Volgende week rond deze tijd zal de Blauwe Bak Top 100 over 2014 bekend zijn bij mij. Ik denk dat ik hem zondagavond na mijn uitzending ga samenstellen. Morgen krijgen jullie nog één 'Classic Week Spot' en gedurende december ga ik proberen om een Week Spot uit te kiezen uit de top twintig van de betreffende week. Het gaat een lastige Top 100 worden. Ik ben in een jaar tijd een flink eind de 'crossover' ingeschoven en ik heb soms de neiging om dit teveel voorrang te geven op de Northern Soul-stampers. De Top 100 moet daarentegen een evenwichtig geheel worden, dus dan toch maar een paar pijnlijke concessies doen tegenover mijn geliefde 'crossover'-platen. Vandaag de eerste Raddraaier uit de Blauwe Bak van deze serie Raddraaien, wederom eentje uit de reserve-bakken. Alleen hoef ik ditmaal niet uit te leggen wat de single daar doet, want 'Can't Give You Anything' van The Stylistics is niet essentieel, maar wel ontzettend leuk als 'bijgerecht'. Deze vroege disco-klassieker uit 1975 mag vandaag in de schijnwerpers.
Ik wacht woensdag af voordat ik mijn zaak tegen de 'verkoper' van de Carolyn Leacock-plaat ga starten en ik koester nog steeds de hoop dat hij hem pas afgelopen week heeft verstuurd en hij morgen binnenkomt. Ik vermoed echter dat hij de single 'onderhands' heeft verkocht en mij aan het lijntje houdt. Vandaag is in Rotterdam een single op de post gegaan welke ik vrijdag heb gekocht via Discogs, die kan al snel binnen zijn! Verder heb ik zaterdag een plaatje gekocht van een Italiaanse maat en hij beloofde me de plaat vandaag te verzenden. Ik hoop dat hij zijn woord houdt. Deze twee kunnen dan nog meegaan voor de Top 100, daarin zullen we The Stylistics niet tegenkomen. Ik heb in april wel een single gekocht van The Stylistics, maar die heeft me nooit kunnen bekoren. Deze specifieke 'Can't Give You Anything' koop ik in oktober 2011 in de kringloopwinkel in Meppel ter vervanging van mijn kromgetrokken exemplaar.
The Stylistics komt in 1968 voort uit een fusie van twee zanggroepen uit Philadelphia: The Percussions en The Monarchs. In 1970 schrijft hun roadie Marty Bryant 'You're A Big Girl Now' met Robert Douglas, een van de muzikanten uit de begeleidingsband van The Stylistics: Slim & The Boys. Producer Bill Perry spendeert vierhonderd dollar aan de opname van het nummer. In de wereld van de plaatopnames is dat een scheet en drie knikkers. De plaat verschijnt aanvankelijk via het regionale Sebring-label, maar wordt al snel opgepikt door het grotere Avco. In de eerste maanden van 1971 klimt het nummer naar een zevende plek in de R&B-Billboard. Het lijkt Avco een goed idee om de groep te koppelen aan Thom Bell. Bell heeft in de jaren ervoor gewerkt met The Delfonics, maar is aanvankelijk niet enthousiast over The Stylistics. Hij koestert echter een fascinatie voor de hoge tenor en falsetto van Russell Thompkins Jr. Hij weet Avco te bewegen om volledige productionele vrijheid te krijgen en zet de rest van de groep in dienst van Thompkins Jr. In de praktijk komt het er op neer dat alleen hij als zanger is te horen. 'You Make Me Feel Brand New' is een uitzondering, daar deelt Thompkins de microfoon met Airron Love. 'Stop Look And Listen' is in 1971 de eerste compositie van Bell en Linda Creed dat een rij van twaalf opeenvolgende top tien-hits zal opleveren. Top tien in de R&B-lijsten, hoewel de groep als een van de weinige soul-groepen erin zal slagen ook door te breken op de 'easy listening'-lijsten.
'You Make Me Feel Brand New' is in de vroege zomer van 1974 de grootste Amerikaanse hit. Het bereikt een tweede plek en gaat de boeken in als een van de vijf 'gouden platen' in Amerika. Kort daarna is de koek op voor de groep in Amerika. Thom Bell zegt de samenwerking op en net als bij The Delfonics is The Stylistics meer een instrument van Bell geworden. De groep vindt onderdak bij Hugo & Luigi en gaat samenwerken met Van McCoy. 'Let's Put It All Together' begint hoopvol en met 'Heavy Fallin' Out' brokkelt het succes af voor The Stylistics. Dan blijkt hun muziek aan de overkant van de grote plas in opkomst te zijn. Met name in Engeland heeft The Stylistics veel succes, maar Europa blaast eveneens een partijtje mee. Er zijn maar weinig Amerikaanse groepen die kunnen bogen op twee 'greatest hits'-elpees die elk op nummer 1 hebben gestaan in de Engelse album-lijsten. The Stylistics is daar eentje van. Ik weet dat ook nog goed uit mijn tijd in Mossley, we hadden doorlopend een voorraad van vijf compilaties van The Stylistics. Zelfs met een plakbandje om de hoes en 'twee-voor-de-prijs-van-een' raakten we ze aan de straatstenen nog niet kwijt, maar dat terzijde.
In Amerika behoort de muziek van The Stylistics tot de 'gouwe ouwen' als de groep in 1975 haar grootste Europese hit scoort met 'Can't Give You Anything'. Het is niet zomaar een disco-stamper, het is het prachtige arrangement van Van McCoy dat het nummer dat stukje extra geeft. Met de overgang van Avco naar H&L Records in 1976 begint ook het succes in Europa te stotteren. De groep neemt, volgens haar eigen mening, matig repertoire op en heel soms zit er een klein succesje in. Russell Thompkins Jr. schrijft jaren later eens: ,,We begonnen ons te realiseren dat ons groepsgeluid een houdbaarheidsdatum had gekregen en dat we niet in staat waren om tegen het disco-geweld op te boksen". Na '7000 Dollars And You' is in 1977 in Engeland het succes voorbij. Acht jaar later zal de groep nog één klein hitje hebben.
Tot 1980 is de bezetting van The Stylistics aardig stabiel. De heren James Dunn en James Smith zijn de eerste die het schip verlaten. The Stylistics gaat in 1980 wel weer samenwerken met Thom Bell, maar het succes blijft iets uit een ver verleden. Hoewel Thompkins Jr. veelal het geluid heeft bepaald, stapt deze in 2000 uit The Stylistics. De groep is nog immer actief en Airron Love en Herb Murrell zijn de enige twee oorspronkelijke leden. 'Can't Give You Anything' is een paar jaar geleden nog een grote hit geweest in Japan dankzij een reclamespot. Vijf jaar geleden heeft de groep haar opwachting gemaakt op de Britse televisie in het programma 'Friday Night With Jonathan Ross', maar sindsdien is het stil rond de groep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten