maandag 14 februari 2011

Liefst Valentijntje...


Ik had het bijna gedaan! Het briefje schrijven en de chocolaatjes kopen! Helaas had je zaterdagnacht geen dienst en hoe kreeg ik anders het pakketje in Zwolle? Je stiefvader zou de Merci's al voor Staphorst hebben weggekauwd. En je moeder? Nee, die zou ik alleen maar ongerust maken. Volgens mij denkt ze ook dat ik een nicht ben... Er zit niets anders op dan maar een blogbericht te schrijven. Gezien je een hekel hebt aan computers lees je dit toch niet?

Van alle aspecten in het menselijk leven vind ik liefde wel het meest ongrijpbare. Het is er zomaar uit het niets. Ik ben er achter gekomen dat een aaneenschakeling van karakterpunten en persoonlijke eigenschappen, zonder dat ik ze kan benoemen, een verliefdheid opwekt bij mij. Die liefde is blind, wars van leeftijdsverschil en maakt geen onderscheid in sekse.

Bij jou, liefst Valentijntje, vallen de stukjes op een plek. Toen ik je voor het eerst sprak, was het alsof ik je al eeuwen kende. In de afgelopen twee jaar heb ik je eigenschappen mogen observeren. We hebben veel gemeen, ook al lijkt dat niet zo. Wat? Ja, Belle en Het Beest, inderdaad!

Je begrijpt dus dat mijn verdere levensgeluk helemaal van jou afhangt...???

Wat? Ja, goed hé? Het hele weekend lopen instuderen. Ja, ik braak ook van toneelmiepen!

Je hoeft me je liefde niet te schenken, doe maar een colaatje... Net als bij jou ontbreekt bij mij ook de wil om het 'eigen gezellige drukke leventje' overhoop te halen. We blijven dus alleen? Is niks dramatisch aan, met een fijne ploeg vrienden, vrienden en zes volgers op Soul-xotica word ik wel grijs. Oud ben ik al...

Valentijntje, blijf stralen. Dat ik me nog vaak mag warmen aan je liefde en van je vro(uwe)lijke energie mag snoepen!

Vooruit, een heel klein kusje? Komt-ie. HAP!!!,

Anoniempje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten