'U hebt de datalimiet van 14 MB overschreden', luidde twee weken geleden de sms van Hi. Ik had al lang niet meer zo'n bericht gehad, terwijl mijn telefoon meer slijt van mijn internetactiviteiten dan door het oorspronkelijke doel. Ik hoop niet dat de geschiedenis zich gaat herhalen. In den beginne, eind 2008, sloot Hi me regelmatig af van internet. Hier leed vooral SoulteXt onder, de voorloper van Soul-xotica. Sinds verlenging van mijn abonnement is het internet steeds trager aan het worden en krijg ik ook regelmatig melding van 'tijdelijk netwerkprobleem'. Het zal toch niet...
Op zaterdagmiddag 28 maart 2009 kreeg ik zelfs telefoon. Of ze mij een Mobiel Internet-abonnement voor mijn laptop konden aanbieden. Welke laptop? De STM 3000 uit 1987 was na jaren trouwe dienst overleden en van de Toshiba die ik van een vriend had gekregen, heb ik niet lang plezier gehad. Hi vermoedde dus dat ik de telefoon had aangesloten op de laptop en zo gebruik maakte van het internet. Het hoge verbruik lag echter deels besloten in dit Telefoontoppertje.
'Confusion will be my epitaph'. Ik was toen inderdaad een eind onderweg naar de slotnoot van het muziekstuk, 'Mijn Leven' genaamd. Op deze middag, uitkaterend van de 'night before', ging ik op jacht op Mp3raid.com. De grote gemene deler van de liedjes werd me pas later duidelijk. Van King Crimson zocht ik in eerste instantie naar het titelstuk van 'In The Wake Of Poseidon', maar die bleek té groot. Hoewel 'Epitaph' niet minder bescheiden is, ook ruim 10MB. Verder haalde ik 'You And Me' van The Moody Blues en 'Drift Away' van Dobie Gray. Vooral die laatste kán ik niet meer horen!
'Epitaph' daarentegen is een monument, zowel van elpee als in mijn mobiele jukebox. Bij fietstochten is dat toch weer 4 à 5 kilometer! Greg Lake klinkt heerlijk dramatisch en dan die gillende mellotron... Kicken!
De eindspurt was ingezet. De volgende dag zou ik mijn laatste tientje pinnen en investeren in drank. In vijf dagen mijn salaris weggezopen! De rugzak zat tjokvol en mijn hoofd kwam op slot. Het einde leek nabij, maar het bleek een ommekeer. Zeg ik nu bijna twee jaar later met opgeruimd hoofd en geen druppel alcohol! Maar dat gaan we hier op 3 april uitgebreid vieren...
Morgenavond volgt pas De Schijf van 5, daar ik vannacht van twaalf tot vijf aan de kassa van een gabberparty moet zitten. En dat is lang geleden dat ik voor het laatst op zondagochtend om half acht thuis kwam...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten