Singles round-up: januari 5

Na een afwezigheid van ruim een maand heb ik net weer voor het eerst 'The Spirit Of The 70's' gedaan op de radio. Vanavond met de hits in Engeland uit januari 1977. Ik ga de show straks plaatsen op mijn eigen Mixcloud, gezien de Wolfman Radio-Mixcloud pagina een 'downgrade' heeft gehad en we deze langzaam laten inslapen. Enkele collega's zijn overgestapt naar een vrij obscure pagina waar ik niet al teveel vertrouwen in heb en dus ben ik mijn eigen Mixcloud-kanaaltje begonnen. In 2016 en 2020 publiceer ik op donderdag het 'Week Spot Kwartet' maar ik denk dat dit in 2024 wel eens vrijdag of zaterdag kan worden. Ik vervolg nu in ieder geval de 'Singles round-up' want ik wil de aanwinsten morgenavond draaien in 'Do The 45'. Als ik daarmee klaar ben, draai ik nog een aantal platen uit de collectie die ik mee had naar Watford en ik denk dat ik dit weekend op Soul-xotica ook nog wel even terug ga naar dat vreemde maar legendarische weekend. Nu de laatste acht singles uit de partij van Mark.

* Rufus- Brand New Day (US, Epic, 1970)
Chaka Khan heeft doorgaans niet zo mijn interesse als het komt tot de Blauwe Bak en ook bij Rufus bewaar ik afstand. Toch zit er reeds een vroege Rufus-single in de koffers: 'I Finally Found You' is een prachtige ballade op een b-kantje uit 1973. Nu heb ik dan de kans om de 'dj-copy' van de eerste Rufus-single in de wacht te slepen. Al Kooper tekent voor de compositie en het nummer maakt blijktbaar onderdeel uit van de soundtrack van de film 'The Landlord'. Sandy Linzer tekent voor de arrangementen en productie van beide kanten. Chaka doet mee op de achtergrond. Muzikaal is het solide Amerikaanse hippie-rock maar toch wel passend bij recente soulvolle rock-aanwinsten. De b-kant heet 'Read All About It' en dat is meer psychedelische rock met opnieuw Chaka in een bijrol. Het is niet onaardig op zichzelf maar ook niet heel geschikt voor de Blauwe Bak. Het gospelachtige refreintje in 'Brand New Day' redt de plaat in dat geval.

* Seven feat. Omar- Wish of A Fool (UK, Soul Togetherness, 2009)
'Seven is from Switzerland not Sweden', staat onderaan op het label. Geen idee wie ooit de vergissing heeft gemaakt maar dank aan Expansion om het voor eens en altijd duidelijk te maken. Omar is overigens een Engelsman. Omar Lye-Fook is zijn echte naam en hij heeft sinds de jaren negentig een karrenvracht aan platen afgeleverd. Seven is het pseudoniem van Jan Dettwyler uit, inderdaad, Zwitserland. 'Wish Of A Fool' is het soort plaat waarvan ik me afvraag hoe ik bijna vijftien jaar zonder heb kunnen leven. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het nummer me niet was opgevallen in 2009 want daarvoor zat ik té diep in de jaren zestig en zeventig op dat moment. Het nummer is echter helemaal klaar voor re-activatie en daar gaan we morgenavond eens mee beginnen. Op de keerzijde staat 'I Know' en dat is Jan Dettwyler in zijn eentje. Ook dat is een erg aantrekkelijk nummer met een fraaie productie. Ik denk dat ik van een 'double-sider' mag spreken.

* Ann Sexton- I Want To Be Loved (US, Monument, 1976)
De dame die ons in 1972 'You've Been Gone Too Long' heeft gegeven, maar die verder ook uitstekende platen heeft uitgebracht op het Seventy-Seven-label. In 1976 maakt ze een switch naar Monument en 'I Want To Be Loved' is de b-kant van een single. Het is een prachtige ballade. Een schril contrast met de a-kant. Met 'Sugar Daddy' tracht ze wel heel krampachtig om haar 'You've Been Gone Too Long'-geluid in de disco te passen. Het is niet heel slecht maar qua upbeat werk heeft ze spannendere dingen gedaan.

* Dee Dee Sharp- Baby I Love You (US, Atco, 1967)
'This Love Won't Run Out' is een paar jaar geleden een 'groeibriljant' in mijn verzameling. Nu is daar 'Baby I Love You' uit hetzelfde jaar. Officieel gezien de b-kant van de single. Het is wellicht één van de eerste composities van Gamble en Huff samen en dat levert een heerlijk swingend upbeat nummer op met duidelijk de hand van Leon Huff voor wat betreft het arrangement. In tegenstelling tot 'This Love Won't Run Out' hoeft deze niet te groeien, dit is gewoon liefde op het eerste gehoor. De a-kant is overigens ook van het duo en heet 'What Am I Gonna Do'. Het styreen is een beetje beschadigd aan deze kant, maar toch is dit een atmosferische midtempo in de 'This Love Won't Run Out'-traditie en zelfs psychedelisch bij vlagen. En dan heb ik het niet over de 'distortion' in de dynamische stukken.

* The Swordsmen- Here I Am (US, RCA, 1969)
Er is ooit een tijd.... lang geleden... Ik denk dat het eind 2019 moet zijn begonnen. Tot die tijd verzamel ik een aantal platen bij Mark, maak het gewenste bedrag over en begin weer bij nul. Ik denk dat het de eerste bijdrage is om Wolfman Radio in de lucht te houden en direct daarna de paniek van een virus.Vanaf dat moment wacht een héle grote partij singles bij Mark en verrast hij me iedere keer met een selectie hieruit. The Swordsmen heb ik eind 2019 gereserveerd en is al die tijd blijven liggen. Ik heb vorig jaar nog eens geïnformeerd of hij de plaat nog heeft. Ik heb in 2019 pas 'O My Soul' van de groep gekocht en deze klinkt ook wel interessant. Hoewel de stemmen fraai bij elkaar passen, hebben ze beide een zekere rauwheid welke maakt dat de soul ervan af druipt. Qua productie is de groep er fors op vooruit gegaan ten opzichte van 'O My Soul'. 'Gimme Some' klinkt iets meer gelikter maar is ook zeker niet beroerd. En weer de twee zangers die elkaar lijken uit te dagen.

* Talk Of The Town- If We Got The Will (US, TSOP, 1975)
En we zijn weer terug bij Gamble & Huff. Ditmaal in hun rol als producenten hoewel Leon Huff ook een credit krijgt in de composities. 'If We Got The Will' is het ultieme Phillysound-geluid. Huff bespeelt de elektrische piano en qua productie is het iets uitbundiger dan menig Philadelphia International-productie. Op de keerzijde staat 'I Apologize' en dat beduidend rustiger van aard maar klinkt ook niet onaardig. Hier wil ik best aan wennen.

* Emanuel Taylor- Remember Me Always (US, Bernard, 1976)
Opnieuw een b-kant als de reden van aanschaf. Taylor is afkomstig uit Detroit en is in zijn latere leven een gospelzanger totdat hij ons in maart 2016 ontvalt. 'Remember Me Always' heeft een prettige 'hook'. 'You're The One For Me' op de a-kant is niet slecht maar het het ontbeert de smoel die 'Remember' heeft.

* Ujima- Still Hooked On You (UK, Chelsea, 1976)
En we blijven op de b-kant en we gaan even tien jaar terug in de tijd. In maart is het tien jaar geleden dat ik 'I'm Not Ready' van Ujima aanschaf op vinyl. De heruitgave uit de 'Modern Soul'-serie van Outta Sight wel te verstaan want ik heb niet het geld voor een origineel. Wat je ziet bij Ann Sexton gebeurt ook bij Ujima: Eén plaat welke onbetaalbaar is en de rest gaat voor vriendelijke prijsjes. Zo ook deze Ujima-single uit 1976. 'Still Hooked On You' is een mooie dramatische ballade met een prachtig groots arrangement. De a-kant heet 'Keep On Rolling (Disco Train)' en je raadt het al... 'in your face'-disco. En buiten enkele fraaie overweggeluiden wordt het echt niet spannender.