up' lekker uit wandelen geweest en als ik thuis kom, zie ik dat de UPS net aan de deur is geweest. Koffer met single ligt al bij het afhaalpunt, alleen wil de app niet mee werken en bied ik aan om vanmiddag terug te komen. Dan weigert de app weer dienst maar nu heb ik het wel mee gekregen. Ik deel de tien singles van Chris door tweeën en hierbij krijgen jullie dan het eerste deel.
* Gene Chandler- Nothing Can Stop Me (UK, Soul City, 1965, re: 1968)
En ik begin meteen met een oude bekende. Ik heb de originele Amerikaanse Constellation al vele jaren geleden gekocht en deze behoeft op zichzelf ook nog geen upgrade.Waarom heb ik hem dan opnieuw aangeschaft? Welnu, ik heb al jaren de wens om eens een Engelse Soul City-plaat in de bakken te krijgen en Chris is niet bijzonder duur met deze single. Qua staat is het ook de 'minste' hoewel het nog altijd een stevige VG moet zijn. Soul City is het platenlabel van soulconnaisseur Dave Godin, eigenaar van de gelijknamige platenzaak en 'uitvinder' van de termen Northern Soul en Deep Soul. Het platenlabel is zijn eerste poging om platen op onafhankelijke platenlabels een kans te geven in Engeland en ook brengt hij een paar persoonlijke favorieten uit. Het uitstekende 'Nothing Can Stop Me' is daar een voorbeeld van. Helaas gaat het label al een jaar later over de kop en zet Godin zijn werk voort bij Mojo en Contempo. Oh, wat hou ik toch zielsveel van deze plaat. Meer kan ik er niet over zeggen...
* Judy Clay- Saving All For You (Jamaica, Atlantic, 1970)
Barbados of Jamaica? Het blijkt toch Jamaica te zijn. Ook goed! Het heeft voor het intro de bekende fluittoon welke je vaker hoort bij Jamaicaanse persingen. Dit is de b-kant van 'Greatest Love' en heeft een beetje een Caribische vibe als het aan komt op de blazers. 'Greatest Love' is een pure ballade en wellicht ook de reden voor een Jamaicaanse release. Dit is het betere schuifelwerk. De productie is heel erg Muscle Shoals en Aretha Franklin met dat verschil dat ik Judy een veel mooiere stem vind hebben voor dit genre. Ze klink net iets rauwer en doorleefd dan de Franklins. Ik reken het tot de 'double-siders'.
* Mitty Collier- I Had A Talk With My Man (UK, Chess, 1964, re: 1968)
Ofwel... de EP 'Your Chess Requests'. Deze wordt voor een erg fraaie prijs aangeboden maar uiteindelijk heb ik drie van de vier al. Het is één van de laatste EP's want in mei 1968 besluit de Engelse hitparade geen EP's meer op te nemen in de lijst waardoor de lucratieve handel verdwijnt. Op deze EP staan drie enorme favorieten op het Chess-label. De a-kant geeft ons 'The Entertainer' van Tony Clarke en 'Rescue Me' van Fontella Bass. De andere kant 'Summertime' van Billy Stewart en tot slot het nummer van Mitty Collier. 'Summertime' oogt lang dus het zou mooi zijn als dit de elpee-versie is maar denk het van niet. Nee, helaas de single-versie maar met de storm rond het huis smaakt deze ook prima. Of toch? Er zit een instrumentale brug in deze versie! Het is dus de elpee-versie zonder het intro. Hebben we het net over rauw en doorleefd gehad en dan krijg je Mitty Collier. Daar verbleekt alles bij. Wat... een... stem!
* Inez Foxx- You Hurt Me For The Last Time (UK, Stax, 1972)
Deze moet ik gokken omdat er geen soundfile bij zit maar Inez heeft me nog nooit teleurgesteld. Dat doet ze evenmin met dit nummer. Een stevige upbeat Stax-opname en een stem die uit duizenden herkent. Geen spoor van Charlie op deze plaat en dat is helemaal niet erg. Het is een feestje!
* The Herbs- Put A Hurtin' On My Heart (US, Smoke, 1969)
Daar is-ie dan toch nog! Het is de laatste zaterdag van juli. Ik ben in Steenwijk aan het werk geweest waar op dat moment het Stonehenge-festival plaats heeft. Onderweg naar huis ben ik de brute deathmetal-klanken alweer kwijtgeraakt en ben meteen in extase als Chris deze single promoot op Facebook. Ik hoef niet lang na te denken. Nu biedt hij gratis verzending aan binnen Engeland en dus stel ik hem voor de plaat gratis naar Mark te sturen zodat het in een volgend pakket kan gaan. Zo gezegd, zo gedaan, alleen is de plaat zoek geraakt tussen de postkantoren van Chris en Mark. Chris blijkt nog eentje te hebben liggen en dat is dus deze! Een prachtig staaltje crossover-soul uit 1969 met een kwaliteit die je zelden hoort onder de vijfhonderd pond. Het hele kleine beetje 'distortion' in het refrein kan me niet boeien. Er blijft nog voldoende over! Chris vroeg 25 pond voor zijn exemplaar maar ik heb de plaat voor veel hoger op Discogs gezien. Deze 'vervanger' hoef ik uiteraard niet te betalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten