Hupsakee! We gooien meteen de volgende Raddraaier er achter aan. Dan zit ik weer op schema en publiceer ik morgen het 1700e bericht. Als alles goed gaat (en wie durft dat na bijna vijf jaar in twijfel te trekken?), komt 1750 dus vlak voor oud en nieuw en is 2015 in alle opzichten een feest-jaar. Eerst in maart de vijfde verjaardag en vervolgens in de zomer het 2000e bericht. Maar dat is wel weer even genoeg toekomstmuziek voor vandaag. De tweede Raddraaier komt uit de jaren tachtig-bak. Niet de meest eenvoudige opgave, want er is nagenoeg geen informatie te vinden over de artiest. Toch heeft de plaat ergens toe geleid in mijn platen verzamelen, dat ik het toch wel de moeite waard vind om deze single bij de horens te grijpen. De tweede Raddraaier is 'Sixty-Nine (69)' van Brooklyn Express (1981).
Nu ik er over nadenk... het is bijna tien jaar geleden. Precies tien jaar geleden maak ik niet een erg gelukkige maand door. Het is bijna eind november dat ik me realiseer dat ik sinds het uitstapje naar Belsele niet meer buiten Steenwijk ben geweest. Zelfs niet met de trein naar Meppel of Zwolle! Dat idee maakt me nóg depressiever dan dat ik was. Sinds ik België heb 'ontdekt', is Steenwijk opeens veel te klein en begin ik me te storen aan de onbeschoftheid van de lokale bevolking. Een schril contrast met de gastvrijheid in België. Dat ik binnen een paar maanden opnieuw in België zal vertoeven, weet ik dan nog niet. Dat er een paar hele mooie kansen op me wachten, weet ik evenmin.
Ach vooruit... laten we met de deur in huis vallen. Ik krijg eind november een ijzingwekkende brief van de sociale dienst. Het heeft via de Belastingdienst achterhaald dat ik in 2001 mijn inkomsten voor het oproepwerk bij de ACM niet heb opgegeven. Ik word uitgenodigd om op dinsdagochtend mijn verhaal te doen op het gemeentehuis, zodat deze kan beslissen hoe de totale som van achthonderd gulden zal worden verrekend. De avond ervoor vier ik in De Karre en blijf de hele nacht op. Onder het genot van... Ik kom met hele kleine oogjes op het gemeentehuis en neem plaats in een kamertje bij een medewerker en een stagiaire. Mijn ogen vallen bijna dicht en ik heb moeite om de stof te volgen. Opeens hoor ik 'drieduizend gulden' en ik schrik wakker. ,,Maar dat kan ik niet betalen", roep ik verschrikt uit. ,,Dat bent u ons ook niet verschuldigd, dat krijgt u van ons", antwoordt de medewerker. Ik heb tot en met januari 2003 bij iemand in de kost gezeten en dus kon ik de kosten van het levensonderhoud delen. Ik woon inmiddels bijna twee jaar zelfstandig en heb recht op extra, maar dat is nooit verrekend. Bij elkaar opgeteld is dat drieduizend euro. Minus de achthonderd gulden van 2001 blijft over: ruim 2500 euro. De Soos loopt gewoon door en ook krijg ik een langdurigheidstoeslag van 500 euro. Zo ga ik de maand december in.
Intussen krijg ik ook mijn tijdelijke dj-residentie in de nieuwe, omstreden, discotheek Classics in Steenwijk. Iedere zondagavond draai ik 'rock-classics' van zelf meegebracht vinyl en uit de collectie van de eigenaar. Er wordt op een bepaald moment gevraagd om 'Pride' van U2 en deze heb ik wel gezien als 12" in de bakken van Ron, maar bij een vlugge inspectie stop ik de plaat terug. Het vinyl lijkt gehavend. Ik wil hem opzoeken in de computer, maar dan staat Ron al achter me. ,,Waarom draai je hem niet van twelve-inch?". Ik sputter iets dat 'de plaat er niet goed uitziet'. ,,Ik heb hem gisteren nog gedraaid, hij klinkt perfect!". Ik geloof Ron op zijn woord en leg de plaat op de draaitafel. De krassen lachen me tegemoet. Dan zet ik de plaat op en dan...?
De ruimte tussen de groeven en het feit dat het meer omwentelingen per minuut heeft dan een elpee. De krasjes verdwijnen in het krachtige geluid en ik heb de plaat nog nimmer zo zuiver gehoord! Het is de kennismaking met de 12"-single. Ik heb een paar in de kast staan in 2004, maar heb de meeste weggegooid of weggegeven. Ik heb het nooit begrepen, zo'n uitgerekte single op elpee-formaat, maar nu begrijp ik het wel! In januari 2005 stiefel ik op een middag de stad in en kijk even bij De Gouden Kikker waar ik de afgelopen maanden honderden singles heb gekocht. Hij is drastisch aan het opruimen in de elpees en ik mag er tussen sneupen. ,,Wat je kan gebruiken, mag je hebben", zegt hij. ,,Dat scheelt mij weer ruimte in de container". Die middag verhuizen ruim vijfhonderd schijven naar de Rembrandtstraat. Enkele elpees (waaronder 'Agent Of Fortune' van Blue Oyster Cult), maar vooral heel veel 12"-singles. Hij ziet de handel niet zitten en ik zou hem drie maanden geleden nog volkomen gelijk hebben gegeven. De U2-ervaring in Classics heeft voor mij het roer omgegooid. Hoeveel 12"-singles ik op het moment heb? Ik schat zo'n 120. Ik heb een paar op mijn verlanglijstje. 'Sixty-Nine' van Brooklyn Express zit ook tussen de 12"-singles van die middag. De single koop ik in september 2006 bij de kringloopwinkel in Tuk. Leuk voor de heb!
Began Cekic heeft zijn familiewortels in Joegoslavië, maar zet in Amerika BC Records op. Hij houdt zich voornamelijk bezig met 'remixen', waarvan 'Sixty-Nine' een fraai voorbeeld is. Het nummer is gebouwd fondom 'Spank' van Jimmy 'Bo' Horne. 'Hey You' komt uiteraard van Madness' 'One Step Beyond', het '1, 2, 3, 4' komt van een plaat van 'Lectic Funk. Op de 12-inch-single heeft het een stuk uit 'Dancin' van Grey & Hanks in de brug. 'Sixty-Nine (Spank)' is echter het enige commerciële succes van Cekic, maar blijft tot ver in de nieuwe eeuw actief als dj.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten